چین می گوید سفینه بدون سرنشین آن با موفقیت در سمت دور ماه فرود آمده است، مکانی ناشناخته که تقریباً هیچ کس سعی نمی کند به آن برسد.
اداره ملی فضایی چین (CNSA) اعلام کرد که Chang'e 6 در ساعت 06:23 به وقت پکن صبح یکشنبه (22:23 به وقت گرینویچ روز شنبه) در قطب جنوب – حوضه Aitken سقوط کرد.
این ماموریت که از سوم می آغاز شد، با هدف جمع آوری سنگ ها و خاک های ارزشمند در این منطقه برای اولین بار در تاریخ است.
این کاوشگر می‌تواند برخی از قدیمی‌ترین سنگ‌های ماه را از دهانه‌ای بزرگ در قطب جنوب بازیابی کند.
این فرود مملو از خطر بود زیرا برقراری ارتباط با فضاپیماهایی که به سمت دور ماه رسیده اند بسیار دشوار است. چین تنها کشوری است که قبلاً به این موفقیت دست یافته است و Chang'e-4 خود را در سال 2019 فرود آورده است.
پس از پرتاب از مرکز پرتاب فضایی Wenchang، فضاپیمای Chang'e 6 در انتظار فرود به دور ماه چرخید.
بخش فرودگر این مأموریت از مدارگرد جدا شد تا برای همیشه در سمتی از ماه که رو به دور از زمین است فرود بیاید.
خبرگزاری دولتی شین‌هوا به نقل از CNSA می‌گوید در طول فرود، یک سیستم اجتناب از موانع بصری خودکار برای تشخیص خودکار موانع استفاده شد، با یک دوربین نور مرئی، منطقه فرود نسبتاً ایمن را بر اساس روشنایی و تاریکی سطح ماه انتخاب کرد.
فرودگر حدود 100 متر (328 فوت) بالای منطقه فرود امن معلق بود و قبل از فرود عمودی آهسته از یک اسکنر لیزری سه بعدی استفاده کرد.
بر اساس گزارش CNSA، این عملیات توسط ماهواره رله Queqiao-2 پشتیبانی می شود.
رسانه های دولتی چین این فرود موفقیت آمیز را “لحظه ای تاریخی” نامیدند.
صدا و سیمای دولتی گزارش داد که “تشویق ها در مرکز کنترل پرواز هوافضای پکن” هنگامی که فرود چانگ ای در اوایل صبح یکشنبه بر روی ماه فرود آمد.
به گفته CNSA، انتظار می‌رود که فرودگر تا سه روز را برای جمع‌آوری مواد از سطح در طول عملیات صرف کند که مستلزم «مهندسی زیاد، ریسک بالا و دشواری‌های زیاد» است.
پروفسور جان پرنت فیشر، متخصص زمین شناسی قمری در دانشگاه منچستر، توضیح می دهد: «همه بسیار هیجان زده هستند که می توانیم به این سنگ هایی نگاه کنیم که قبلاً هیچ کس ندیده است.
او سنگ‌های دیگر ماه را که در طول ماموریت آپولو آمریکایی و ماموریت‌های قبلی چین بازگردانده شده بودند، تجزیه و تحلیل کرد.
اما او می گوید فرصت تجزیه و تحلیل سنگی از منطقه کاملاً متفاوتی از ماه می تواند به سؤالات اساسی در مورد چگونگی تشکیل سیارات پاسخ دهد.
بیشتر سنگ‌هایی که تاکنون جمع‌آوری شده‌اند آتشفشانی هستند، شبیه به سنگ‌هایی که در ایسلند یا هاوایی می‌یابیم.
اما ماده طرف دیگر شیمی متفاوتی خواهد داشت.
“این به ما کمک می کند به این سؤالات واقعاً مهم پاسخ دهیم، مانند چگونگی تشکیل سیارات، چرا پوسته تشکیل می شود، منشأ آب در منظومه شمسی چیست؟” استاد می گوید.
CNSA گفت، هدف از این ماموریت جمع آوری حدود 2 کیلوگرم (4.4 پوند) مواد با استفاده از مته و بازوی مکانیکی است.
حوضه قطب جنوب-آیتکن، یک دهانه برخوردی، یکی از بزرگترین دهانه های شناخته شده در منظومه شمسی است.
پروفسور پرنت فیشر می گوید: از آنجا، کاوشگر می تواند موادی را که از اعماق گوشته ماه – هسته درونی ماه – آمده است، جمع آوری کند.
قطب جنوب ماه مرز بعدی در مأموریت های ماه است – کشورها در تلاش برای درک منطقه هستند زیرا احتمال وجود یخ در آن وجود دارد.
دسترسی به آب شانس ایجاد موفقیت آمیز پایگاه انسانی در ماه برای تحقیقات علمی را بسیار افزایش می دهد.
در صورت موفقیت آمیز بودن این ماموریت، سفینه با نمونه های گرانبها در یک کپسول ویژه به زمین بازخواهد گشت.
این ماده در شرایط خاصی ذخیره می شود تا سعی شود تا حد امکان دست نخورده بماند.
به دانشمندان چینی اولین فرصت برای تجزیه و تحلیل سنگ ها داده می شود و محققان بعدی از سراسر جهان نیز می توانند برای این فرصت درخواست دهند.
این دومین باری است که چین ماموریت جمع آوری نمونه از ماه را آغاز می کند.
در سال 2020، Chang'e 5 1.7 کیلوگرم مواد را از منطقه ای به نام Oceanus Procellarum در سمت نزدیک ماه بازگرداند.
چین سه ماموریت بدون سرنشین دیگر را در این دهه برنامه ریزی می کند زیرا در جستجوی آب در ماه و بررسی امکان ایجاد یک پایگاه دائمی در ماه است.
هدف استراتژی گسترده‌تر پکن قرار دادن یک فضانورد چینی در ماه تا حدود سال 2030 است.
ایالات متحده همچنین قصد دارد فضانوردان را به ماه بازگرداند و ناسا قصد دارد ماموریت Artemis 3 خود را در سال 2026 به فضا بفرستد.