از دیوید بووی تا فلورانس ولش: 10 مورد از نمادین ترین ظاهر گلستونبری

با نزدیک شدن به بزرگترین فستیوال موسیقی اروپا، به خاطره‌انگیزترین لحظات این رویداد از سبک باربور و ولیز گرفته تا کت و شلوار نقره‌ای و شیک بوهو نگاه می‌کنیم.

برای بیش از 50 سال، گلاستونبری مکانی بوده است که مردم می توانند خود را بیان کنند، دیگ ذوب صداها، فرهنگ ها و سبک ها. این جشنواره در طول تاریخ خود شاهد خرده فرهنگ های بی شماری بوده است، از صلح و عشق اولیه تا پانک، گوت و گرانج گرفته تا ریو، بریت پاپ و گریم، و مد نیز بر این اساس تغییر کرده است.

تعطیلات آخر هفته در Worthy Farm یک فرار از زندگی روزمره است و این حس بازیگوشی و آزادی همیشه در لباس افراد وجود داشته است. با این حال، تا اوایل دهه 2000 بود که مد جشنواره به یک مفهوم خاص تبدیل شد، به لطف کیت ماس ​​و سینا میلر، که خیابان های پر از خاک سامرست را به یک راهپیمایی جدید تبدیل کردند.

با ظهور رسانه‌های اجتماعی و استایل خیابانی، مد گلستونبری به جریان اصلی تبدیل شده است و خرده‌فروشان نیز با تنظیم ویرایش‌های ویژه جشنواره‌ها، به آن پاسخ داده‌اند. زمانی که همه چیز به سمت لباس های فانتزی پیش رفت، سبک بوهمی کمتر به یک بیانیه تبدیل شد و بیشتر به فهرستی از آیتم ها تبدیل شد، از تاج گل گرفته تا جلیقه های حاشیه دار. در سال 2015 گلاستونبری فروش روسری بومیان آمریکا را ممنوع کرد پس از طوماری که پوشیدن آنها را برای غیر بومیان آمریکا “بی احترامی” خواند.

در حالی که تصویر بوهو دوباره متولد شده است روی سکو، و احتمالا هنوز هم خواهد بود تعداد زیادی آستین و تاپ قلاب بافی در جشنواره امسال، حقیقت این است که هر چیزی در گلستونبری وجود دارد، و این جذابیت آن است. بر خلاف کوچلا، جایی که اینفلوئنسرها و افراد مشهور توسط استایلیست ها و حامیان برند مورد توجه قرار می گیرند، Glastonbury فضای آرام و عجیبی را حفظ می کند. شاید به لطف آب و هوای بد بریتانیا باشد، به این معنی که مهم نیست چقدر برای برنامه ریزی کمد لباس خود تلاش می کنید، بدون یک کت ترنچ و یک جفت شلوار چادری، همه چیز بیهوده است.

پیش از جشنواره امسال، به برخی از خاطره انگیزترین لحظات مد گلستونبری، چه در صحنه و چه خارج از صحنه، نگاه می کنیم.

در تابستان 1995، بریت‌پاپ در اوج بود و گلستونبری دریایی از پارک‌ها، پیراهن‌های فرد پری و لباس‌های ورزشی بود (رابی ویلیامز، تازه‌کار از Take That، با شماره قرمز آدیداس بیرون آمده بود). خدا را شکر برای پی جی هاروی که در یک بعدازظهر روز شنبه با لباسی نئونی تنگ و چسبان به روی صحنه رفت، دکمه‌هایش را به صورت سرمه‌ای باز کرده بود و با کفش‌های پاشنه بلند، سایه چشم فیروزه‌ای روشن و مژه‌های مصنوعی ضخیم همراه بود. هاروی شخصیت فوق العاده زنانه خود را «جوآن کرافورد روی اسید» نامید. هاروی هر بار که در Glastonbury ظاهر می‌شد، یک بیانیه سبکی می‌گفت. در سال 2004، او یک تی شرت Spice Girls – شاید تلاشی برای فمینیسم زنانه آنها – و در سال 2016 پوشید. روسری آبی دراماتیک. اما این لحظه صورتی تکان دهنده اوست که در حافظه می ماند. برای چنین ظاهر نمادینی مناسب است اکنون توسط V&A برگزار می شود.

کیت ماس ​​در آغاز دوره جدیدی از سبک گلستونبری در اوایل دهه 2000 نقش مهمی ایفا کرد و انتخاب لباس او هنوز در مزرعه Worthy Farm تا به امروز موج می زند. وجود دارد لباس های بی شمار کیت ماس ​​گلستونبری که سزاوار جایگاه خود در کتاب های تاریخ مد جشنواره هستند، از لباس کافتان صورتی سال 2003 و چکمه های موکاسین 2003 گرفته تا شلوارهای PVC ضد گل سال 2007 و طیف گسترده ای از شلوارهای داغ او. اما این لباس میکرو لورکس طلایی و کمربند گلاستونبری راکز است که خودنمایی می کند و هم رویکرد بی دردسر او را به لباس جشنواره و هم اعتبار راک اند رول او را نشان می دهد. این لباس در واقع یک تاپ بود که در اصل متعلق به آنیتا پالنبرگ هنرپیشه و موزه رولینگ استونز بود. در طول جشنواره شنای گلی آن سال، ماس چکمه های ولینگتون برند بریتانیایی هانتر را پوشید. حمایت او باعث شد که چکمه‌ها به کفش انتخابی برای بازدیدکنندگان جشنواره تبدیل شود.

اگر کیت ماس ​​ملکه مد گلستونبری در دهه 2000 بود، سینا میلر شاهزاده خانم بوهو آن بود – و همه چیز با این تصویر شروع شد. این لباس بازگشتی به چیزی است که میلر در آن زمان می پوشید: سارافون های طبقه دار، کمربندهای سکه ای میخ دار، و چکمه های Ugg، با یک جفت عینک آفتابی زرد اسیدی. در حالی که تأثیر ماس بیشتر راک اند رول بود، نگاه میلر به حال و هوای آزاده هیپی دوران وودستاک بازمی گردد. این واقعیت که ظاهر او بسیار در دسترس بود (به کمک نسخه‌های مد بی‌شمار لباس‌هایش) آن را به یکی از کپی‌برداری‌ترین‌ها در سال‌های آینده تبدیل کرد. سبک جشنواره خود میلر از ظاهر بوهو شیک خاص او به همه چیز در این بین رفته است کت های خط خطی تا لباس های کوتاه تند، اما او هنوز هم جلوتر از گروه است. تابستان گذشته او بود اولین حامی گرایش غرببا پوشیدن چکمه های جین دو تکه و سفید گاوچران – انتظار داشته باشید که امسال لباس های زیادی به سبک رودئو ببینید.

مجموعه استورمزی در سال 2019 بسیار مورد انتظار بود و رپ اولین هنرمند انفرادی سیاهپوست بریتانیایی شد که در تاریخ این جشنواره تیتر یک جشنواره شد. او نه تنها با اجرای خود، که برای برجسته کردن نابرابری نژادی در سیستم قضایی و هنر استفاده می کرد، بلکه با لباسش که به یک اثر هنری تبدیل شد، متمایز بود. جلیقه چاقوی رنگ آمیزی شده با اسپری یونیون جک توسط بنکسی طراحی شده است و برداشت این هنرمند از جلیقه جنتلمن جان بول است که برای انعکاس واقعیت های زندگی مدرن دوباره طراحی شده است. به عنوان منتقد هنری گاردین جاناتان جونز در مورد این قطعه گفت: «در میان همه هیاهوی صحنه، پرچم ملتی متفرقه و هراسان را به دوش می کشید».

در سال 2000، دیوید بووی برای اولین بار از سال 1971 روی صحنه گلستونبری ظاهر شد، زمانی که جشنواره بسیار نامنظم بود و او در ساعت 5 صبح روی صحنه رفت. تقریباً 40 سال بعد، خیلی چیزها تغییر کرده است: بووی دیگر تازه وارد نیست و به یک اسطوره موسیقی تبدیل شده است و جشنواره گسترده تر و روان تر شده است. اما او با لباس خود، یک کت سفارشی الکساندر مک کوئین که از گلدوزی الهام گرفته شده بود، به آن ظاهر اولیه ادای احترام کرد. کلاه bipperty-bopperty او در سال 1971 پوشید. او حتی موهایش را طوری بلند کرد که با موهای پشمالو سابقش مطابقت داشته باشد و لحظه ای کامل در تاریخ مد جشنواره و موسیقی ایجاد کند.

تا سال 2010، گلستونبری به بخشی جدایی ناپذیر از تقویم اجتماعی تابستانی افراد مشهور تبدیل شده بود. در سال 2010، اما واتسون، هنرپیشه، با شلوارهای جین داغ و شلوارهای ساق که در حال حاضر یکی از اصلی‌ترین بخش‌های جشنواره هستند، به این لباس روی آورد. تازه از فیلمبرداری جدیدترین فیلم هری پاتر، او با یک کرست پرینت برگ لویی ویتون، شورت جین لاغر، قد بلند و چکمه های کریستین لوبوتین پا به میدان گذاشت. ظاهری فراموش‌نشدنی بود، اما شاید به دلایل درستی نبود، با هوای گرم آن سال که لباس‌های غیررسمی‌تر و کمتر توری‌تری را می‌خواست. روز بعد، واتسون با شلوارهای سفید و پیراهن نخی گشاد در حال تنفس راحت‌تر دیده شد.

سبک بوهمیای الهه راک فلورانس ولش برای گلستونبری عالی است، و در طول سال‌ها او مجموعه‌ای از بلوزهای روان، لباس‌های ژولیده، شنل‌های حاشیه‌دار و ژاکت‌های گلدوزی شده را در مزرعه Worthy چه در صحنه و چه خارج از صحنه به تن کرده است. اما در سال 2015، زمانی که فلورانس و ماشین در آخرین لحظه برای یک تیتر دعوت شد، پس از اینکه دیو گرول پایش را شکست و فو فایترز مجبور به عقب نشینی شد، او به دنبال چیز شدیدتری رفت. جایگزین کردن یک اجرای بسیار مورد انتظار کار آسانی نیست، اما کت و شلوار نقره ای درخشان او – با پاهای برهنه امضا شده – باعث می شود او مطمئن به نظر برسد و عملکرد او به همان اندازه خیره کننده بود.

مدل بریتانیایی Adwoah Aboah که اولین بار در سن 16 سالگی شرکت در جشنواره ها را آغاز کرد، در مورد لباس پوشیدن برای گلستونبری یک قانون اصلی دارد: تنها چیزی که مهم است این است که بدانید چگونه در آن برقصید. این شلوار کامو سایز بزرگ که با یک پیراهن همسان، کت هانتر و بره پوشیده می‌شود، رویکرد بازیگوش او را خلاصه می‌کند – و برای بوگی تا ساعات اولیه صبح، حتی اگر کمی گل آلود شوند، عالی هستند. در طول دهه گذشته، Aboah به ملکه جدید سبک Glastonbury تبدیل شده است، که سبک و کاربردی را با آن عنصر جادویی گریزان ترکیب می کند: سهولت.

پس از ماس و میلر، چانگ، بریتانیایی دیگری بود که در اواسط دهه 2000 سبک جشنواره را طوفانی کرد و تا به امروز همچنان بر انتخاب لباس های گلستونبری تأثیر می گذارد. چانگ در این مهارت دارد که به نظر برسد هر چیزی را که روی زمین تریلرش است انداخته است، جین قدیمی و برندهای میراث بریتانیا را با قطعات طراحی عجیب و غریب ترکیب می‌کند. این ظاهر سال 2023 رویکرد او را خلاصه می کند و یک لباس کوتاه آبی برقی Pleats Please Issey Miyake را با آن ست می کند. ژاکت باربور و کفش بند دار سنت لوران. چانگ، به آنچه که سبک گلستونبری را منحصر به فرد می کند، فکر می کند به مجله W گفت: “از نظر کاردستی، این زمینه پر از متخصصان در لایه بندی و کاربردی است، زیرا بزرگ شدن در اینجا فقط این را به شما القا می کند … سبک محدودتر و معتبرتر است، زیرا این یک جشنواره موسیقی است که در آن ساعت ها می نوازید. گل و بارون فقط شادی و سیب تو رو نگه میداره.»

هنگامی که ربکا لوسی تیلور، با نام مستعار عزت نفس، در گلستونبری در سال 2022 اجرا کرد و به هشت ماه موفقیت‌آمیز پس از انتشار دومین آلبوم او Prioritize Pleasure پایان داد، او می‌خواست آن لحظه را با لباسی خاص رقم بزند. او به ظاهری الهام گرفته از لباس صحنه معروف ژان پل گوتیه مدونا – با یک پیچ و تاب بسیار بریتانیایی- رضایت داد. به جای مخروط، لیوان سوتین سیلیکونی او به شکل سقف مرکز خرید Meadowhall در زادگاهش شفیلد ساخته شده بود. او گفت: «با واکنش به لباس بعد از گلستونبری، به خصوص پس از پوشیدن چیزی که برای من بسیار شخصی بود، شگفت زده شدم. به بی بی سی گفت. تی شرت هایی با این طرح بعدها فروخته شد برای جمع آوری پول برای یک موسسه خیریه سرطان سینه. این اولین بار نیست که این خواننده لباس خاطره انگیزی برای جشنواره خلق می کند – او در سال 2019 لباسی کاملاً ساخته شده از کارت های وفاداری چکمه.