آیا مجوزهای جدید صنعت نفت و گاز دریای شمال را نجات خواهد داد؟

آیا از مجوزهای جدید نفت و گاز حمایت می کنید، بله یا خیر؟

این یک سوال دوتایی است که از زمانی که احزاب شروع به آماده شدن برای رقابت در انتخابات عمومی کردند، در قلب بحث های سیاسی در اسکاتلند قرار داشت.

رهبران سیاسی این اتهامات را مطرح می کنند که اگر مجوزهای بیشتری صادر نشود، 100000 شغل در اسکاتلند در خطر خواهد بود.

اما این رقم 40000 نفر بیشتر از تعداد کل افرادی است که در اسکاتلند نقش آنها به طور مستقیم یا غیرمستقیم به استخراج سوخت های فسیلی وابسته است.

و تجزیه و تحلیل توسط بی بی سی اسکاتلند نیوز نشان می دهد که مجوزهای جدید تنها پنج سال عمر دریای شمال را در سطوح تولید امروزی افزایش می دهد.

سازمان انتقالی دریای شمال (NSTA) که مجوزها را صادر می کند، تخمین می زند که حدود دو میلیارد بشکه نفت “بدون مجوز” باقی مانده است. سال گذشته این صنعت 440 میلیون بشکه تولید کرد.

فعالان محیط زیست برای دولت ها تلاش می کنند تا صدور مجوزهای اکتشاف را متوقف کنند که به شرکت های نفتی اجازه می دهد به دنبال اکتشافات جدید سوخت های فسیلی باشند.

این صنعت استدلال می کند که بدون اکتشافات جدید نفت، سرعت کاهش این بخش تسریع خواهد شد و مشاغل را تهدید می کند.

25 سال است که تولید در دریای شمال به اوج خود رسیده است. در سال 1999 حدود 1.7 میلیارد بشکه نفت و گاز به خشکی پمپاژ شد.

تا سال 2010، تولید به 884 میلیون بشکه کاهش یافت و در سال 2022، تولید به 552 میلیون بشکه کاهش یافت که حدود 67 درصد از سطوح اوج کاهش یافته است.

پیش بینی های دولت حاکی از آن است که تولید مجدداً تا سال 2030 به نصف کاهش می یابد و به 251 میلیون بشکه می رسد و تا سال 2050 به 58 میلیون بشکه کاهش می یابد که تنها 3 درصد از اوج تولید است.

به این دلیل که زمانی که رونق نفت شروع شد، ما ابتدا بزرگترین ذخایری را هدف قرار دادیم که آسان‌ترین بهره‌برداری را داشتند.

در حال حاضر، اپراتورها بر روی چاه‌های کوچک‌تر باقی مانده و استفاده از روش‌های بسیار پیشرفته‌تر و گران‌تر تولید متمرکز شده‌اند.

در حالی که اداره انتقالی دریای شمال تخمین می زند که بین 10 تا 15 میلیارد بشکه نفت و گاز در بریتانیا باقی مانده است، تنها حدود دو میلیارد بشکه در مناطقی وجود دارد که دولت بریتانیا هنوز مجوز اکتشاف برای اپراتورها صادر نکرده است.

پیشنهادی مبنی بر اینکه 100000 شغل در دریای شمال بدون مجوزهای جدید اکتشاف ممکن است در معرض خطر قرار گیرند از سوی اتاق بازرگانی آبردین و گرامپیان آمده است.

با استفاده از داده‌های شرکت بانکداری سرمایه‌گذاری استیفل، ماه گذشته گزارشی تهیه کرد که در آن می‌گوید دولت بعدی وست‌مینستر «فقط 100 روز فرصت دارد تا 100000 شغل را در این صنعت در سراسر بریتانیا نجات دهد».

در طول مبارزات انتخاباتی عمومی، محافظه‌کاران و SNP بارها گفته‌اند که مخالفانشان با وعده پایان دادن به مجوزهای اکتشاف، 100000 شغل را در اسکاتلند به خطر می‌اندازند.

محافظه‌کاران کاملاً از حفظ مجوزها حمایت می‌کنند، در حالی که SNP می‌گوید درخواست‌ها باید به صورت موردی بررسی شوند.

حزب کارگر گفته است که دیگر مجوزی صادر نخواهد کرد، در حالی که لیب دموکرات می گویند تمرکز باید بر روی ایجاد مشاغل بیشتر در زمینه انرژی های تجدیدپذیر مانند انرژی باد باشد.

سبزهای اسکاتلند با لغو مجوزهای اخیراً صادر شده، از جمله 54 مجوز که در ماه های اکتبر و ژانویه صادر شده بودند، فراتر رفتند.

شرکت انرژی دریایی بریتانیا تخمین می زند که در حال حاضر تنها 60700 نفر به طور مستقیم یا غیرمستقیم در بخش نفت و گاز در اسکاتلند مشغول به کار هستند. این رقم در کل بریتانیا به 120000 می رسد.

تحقیقات دانشگاه رابرت گوردون (RGU) نشان می دهد که در بدترین سناریو، تعداد مشاغل از دست رفته در صنعت نفت و گاز بریتانیا تا سال 2030 به 60000 نفر می رسد.

وی پیش‌بینی می‌کند که حتی در بهترین حالت، در صورت ادامه مجوزهای جدید و بازگشت سرمایه‌گذاری، باز هم حدود 33 هزار شغل در نتیجه کاهش تولید نفت و گاز از بین می‌رود.

بنابراین آنها تخمین می زنند که تعداد واقعی مشاغل در معرض خطر 27000 شغل در سراسر بریتانیا است، نه فقط اسکاتلند.

این صنعت استدلال می کند که افزایش سرمایه گذاری در تولید نفت و گاز در آینده تأثیر مستقیمی بر تعداد کل مشاغل ایجاد شده در صنایع سبز مانند هیدروژن و باد خواهد داشت، زیرا از زنجیره تامین پشتیبانی می کند.

خوشبینانه ترین پیش بینی RGU نشان می دهد که تا سال 2030 ممکن است 104000 شغل در انرژی های تجدیدپذیر بریتانیا ایجاد شود، اما اگر سرمایه گذاری کم باشد این تعداد ممکن است به 36000 نفر برسد.

Offshore Energies UK می گوید که این بخش آماده است تا سال 2040 با حمایت دولت 450 میلیارد پوند در اقتصاد بریتانیا سرمایه گذاری کند.

این صنعت می‌گوید که می‌تواند ظرفیت زنجیره تامین را افزایش دهد، از مشاغل ماهر حمایت کند و امنیت انرژی را تضمین کند – همه اینها در عین رسیدن به اهداف آب و هوایی.

اما شک نکنید، این بدان معناست که به آنها اجازه می‌دهید به حفاری برای نفت بیشتر ادامه دهند.