طالبان شما را اینجا می خواهند

وقتی صحبت از برنامه ریزی برای تعطیلات به میان می آید، افغانستان در صدر فهرست بازدیدکنندگان از اکثر مردم قرار ندارد.

دهه‌ها درگیری به این معنی است که تعداد کمی از گردشگران از زمان شکوفایی آن به عنوان بخشی از مسیر هیپی‌ها در دهه 1970 وارد این کشور آسیای مرکزی شده‌اند. و آینده هر صنعت گردشگری که جان سالم به در برد بیشتر در ابهام قرار گرفت بازگشت طالبان به قدرت در سال 2021.

اما یک اسکن سریع از رسانه های اجتماعی نشان می دهد که گردشگری نه تنها زنده مانده است، بلکه به رشد ویژه خود نیز دست یافته است.

اینفلوئنسرها با دوربین هایشان در دریاچه های درخشان، گردنه های کوهستانی و بازارهای شلوغ و رنگارنگ، مشتاق شدند: «پنج دلیل برای اینکه افغانستان باید سفر بعدی شما باشد».

دیگران در کنار شکاف های عظیمی که پس از تخریب مجسمه های بودای بامیان بیش از 20 سال پیش برجای مانده بود، می گویند: «افغانستان در 20 سال گذشته اینقدر امن نبوده است».

اما پشت بیانیه های آفتابی و ویدئوهای پر زرق و برق، سوالاتی وجود دارد خطراتی که این مسافران متحمل می شوندو چه کسی واقعاً توسط این صنعت در حال رشد کمک می کند.

جمعیتی که برای بقا می جنگد یا رژیمی که به دنبال تغییر روایت به نفع خود است؟

دیدن این ویدیوها در TikTok که در آن یک راهنمای طالبان و یک مقام طالبان در حال توزیع بلیط به گردشگران برای بازدید هستند بسیار طعنه آمیز است. [site of the] ویرانی بودا» تأکید می کند دکتر فرخنده اکبری که خانواده اش در زمان اولین رژیم طالبان در دهه 1990 از افغانستان گریختند.

“اینها کسانی هستند که بوداها را نابود کردند.”

فهرست کشورهایی که ساشا هنی از آنها بازدید کرده است، در ابتدا به نظر یک مکان ایده آل برای تعطیلات نیست – مکان هایی که بسیاری از مردم عادت دارند درباره آنها در اخبار بخوانند.

اما ظاهرا به همین دلیل است که هینی و هزاران نفر دیگر مانند او در سراسر جهان آنها را انتخاب کردند: خارج از مسیر شکست خورده، تا آنجا که ممکن است دور از یک استراحتگاه پنج ستاره – و به همین دلیل است که آنها تقریباً کاملاً منحصر به فرد هستند.

بنابراین، شاید، او عجیب نبود افغانستان را فتح کرد.

راهنمای تور از برایتون بریتانیا می گوید: «این فقط خام است. شما خیلی خام تر از این نمی شوید. این می تواند جذاب باشد – اگر می خواهید زندگی واقعی را ببینید.”

اما طالبان از آن چه می‌برند؟ از این گذشته، آنها به این شهرت دارند که نسبت به بیگانگان، به ویژه غربی ها، بسیار مشکوک و حتی خصمانه هستند.

و با این حال، آنها در حال ژست گرفتن – اگر کمی ناجور – در کنار گردشگران هستند، با اسلحه در کنارشان، چهره های ریش دار آنها به زودی در TikTok (ممنوع شده در کشور از سال 2022) ویروسی می شود.

از یک طرف، پاسخ ساده است. طالبان – که عمدتاً در سطح بین‌المللی منزوی شده‌اند، تحت تحریم‌های گسترده قرار دارند و از دسترسی به وجوهی که به دولت سابق افغانستان منتقل می‌شود محروم هستند – به پول نیاز دارند.

گردشگرانی که تعدادشان از 691 نفر در سال 2021 به بیش از 7000 نفر در سال گذشته رسیده است. خبرگزاری AP گزارش می دهد – بیار

به نظر می رسد که اکثر آنها به یکی از تورهای متعددی که توسط شرکت های بین المللی ارائه می شود، ملحق می شوند که نگاهی اجمالی به “افغانستان واقعی” را برای هر سفر چند هزار دلاری ارائه می دهند.

محمد سعید، رئیس دفتر گردشگری حکومت طالبان در کابل، در اوایل سال جاری گفت که آرزو دارد کشور را به مقصد گردشگری تبدیل کند. به ویژه، او نشان داد که به بازار چین نگاه می کند – همه با حمایت “بزرگان”.

«هر کاری می خواهند بکنند [with tourism]این خوب است.

او می افزاید: «گردشگری شغل و فرصت های زیادی ایجاد می کند و باید بداند.

پس از آنچه که او در سال 2021 آن را “تغییر” می نامد – زمانی که طالبان با عقب نشینی ایالات متحده قدرت را به دست گرفتند – توسط یکی از دوستانش به او پیشنهاد شد که یک راهنمای تور ارائه دهد. وی پیش از آن به مدت هشت سال در وزارت مالیه افغانستان کار می کرد.

و پشیمان نشد. گروه های تور مانند ساشا هنی به راننده و راهنمای محلی نیاز دارند و با افزایش تعداد گردشگران، هیچ کمبودی برای کار وجود ندارد.

بنابراین جای تعجب نیست که گروه‌هایی از مردان جوان – که همه آنها مرد هستند – در کلاس‌های مهمان‌نوازی مورد تایید طالبان در کابل شرکت می‌کنند و امیدوارند از این صنعت در حال رشد استفاده کنند.

روحلا می‌گوید: «امسال منتظر چیزهای زیادی هستیم. “این یک زمان صلح آمیز است – قبلاً امکان سفر به تمام نقاط افغانستان وجود نداشت، اما اکنون واقعاً امکان پذیر است.”

آدم کشی سه گردشگر اسپانیایی و یک افغان در بازاری در بامیان در ماه مه توسط ستیزه جویان ISK مرتبط با دولت اسلامی به دلیل هدف قرار دادن خارجی ها برجسته شدند.

وزارت امور خارجه بریتانیا به توصیه خود از سفر به این کشور که همچنان هدف حملات است، ادامه می دهد. طبق گزارش ISK، تنها در سال 2023، ISK دارای 45 نفر بود مرکز ضد تروریسم وست پوینت.

مسلماً یکی از دلایلی که افغانستان اکنون امنیت بیشتری دارد این است که در طول جنگ 20 ساله که پس از تهاجم ایالات متحده این کشور را فرا گرفت، خود طالبان مسئول بیشتر خشونت ها بودند.

به عنوان مثال، سه ماه اول سال 2021 را در نظر بگیرید، زمانی که سازمان ملل بیش از 40 درصد از 1783 تلفات غیرنظامی ثبت شده را به طالبان نسبت داد. اما این فقط مربوط به طالبان نبود. در همین گزارش آمده است که نیروهای دولتی افغانستان به رهبری ایالات متحده مسئول 25 درصد از تلفات در همین مدت بوده اند.

چیزی که شاید شگفت‌انگیزتر باشد این است که هینی و دو عضو دیگر گروهی که او برای تورهای لوپین در اوایل امسال رهبری می‌کرد، زن بودند – و آنها تنها نبودند. Young Pioneer Tours که سال ها تجربه در سازماندهی تعطیلات در کره شمالی و سایر مقاصد خارج از شبکه دارد، حتی یک سفر کاملاً زنانه را به افغانستان انجام می دهد. روهولا مسافران زن انفرادی را “بدون مشکل” راهنمایی می کند.

قوانین سختگیرانه طالبان علیه جمعیت زن – که آنها را مجبور به بیکاری، تحصیلات متوسطه و حتی پارک ملی بند امیر، جایی که آنها در طول بسیاری از تورهای بین المللی پیشنهادی در آنجا اقامت می کنند – از بازدید گردشگران زن محروم نمی شود.

بارادا اذعان می کند که این بدان معناست که “زنان و مردان در افغانستان برخوردهای متفاوتی دارند”. او استدلال می کند که لزوماً چیز بدی نیست.

مردان نمی توانند با زنان صحبت کنند. زنان می توانند،» او توضیح می دهد. گردشگران زن ما این فرصت را داشتند که با گروهی از زنان به گفتگو بنشینند و از آنها در مورد تجربیات و ایده های بیشتر در مورد کشور بشنوند.

اما پس از آن همه باید از قوانین تعیین شده پیروی کنند. ساشا هنی و گروهش از قبل در مورد اقدامات لازم برای اجرای این قوانین، از جمله نحوه لباس پوشیدن، نحوه رفتار و با چه کسانی می توانند و نمی توانند صحبت کنند، توضیح داده شده بود.

طالبان – که همیشه حضور داشتند و با سلاح های خود از کناری تماشا می کردند – از جمله کسانی بودند که با ساشا یا زنان گروه او صحبت نکردند. اما او پشیمان نشد.

او توضیح می دهد: “شما باید قوانین را بدانید و بازی را یاد بگیرید.”

برای هینی، صحبت با زنانی که از دیدار این گروه “بیش از حد خوشحال” شده بودند، یکی از نکات برجسته این تور بود که مردم “بسیار دوست داشتنی”، سخاوتمندانه و استقبال کننده افغانستان را برجسته کرد.

اما در ویدئوهای منتشر شده در رسانه های اجتماعی، زنان به وضوح در صحنه های روشن خیابان غایب هستند – واقعیتی که توسط یکی از بازدیدکنندگان نادیده گرفته شد و گفت که مردم نباید نگران باشند، آنها فقط در درون دارند کاری را انجام می دهند که زنان در سراسر جهان دوست دارند انجام دهند: برو. خريد كردن .

تماشای این ویدیوهای شیک از خارج از افغانستان طعم تلخی را برای برخی به جا می گذارد.

“[Tourists think] دکتر اکبری که اکنون دانشجوی دکترا در دانشگاه موناش استرالیا است، می‌گوید: «این فقط یک بخش عقب مانده از جهان است و آنها می‌توانند هر کاری که بخواهند انجام دهند – ما اهمیتی نمی‌دهیم.

ما فقط می‌رویم و از مناظر لذت می‌بریم و مناظر و لایک‌هایمان را می‌گیریم. و این خیلی به ما آسیب می زند.”

او می افزاید، این «گردشگری غیراخلاقی با فقدان آگاهی سیاسی و اجتماعی» است که به طالبان اجازه می دهد تا اکنون که به قدرت بازگشته اند، واقعیت های زندگی را پنهان کنند.

زیرا این شاید ارزش دیگر گردشگری برای طالبان باشد: یک تصویر جدید. قوانینی که بر قوانین کنترل کننده زندگی زنان افغان تاکید نمی کند.

دکتر اکبری تاکید می کند: «خانواده من – سرپرست – مرد – ندارند – نمی توانند از این منطقه به منطقه دیگر سفر کنند. ما در مورد 50 درصد از مردم صحبت می کنیم که هیچ حقوقی ندارند… ما در مورد رژیمی صحبت می کنیم که آپارتاید جنسیتی را ایجاد کرد.

و بله، یک بحران انسانی وجود دارد: من خوشحالم که گردشگران می توانند بروند و چیزی را در یک مغازه بخرند و این می تواند به یک خانواده محلی کمک کند، اما به چه قیمتی؟ این رژیم طالبان را عادی می کند.”

ساشا هینی اعتراف می کند که قبل از ورودش بر سر موضع طالبان در مورد زنان “مبارزه اخلاقی” داشته است.

او می‌گوید: «البته، من به شدت در مورد حقوق آنها احساس می‌کنم – این به ذهنم خطور کرد. اما به عنوان یک مسافر… من معتقدم که کشورها شایسته بازدید و شنیدن هستند – ما دیدگاهی تحریف شده داریم. من دوست دارم خودم ببینم. من می توانم تصمیم خودم را بگیرم.”

Rowan Bird از پایونیر تراول، که از سال 2016 گروه هایی را به افغانستان آورده است، از اجازه دادن به مردم برای “نتیجه گیری خود به جای پاسخ های یکسان به تجربیات زنان در کشور” دفاع می کند.

ماریانا نوولی، استاد بازاریابی و گردشگری در دانشکده بازرگانی دانشگاه ناتینگهام، می‌گوید: اما دیدگاه بیش از حد مثبت برخی در رسانه‌های اجتماعی قطعاً می‌تواند مشکل‌ساز دیده شود.

او می‌گوید: «من در مورد هیجان‌انگیز کردن مقصد بسیار مراقب بودم.

“گاهی اوقات مسافران نیز می خواهند پیام مثبتی ارسال کنند – اما این به معنای دردسر نیست [aren’t still there]”

پروفسور نوولی که عضو شورای بین‌المللی اخلاق گردشگری است، استدلال می‌کند که بایکوت نیز راه پیش رو نیست.

من فکر می‌کنم این مشکل‌ساز است – این کشورها را بیشتر منزوی می‌کند.»

او همچنین می‌گوید که این مسئله این سوال را مطرح می‌کند که از کجا باید خط کشید – مقاصد گردشگری بسیاری در شمال جهان وجود دارد که دولت‌های آنها شیوه‌های مشکوک دارند.

اما یک مزیت بالقوه نیز وجود دارد که باید در نظر گرفت: به گفته او، در عربستان سعودی، صنعت گردشگری رو به رشد به نقش گسترده زنان در جامعه منجر شده است.

پروفسور نوولی می گوید: «من فکر می کنم که گردشگری می تواند نیرویی برای صلح، برای تبادل بین فرهنگی باشد.

اما این پتانسیل کار را برای زنانی مانند دکتر اکبری و خانواده و دوستانش در افغانستان آسان نمی کند.

او می‌گوید: «درد و رنج ما با این لکه‌های دروغین امنیتی که طالبان می‌خواهند، سفید می‌شود.»