استرالیا پنجاه و پنج سال پس از غرق شدن و کشته شدن 21 نفر، لاشه MV Noongah را پیدا کرد.
کشتی باری 71 متری (233 فوت) در حال حمل فولاد در سواحل نیو ساوت ولز بود که در سال 1969 توسط طوفان مورد اصابت قرار گرفت و جرقه یکی از بزرگترین جستجوهای دریایی در تاریخ استرالیا شد.
پنج نفر از 26 خدمه چند ساعت پس از غرق شدن کشتی از آب بیرون کشیده شدند، اما تنها یک جسد از کسانی که در دریا جان باختند پیدا شد.
اکنون مکان لاشه لاشه توسط آژانس علوم استرالیا با استفاده از نقشه برداری از بستر دریا و تصاویر ویدئویی با وضوح بالا تایید شده است.
چند دقیقه پس از ارسال سیگنال خطر در 25 اوت، کشتی در دریای مواج غرق شد.
ناوشکن‌های نیروی دریایی سلطنتی استرالیا، مین‌روب‌ها، هواپیماها، هلیکوپترها و تعدادی دیگر از کشتی‌ها جست‌وجوی گسترده‌ای را آغاز کردند، در حالی که امدادگران نیز ساحل را برای یافتن هرگونه نشانه‌ای از بازماندگان شانه‌کردند.
رسانه های محلی گزارش دادند که طی 12 ساعت بعد، دو مرد را در دریا در دو قایق نجات جداگانه و سه نفر دیگر را که به یک تخته چوبی چسبیده بودند، پیدا کردند.
سرنوشت بقیه خدمه و خود کشتی از آن زمان به صورت یک راز باقی مانده است.
مردم محلی برای اولین بار سال ها پیش لاشه هواپیما را در آب های عمیق در سواحل صخره های جنوب غربی، در حدود 460 کیلومتری (286 مایلی) شمال سیدنی مشاهده کردند و مختصات آن را به مقامات گزارش دادند.
مدت‌ها گمان می‌رفت که ممکن است نونگا باشد، اما فناوری غواصی یا دانش مورد نیاز برای شناسایی کشتی در دسترس نبود.
اما ماه گذشته، یک کشتی با فناوری پیشرفته متعلق به سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک المنافع (CSIRO) برای بررسی بیشتر اعزام شد.
آنها لاشه هواپیما را یافتند که عمدتاً دست نخورده بود و در کف دریا و در 170 متری زیر سطح زمین نشسته بود. CSIRO گفت که تمام ابعاد اصلی آن شبیه نونگاه هستند.
پروژه سیدنی – که لاشه کشتی‌های گمشده را پیدا و مستند می‌کند – اکنون در حال برنامه‌ریزی غواصی برای جمع‌آوری منظره‌های بیشتر از سایت است، به این امید که علت غرق شدن کشتی را روشن کند.
مت کیمبر از CSIRO گفت: «این تراژدی هنوز عمیقاً توسط بسیاری در جامعه احساس می شود.
“ما امیدواریم که دانستن محل استراحت کشتی تا حدودی برای همه بسته شود.”
اعضای خانواده بازمانده خدمه به شرکت پخش استرالیایی گفتند که این کشف یک تسکین بود.
پاملا هندی، بیوه کاپیتان لئو بوتسمن، گفت: «این همیشه در پس ذهن من بود.