گتی ایماژمدتها پیش کرکس پرنده ای رایج در هند بود.
پرندگان لاشخور بر فراز زباله های پراکنده حلقه زدند و به دنبال لاشه گاو بودند. گاهی اوقات هنگام برخاستن از فرودگاه با مکیدن موتورهای جت خلبانان را مزاحم می کردند.
اما بیش از دو دهه پیش، کرکس ها در هند به دلیل داروهایی که برای درمان گاوهای بیمار استفاده می شوند شروع به مردن کردند.
در اواسط دهه 1990، جمعیت 50 میلیونی کرکس به دلیل دیکلوفناک، یک مسکن ارزان قیمت گاو غیراستروئیدی که برای کرکس ها کشنده بود، به صفر رسید. پرندگانی که از لاشه حیوانات تحت درمان با این دارو تغذیه می کردند، دچار نارسایی کلیه شدند و مردند.
پس از ممنوعیت استفاده دامپزشکی از دیکلوفناک در سال 2006، کاهش در برخی مناطق کاهش یافته است، اما حداقل سه گونه متحمل تلفات طولانی مدت 91-98٪ شده اند. پرندگان ایالت هند گزارش
و این همه چیز نیست، طبق یک مطالعه جدید بررسی شده. بر اساس مطالعه ای که در مجله منتشر شده است، کشتار سهوی این پرندگان لاشخور باعث تکثیر باکتری ها و عفونت های کشنده می شود و در طی یک دوره پنج ساله سالانه حدود نیم میلیون نفر را می کشند. انجمن اقتصادی آمریکا مجله
خبرگزاری فرانسهایال فرانک، یکی از نویسندگان این مطالعه، استادیار دانشگاه می گوید: «کرکس ها به دلیل نقش مهمی که در حذف حیوانات مرده ای که باکتری ها و عوامل بیماری زا را از محیط زیست ما در خود جای داده اند، خدمات بهداشتی طبیعت در نظر گرفته می شوند – بدون آنها، بیماری می تواند گسترش یابد. سیاست مدرسه بهداشت عمومی شیکاگو
“درک نقش کرکس ها در سلامت انسان اهمیت حفاظت از حیات وحش را برجسته می کند، نه فقط زیبا و نوازش. همه آنها شغلی در اکوسیستم ما دارند که بر زندگی ما تأثیر می گذارد.»
آقای فرانک و نویسنده همکارش Ananth Sudarshan میزان مرگ و میر انسان را در مناطقی از هند که زمانی کرکس ها رشد می کردند را با مناطقی با جمعیت کم کرکس قبل و بعد از کاهش کرکس مقایسه کردند. آنها همچنین فروش واکسن های هاری، تعداد سگ های وحشی و سطوح پاتوژن ها در منبع آب را بررسی کردند.
آنها دریافتند که پس از افزایش فروش داروهای ضدالتهابی و کاهش جمعیت کرکس، مرگ و میر انسان در مناطقی که زمانی پرندگان در آن رشد می کردند، بیش از 4 درصد افزایش یافت.
محققان همچنین دریافتند که این تأثیر در مناطق شهری با جمعیت دام بزرگ، جایی که تخلیه لاشه رایج بود، بیشتر بود.
خبرگزاری فرانسهنویسندگان تخمین زدند که بین سال‌های 2000 تا 2005، مرگ کرکس‌ها باعث حدود 100000 مرگ و میر اضافی انسان در هر سال می‌شود که منجر به بیش از 69 میلیارد دلار (53 میلیارد پوند) در سال مرگ و میر یا هزینه‌های اقتصادی مرتبط با مرگ زودرس می‌شود.
این مرگ و میرها به دلیل گسترش بیماری ها و باکتری هایی بود که کرکس ها در غیر این صورت از محیط دور می کردند.
به عنوان مثال بدون کرکس جمعیت سگ های ولگرد که بیماری هاری را برای مردم به ارمغان می آورد، افزایش یافت.
فروش واکسن هاری در این مدت افزایش یافت، اما کافی نبود. برخلاف کرکس‌ها، سگ‌ها در تمیز کردن بقایای پوسیده بی‌اثر بودند، که منجر به گسترش باکتری‌ها و عوامل بیماری‌زا در آب آشامیدنی از طریق رواناب و شیوه‌های ضعیف دفع شد. باکتری های مدفوع در آب بیش از دو برابر شده است.
آقای سودارشان، دانشیار دانشگاه وارویک و همکاران، می‌گوید: «فروپاشی کرکس در هند نمونه بارز هزینه‌های انسانی دشوار و غیرقابل پیش‌بینی است که می‌تواند ناشی از از دست دادن گونه‌ها باشد. – نویسنده مطالعه
گتی ایماژدر این مورد، مواد شیمیایی جدید مقصر هستند، اما سایر فعالیت های انسانی – از بین رفتن زیستگاه، تجارت حیات وحش، و در حال حاضر تغییرات آب و هوا- بر حیوانات و به نوبه خود بر ما تأثیر می گذارد. درک این هزینه ها و هدایت منابع و مقررات به ویژه برای حفاظت از این گونه های کلیدی مهم است.”
از میان گونه‌های کرکس در هند، کرکس‌های بال سفید، کرکس‌های هندی و کرکس‌های سر قرمز بیشترین کاهش طولانی‌مدت را از اوایل دهه 2000 متحمل شده‌اند و جمعیت به ترتیب 98، 95 درصد و 91 درصد کاهش یافته است. همچنین به طور قابل توجهی، اما کمتر فاجعه بار، تعداد کرکس مصری و کرکس مصری کاهش یافت.
سرشماری دام در سال 2019 در هند بیش از 500 میلیون حیوان را ثبت کرد که بالاترین رقم در جهان است. کرکس ها، لاشخورهای بسیار کارآمد، در طول تاریخ توسط کشاورزان برای دفع سریع لاشه حیوانات استفاده می شده اند. به گفته محققان، کاهش تعداد کرکس ها در هند سریع ترین کاهشی است که تاکنون برای یک گونه پرنده ثبت شده است و بزرگترین کاهش از زمان ناپدید شدن کبوترهای مسافری در ایالات متحده است.
بر اساس گزارشی از سوی سرویس پرندگان دولتی هند، جمعیت کرکس های باقی مانده هند اکنون در اطراف مناطق حفاظت شده متمرکز شده اند، جایی که رژیم غذایی آنها بیشتر از حیوانات وحشی مرده است تا حیوانات بالقوه آلوده. این کاهش مداوم در تعداد کرکس ها نشان دهنده “یک تهدید مداوم برای کرکس ها است، که با توجه به اثرات منفی کاهش کرکس ها بر رفاه انسان، نگرانی خاصی دارد.”
کارشناسان هشدار می دهند که داروهای دامپزشکی همچنان تهدید بزرگی برای کرکس ها هستند. کاهش لاشه ها به دلیل افزایش دفن و رقابت سگ های وحشی این مشکل را تشدید می کند. استخراج معادن و معدن می تواند زیستگاه لانه سازی برخی از گونه های کرکس را مختل کند.
آیا کرکس ها برمی گردند؟ گفتنش سخت است، اگرچه برخی از نشانه های دلگرم کننده وجود دارد. سال گذشته 20 کرکس که در اسارت، برچسب ماهواره ای و نجات یافته بودند نجات یافتند. منتشر شد از یک ذخیره گاه ببر در بنگال غربی. در روستا یک نظرسنجی اخیر در جنوب هند اما اقدامات بیشتری لازم است.
BBC India را دنبال کنید یوتیوب، اینستاگرام، توییتر و فیس بوک.