قول ریچل ریوز برای صادق بودن یک حرکت مخاطره آمیز است


ریچل ریوز روز دوشنبه در پارلمان سخنرانی خواهد کرد و قول داد در مورد مقیاس مشکلات مالی پیش روی دولت جدید کارگر “صادق” باشد.

این یک حسابرسی هزینه است این یک تمرین غیرعادی است که قبلاً هرگز اتفاق نیفتاده است.

این در مورد یک سیاست جدید یا یک پیش بینی استقراض جدید نیست. در عوض، مقامات خزانه داری در برنامه های وزارتخانه برای کشف برخی هزینه های غیرمنتظره و کاهش پیش بینی شده خدمات عمومی تحت برنامه های هزینه ای که از دولت قبلی به ارث رسیده بود، جستجو کردند.

انتشار یک حسابرسی جامع از فشارهای مخارج دولت مخاطره آمیز است. این یک آزمون مهم برای صدراعظم جدید خواهد بود.

هنگامی که او می ایستد و به نمایندگان مجلس می گوید که میلیاردها پوند هزینه غیرمنتظره را کشف کرده است، بسیاری سوالاتی خواهند داشت.

آیا این فشار واقعا غیرمنتظره است؟ آیا می شد آنها را از دست پاره پاره های دولت قبل نجات داد؟

اولین وظیفه صدراعظم جدید جلب اعتماد سرمایه گذاران و رای دهندگان است. هر آنچه وزیر دارایی از نظر اقتصادی به دست می آورد با این اعتماد آسان تر می شود.

اما چند سال اخیر نشان داده است که اعتبار به سختی به دست می آید و از دست دادن آن بسیار آسان تر است.

از دست دادن اعتماد حتی سیاست های ساده را نیز پیچیده می کند.

ریوز با ممانعت از حذف پیش بینی مستقل بریتانیا از ارزیابی برنامه های اقتصادی آن توسط دولت آینده، بازی بزرگی انجام داد، همانطور که نخست وزیر سابق لیز تراس برای بودجه کوتاه کوتاه مدت خود انجام داد.

در واقع، از نظر قانونی به اداره مسئولیت بودجه (OBR) این اختیار را می دهد تا در مورد هر گونه اطلاعیه مالیاتی یا هزینه های عمده قضاوت کند.

OBR در روند روز دوشنبه دخالتی ندارد، اگرچه ممکن است بعد از این رویداد از آنها بشنویم.

او در گزارش‌های گذشته تلویحاً گفته است که مرتباً در پیش‌بینی‌های رسمی استقراض را اشتباه محاسبه می‌کرد، زیرا هزینه‌های دولت را دست کم می‌گرفت.

سال گذشته او به الزام قانونی خود برای مشروط کردن پیش‌بینی‌های خود به “سیاست دولت اعلام شده” اشاره کرد، حتی اگر آنها غیرواقعی تلقی شوند.

به عنوان مثال، OBR در ماه مارس اعلام کرد که هزینه واقعی به ازای هر نفر در بریتانیا در سال 2027 احتمالاً 8 درصد کمتر از پیش‌بینی اولیه در آخرین بررسی هزینه‌ها است که جزئیات برنامه‌های مخارج دولت برای ادارات دولتی را نشان می‌دهد.

سوال روز دوشنبه این است که آیا ریوز شواهد دقیقی از معنای آن در عمل دارد یا خیر.

ایوت کوپر، وزیر کشور، قبلاً گفته بود که اکنون لغو شده است طرح محافظه کاران در رواندا 700 میلیون پوند هزینه داشت. در مناطقی که از کاهش مخارج مصون نیستند، خدمات ملکی سناریوهایی از اثرات کاهش واقعی برای زندان‌ها، دادگاه‌ها، دانشگاه‌ها، کالج‌ها و هیئت‌های آموزش بیشتر، از جمله مراقبت‌های اجتماعی بزرگسالان و کودکان ایجاد می‌کند.

به نظر می رسد دولت جدید نشان می دهد که هزینه های هنگفت مورد نیاز برای خدمات عمومی اساسی به این معنی است که انتخاب زیادی وجود ندارد. برای مثال شوراها بیشتر بودجه خود را صرف خدماتی می کنند که طبق قانون موظف به ارائه آنها هستند.

تعجب آور نیست که هزینه ها در مناطق خاصی به شدت فشرده شده است.

اما آیا دستورالعمل پرداخت بخش دولتی که حدود 3 درصد بیشتر از برنامه های هزینه های جاری است، واقعاً غیرمنتظره است؟ با وجود این، دولت هنوز در حال تصمیم گیری در مورد پذیرش و تأمین مالی آنها است.

تقریباً در هر مجلسی (به جز مجلس گذشته)، دولت های جدید تصمیم گرفته اند در اولین بودجه خود مالیات ها را افزایش دهند. به نظر می رسد برنامه روز دوشنبه بخشی از روند منتهی به آن در پاییز است.

دولت قبلاً افزایش نرخ های مالیاتی را که 75 درصد از درآمدها را تشکیل می دهد، رد کرده است.

اما صدراعظم جدید به مقامات خود نیاز دارد که در اسناد وزارتخانه اسلحه‌های سیگاری بیابند، یا باید توضیح دهد که چرا همه اینها قبل از انتخابات برای رای‌دهندگان شفاف‌تر نشده بود.

دیدگاهتان را بنویسید