نامه انیشتین که عصر بمب اتمی را آغاز کرد

در 2 آگوست 1939، آلبرت انیشتین به رئیس جمهور ایالات متحده، فرانکلین روزولت نامه نوشت. نامه او منجر به پروژه منهتن و یکی از مهم ترین و مخرب ترین اختراعات تاریخ شد.

داستان دراماتیک استفاده مرگبار از انرژی اتمی که در فیلم پرفروش 2023 روایت می شود اوپنهایمر اگر این نامه دو صفحه ای، مورخ 2 اوت 1939، هرگز نوشته نمی شد، ممکن بود چیزی بیش از یک داستان علمی تخیلی نباشد.

در نامه ای تایپ شده به فرانکلین دی. روزولت رئیس جمهور ایالات متحده که توسط فیزیکدان محترم آلبرت انیشتین امضا شده است، آمده است: «کارهای اخیر در فیزیک هسته ای این احتمال را ایجاد کرده است که اورانیوم می تواند به یک منبع جدید و مهم انرژی تبدیل شود. او ادامه می دهد که این انرژی می تواند “برای ایجاد بمب های بسیار قدرتمند” استفاده شود.

این نامه که نسبت به تصمیم آلمان برای توقف فروش اورانیوم به چکسلواکی اشغالی ابراز تردید می کرد، انگیزه ای برای یک برنامه تحقیقاتی فوق سری 2 میلیارد دلاری به نام پروژه منهتن بود: مسابقه ای برای شکست آلمان در توسعه سلاح های اتمی. یک پروژه سه ساله زیر نظر فیزیک رابرت اوپنهایمرایالات متحده را به عصر هسته ای سوق خواهد داد و منجر به یکی از مهم ترین – و ویرانگرترین اختراعات تاریخ می شود: بمب اتمی.

در 10 سپتامبر 2024، نامه منسجم و دقیق اینشتین حراج کریستیز در نیویورکو انتظار می رود بیش از 4 میلیون دلار درآمد داشته باشد. دو نسخه از نامه ساخته شد: نسخه کوتاهتر که در حراج کریستی فروخته شد و نسخه دقیقتر نسخه دقیقبا دست به کاخ سفید تحویل داده شد و اکنون در مجموعه دائمی کتابخانه فرانکلین روزولت در نیویورک است.

پیتر کلارینت، متخصص ارشد کریستی در امریکنا، کتاب و دست نوشته ها به بی بی سی گفت: «از بسیاری جهات این نامه نقطه عطفی کلیدی در تاریخ علم، فناوری و بشریت است. او می افزاید: «این واقعاً اولین بار است که دولت ایالات متحده مشارکت مالی مستقیم در تحقیقات علمی بزرگ انجام می دهد. این نامه زمینه را برای ایالات متحده فراهم کرد تا از تحولات تکنولوژیکی که در حال وقوع است نهایت استفاده را ببرد».

دکتر براین ویلکاک، مدیر برنامه دپارتمان سیاست، فلسفه و امور بین‌الملل دانشگاه سوانسی، مدرس و محقق تاریخ آمریکا و هسته‌ای، با این موضوع موافق است. او به بی‌بی‌سی می‌گوید: «بیشتر روایت‌های تاریخی درباره منشأ بمب با بحث درباره نامه آغاز می‌شود. او می گوید: «محتوای نامه کلید دریافت اقدام مستقیم از رئیس جمهور روزولت بود. “

فیلم برنده جایزه اوپنهایمرکه بر اساس تاریخچه پروژه منهتن و پیوندهای نامه در صحنه ای بین اوپنهایمر و فیزیکدان ارنست لارنس انتظار می رود که علاقه بیشتری به حراج برانگیزد. “این [letter] چیزی است که بخشی از فرهنگ عامه از سال 1945 به بعد بوده است، بنابراین در حال حاضر به طور محکم تثبیت شده است، اما من فکر می کنم فیلم اوپنهایمر اکنون آن را به نسل جدیدی آورده است.”

کلارنت انیشتین را به عنوان یک “شخصیت اسطوره ای” در فرهنگ عامه توصیف می کند. او مطمئناً این ویژگی‌ها را در اوپنهایمر دارد، در حاشیه فیلم مانند تصویری که ما مشتاقانه منتظرش هستیم در کمین است، هویت او تنها زمانی آشکار می‌شود که کلاهش برمی‌خیزد تا موی سفید معروفش را آشکار کند.

اگرچه معادله انیشتین E = mc2 انرژی آزاد شده در یک واکنش هسته ای را توضیح می دهد و راه را برای کاربرد شوم آن هموار می کند، نقش آن در ایجاد بمب اتمی در فیلم شاید اغراق آمیز باشد. گفت و گوی نزدیک بین اوپنهایمر و انیشتین در صحنه پایانی (اوپنهایمر: “وقتی با این محاسبات به سراغ شما آمدم، فکر کردیم که می توانیم یک واکنش زنجیره ای را شروع کنیم که کل جهان را نابود کند…”) “مزخرف است”، کلارینت می گوید. . .

او می‌گوید انیشتین که دیدگاه‌های چپ‌گرا و میراث آلمانی‌اش او را مشکوک کرده بود، «از مجوز امنیتی برخوردار نبود». در واقع، صلح طلب سرسخت از این پروژه فاصله گرفت و همیشه اصرار داشت که مشارکت او در انتشار انرژی اتمی بود.کاملا غیر مستقیم“.

اگر کسی الهام بخش بود، لئو زیلارد، شاگرد سابق انیشتین بود. نامه ای با زیلارد که با مداد نوشته بود “اصلی ارسال نشد!” اینشتین، که در آلمان به دنیا آمد، و زیلارد، که در مجارستان به دنیا آمد، یهودیانی بودند که پس از ظهور نازیسم به ایالات متحده گریختند. و بهتر از هرکسی تهدید ناشی از آلمان را درک کرد.

این نامه ایده زیلارد بود، اما او در پیگیری اینشتین برای نوشتن و امضای آن اصرار داشت. کلارینت می گوید که انیشتین اعتبار قابل توجهی به دست آورد و پس از برنده شدن جایزه نوبل در سال 1921، به «مظهر علم مدرن» تبدیل شد. او تأثیری دارد که هیچ کس دیگری ندارد. افراد دیگر باید واقعاً سعی کرده اند به FDR در مورد آنچه در حال وقوع است ماه ها قبل هشدار دهند، اما ناگهان شما با نامه ای از آلبرت وارد در می شوید. انیشتین می‌گوید باید این کار را انجام دهید – این تاثیر را ایجاد می‌کند.”

در 16 ژوئیه 1945، نمونه اولیه بمب معروف به “گجت” با موفقیت در صحرای نیومکزیکو منفجر شد. نتیجه هم با پیروزی و هم با هیبت روبرو شد. در این روز هری ترومن رئیس جمهور ایالات متحده در این باره نوشت در دفتر خاطرات خود: “ما وحشتناک ترین بمب در تاریخ جهان را کشف کردیم.”

آلمان، اما نه ژاپن، تسلیم شده بود و اعتقاد بر این بود که حمله به بنادر ژاپنی هیروشیما و ناکازاکی با قدرتی وحشتناک و بی سابقه، پایان جنگ را تسریع خواهد کرد. اگرچه زیلارد یک روز پس از آزمایش بمب طوماری را ارائه کرد و توصیه کرد که ژاپن قبل از انجام چنین اقدامات شدیدی تسلیم شود، اما به موقع به دست مقامات نرسید.

در 6 آگوست، بمبی با اسم رمز “پسر کوچک” در هیروشیما پرتاب شد. “مرد چاق” در 9 اوت در ناکازاکی منفجر شد. تقریبی 200 هزار نفر کشته یا مجروح شدند و سال‌ها بعد بسیاری دیگر به دلیل عوارض جانبی تشعشع جان باختند. تا به امروز، این تنها موارد استفاده مستقیم از سلاح های هسته ای در یک درگیری است.

به سختی می توان گفت که پروژه منهتن بدون نامه انیشتین وجود داشت یا خیر. ویلکاک خاطرنشان می‌کند که بریتانیا قبلاً «به سختی تلاش می‌کرد تا آمریکا را وادار به حمایت از تحقیقات گسترده‌تر کند» و گزارش MAUD بریتانیا (1941)، تحقیقی در مورد امکان‌سنجی سلاح‌های هسته‌ای را «برای پیشرفت تحقیقات آمریکایی حیاتی» توصیف می‌کند. با این حال، نامه انیشتین تنها می تواند این روند را تسریع کند. بدون آن، تاخیری وجود داشت که به گفته ویلکاک، “مطمئناً به این معنی بود که بمب تا تابستان 1945 آماده استفاده نخواهد بود”.

انیشتین به نوبه خود از خشونت و هرج و مرج نامه خود در سال 1939 به شدت پشیمان بود. در سال 1946، او یکی از بنیانگذاران شد کمیته فوق العاده کارگران هسته ای تا خطرات جنگ هسته ای را بیان کند و راهی به سوی صلح جهانی پیشنهاد کند. در مقاله برای مجله نیوزویک او در سال 1947 با عنوان “انیشتین، مردی که همه چیز را شروع کرد” اعلام کرد: “اگر می دانستم آلمانی ها قادر به ساخت بمب اتمی نیستند، هیچ کاری برای بمب انجام نمی دادم.” امروزه با وجود دانش فناورانه، آلمان همچنان است سلاح هسته ای ندارد.

انیشتین بقیه عمر خود را وقف کارزار خلع سلاح هسته ای کرد. در گفتگو با لینوس پاولینگ شیمیدان، برنده جایزه نوبل سال 1954او نامه به روزولت را چنین توصیف کرد:یک اشتباه بزرگ در زندگی من“.

بمب اتمی چشم انداز جنگ را به طور اساسی تغییر داد و شرق-غرب را به وجود آورد مسابقه تسلیحاتی که همچنان روابط بین المللی را شکل می دهد. با نه ملت اکنون با سلاح های هسته ای در اختیار ما، بسیاری از خطراتی که احساس می کنیم را می توان به این نامه مربوط کرد. “امروز این موضوع هنوز هم بسیار مرتبط است. کلارینت می‌گوید: این سایه‌ای است که بر انسانیت آویزان است. این نامه یادآور این است که دنیای مدرن ما از کجا آمده است و یادآوری واضح است که چگونه به اینجا رسیدیم.

در ژوئیه 1955، نامی که نامه مهم سال 1939 به روزولت را امضا کرد، پس از مرگ در عنوان آن ظاهر شد. مانیفست راسل-انیشتینقطعنامه ای عاطفی علیه جنگ هسته ای که توسط فیلسوف برتراند راسل آغاز شد و اخیراً توسط انیشتین تأیید شد. یک هفته قبل مرگ او. در بخشی از متن آمده است: «ما به عنوان مردم به مردم متوسل می شویم. “انسانیت خود را به خاطر بسپارید و بقیه را فراموش کنید. اگر این کار را بکنید، راه بهشتی جدید باز خواهد شد. اگر نتوانید، در معرض خطر مرگ جهانی قرار خواهید گرفت.