آیا طرح های بازنشستگی بخش دولتی راشل ریوز کار خواهد کرد؟

به گفته وزارت خزانه داری، صدراعظم راشل ریوز می خواهد با ایجاد یک مدل بازنشستگی به سبک کانادایی برای طرح های بازنشستگی دولت محلی بریتانیا، اقتصاد بریتانیا را به راه بیندازد.

او با گروهی از طرح‌های عظیم کانادایی به اصطلاح «Maple 8» جلسه‌ای داشت تا ببیند چگونه تجمیع صندوق‌های بازنشستگی بریتانیا می‌تواند اقتصاد را تقویت کند.

اما این برای سرمایه گذاران چه معنایی دارد؟

دولت می گوید که بازنگری مستمری خانم ریوز “سرمایه گذاری را تحریک می کند، صندوق های بازنشستگی را افزایش می دهد و ضایعات در سیستم بازنشستگی را حذف می کند”.

دولت می گوید با تنوع بخشیدن به سرمایه گذاری ها، این طرح ها می تواند صندوق های بازنشستگی را 11000 پوند افزایش دهد و 8 میلیارد پوند به اقتصاد تزریق کند.

این شامل سرمایه گذاری در علم، فناوری و زیرساخت می شود.

به عنوان بخشی از برنامه‌ها، این بررسی همچنین به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه طرح بازنشستگی دولت محلی (LGPS) می‌تواند از سرمایه‌گذاری‌های خود بیشتر به دست آورد، در حالی که به صورت‌حساب 2 میلیارد پوندی پرداخت می‌شود.

اما از آنجایی که LGPS یک طرح مزایای تعریف شده است که در آن مستمری های شغلی بر اساس درآمد و طول خدمت است، پس انداز کنندگان هیچ سودی برای مزایای بازنشستگی خود نخواهند دید.

86 طرح بازنشستگی دولت محلی در بریتانیا وجود دارد که عمدتاً توسط کارکنان دولت محلی پرداخت می شود.

این وجوه مدیریت شده به صورت جداگانه توسط مقامات محلی تقسیم می شوند، و آنها را گران تر می کند زیرا هر صندوق هزینه های مدیریت و مدیریت خود را پرداخت می کند.

بین آنها، آنها دارند 6.5 میلیون عضو و 354 میلیارد پوند دارایی تحت مدیریت.

همه این طرح ها بخشی از سیستم بازنشستگی دولت محلی (LGPS) در انگلستان و ولز هستند که هفتمین بزرگ در جهان، به گفته دولت بریتانیا.

اکثر شرکت کنندگان در آن زنان با دستمزد پایین هستند.

بر اساس برنامه‌های خانم ریوز، وجوه به نحوی تجمیع می‌شود، اگرچه در حال حاضر مشخص نیست دقیقاً چگونه.

می‌تواند از آن‌ها بخواهد دارایی‌ها و منابع خود را تجمیع کنند، یا می‌تواند از آنها بخواهد که با یکدیگر ادغام شوند تا تعداد کمتری از صندوق‌های بزرگ ایجاد کنند که از قدرت مالی بیشتر و هزینه‌های کمتر بهره‌مند شوند.

LGPS یک طرح مزایای تعریف شده است، به این معنی که وقتی زمان قرعه کشی بازنشستگی فرا می رسد، مشارکت کنندگان آن بدون توجه به ارزش صندوق در آن زمان، مبلغ توافق شده ای را بر اساس درآمد خود دریافت می کنند.

این با صندوق های بازنشستگی خصوصی که ارزش آنها بر اساس عملکرد سرمایه گذاری افزایش و کاهش می یابد متفاوت است.

“Maple 8” گروهی از صندوق های بازنشستگی بزرگ کانادا است، از جمله طرح بازنشستگی معلمان انتاریو، که مدیریت می کند. ارزش دارایی ها 247.5 میلیارد دلار کانادا (141.8 میلیارد پوند) و برنامه بازنشستگی کانادا، که دارایی ها ارزش دارند 409.6 میلیارد دلار کانادا

دولت نه تنها از بنیادهای دولتی می خواهد که «از مدل کانادایی درس بیاموزند»، بلکه از بنیادهای خصوصی نیز می خواهد.

در حالی که سیستم های بازنشستگی بریتانیا تمایل بیشتری به سرمایه گذاری در دارایی هایی مانند سهام و اوراق قرضه دارند، همتایان کانادایی آنها بیشتر بر بازارهای خصوصی تمرکز می کنند.

برای مثال، طرح بازنشستگی معلمان انتاریو، فقط دارد 7 درصد از دارایی های آن در سهام بورسی است، در حالی که 60 درصد در صندوق های بازنشستگی سنتی است.

در عوض، سرمایه‌گذاری‌های خود را به سمت بازارهای خصوصی، از جمله زیرساخت‌ها (شامل الف 25 درصد سهام در غول انرژی بریتانیا SSE) و معاملات سهام خصوصی.

با این حال، چنین مدلی بدون خطر نیست.

سیستم بازنشستگی کارکنان شهرداری انتاریو کانادا بزرگترین سرمایه گذار در تیمز واتر مشکل دار است که اخیرا اعلام کرده است. تا پایان اردیبهشت سال آینده، تا زمانی که پول تمام شود.

به گفته جوآن دانلی، دبیر هیئت مدیره کمیته مشاوره حقوق بازنشستگی دولت محلی، 86 طرح بازنشستگی مقامات محلی بریتانیا از صندوق عظیم 30 میلیارد پوندی منچستر بزرگ تا چندین طرح به ارزش «کمتر از یک میلیارد پوند» متغیر است. شورا.

اجرای این طرح ها هزینه دارد. هر کدام باید هزینه‌های مدیریت، مدیریت و مدیریت را بپردازند که می‌تواند اضافه شود – این هزینه‌ها در سال گذشته 28 میلیون پوند افزایش یافت.

مانند سلف خود، جرمی هانت، که همچنین برنامه های اعلام شده خانم ریوز معتقد است که برای یک مدل به سبک کانادایی، یکپارچه سازی باعث صرفه جویی در هزینه ها در این هزینه ها می شود.

این به نوبه خود “بازده بهتری را برای سپرده گذاران به ارمغان می آورد و میلیاردها پوند سرمایه گذاری را باز می کند”.

از یک طرف، وجوه LGPS در حال تجمیع است از سال 2015زمانی که جرج آزبورن صدراعظم آن زمان برنامه هایی را برای تجمیع منابع و دارایی ها بیان کرد.

نتیجه، هشت «استخر» از صندوق‌ها بود که برای افزایش صرفه‌جویی در مقیاس و افزایش توانایی صندوق‌ها برای سرمایه‌گذاری طراحی شدند. اینها تخمین زده می شود 2 میلیارد پوند صرفه جویی شود تا سال 2033

U سال گذشته آقای هانت در بیانیه ای پاییز، ضرب الاجلی برای صندوق های بازنشستگی عمومی محلی تعیین کرد و گفت که آنها باید تمام دارایی های خود را تا مارس 2025 به استخر منتقل کنند.

اما خانم دانلی می‌گوید که بعید است این اتفاق در واقعیت بیفتد. او می گوید: داشتن یک هدف خوب است.

برای صندوق های بازنشستگی، گزینه دیگری وجود دارد: ادغام از طریق یک سری ادغام.

این برای اولین بار نبود – در سال 1972، 400 صندوق در 88 ادغام شد.

خانم دانلی می‌گوید: «بزرگ‌تر همیشه بهتر نیست»، او می‌افزاید که برخی از صندوق‌ها ترجیح می‌دهند مستقل باشند، بنابراین آنها توانایی سرمایه‌گذاری در پروژه‌های کوچک‌تر را دارند.

او می‌گوید: «برخی صندوق‌های بازنشستگی محلی می‌خواهند در فرصت‌های نزدیک به خانه سرمایه‌گذاری کنند.

“بسیاری از آنها کوچک هستند – ما در مورد چند میلیون صحبت می کنیم. پول چکی کمتر از 100 میلیون پوند نمی نویسد – آنها نمی خواهند به این احتمالات نگاه کنند. اما آنها همچنان از نظر بهره وری به نفع بریتانیا هستند.

جورج گراهام، مدیر سازمان بازنشستگی یورکشایر جنوبی، می افزاید که هر معامله ای در میان صندوق ها محبوب نخواهد بود.

او می‌گوید: «بدیهی است که متولیان صندوق‌های موجود نمی‌خواهند این مسئولیت را کنار بگذارند.

“اما همچنین هر شکلی از ادغام کسب و کار وقت گیر و پرهزینه است.”