رئیس سابق فولکس واگن به اتهام کلاهبرداری، دستکاری در بازار و شهادت دروغ 9 سال پس از اینکه مشخص شد این خودروساز در تست های آلایندگی جعل کرده است، محاکمه شده است.
مارتین وینترکورن در سال 2015 مدیر اجرایی این شرکت آلمانی بود که در رسوایی غرق شد که کل صنعت را تکان داد.
مشخص شد که این شرکت عمداً آزمایشهای انتشار گازهای گلخانهای را با ساخت خودروهایی دستکاری کرده است که میتوانند آزمایشهای آزمایشگاهی را پشت سر بگذارند و سطوح غیرقانونی آلودگی را در استفاده روزمره ایجاد کنند.
محاکمه آقای وینترکورن روز سه شنبه آغاز شد. او این اتهامات را رد می کند.
وکلای وی می گویند: موکل ما هیچ فردی را فریب نداده و آسیبی نزده، عمداً بازار سرمایه را برای آسیب رساندن به سرمایه گذاران در تاریکی رها نکرده و حقیقت را به کمیته تحقیق گفته است.
پرونده موسوم به “دیزل گیت” در سپتامبر 2015 زمانی که آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده فولکس واگن را به نصب نرم افزار غیرقانونی بر روی خودروهای دیزلی متهم کرد، آغاز شد.
این به یکی از بزرگترین رسواییهای شرکتی تبدیل شد که آلمان تا به حال دیده است و جرقه یک گرایش سیاسی به سمت خودروهای الکتریکی را برانگیخت که تأثیر عمیقی بر صنعت در سراسر جهان داشت.
مدیر اجرایی سابق متهم به فریب عمدی مشتریان و سهامداران فولکس واگن و همچنین سیاستمداران آلمانی است. اگر این مرد 77 ساله مجرم شناخته شود، تا 10 سال زندان خواهد داشت.
این مورد ناشی از تلاش این خودروساز برای افزایش فروش در آمریکای شمالی، به ویژه خودروهای دیزلی است که به عنوان “دیزل پاک” به بازار عرضه می کند.
اما واقعیت این بود که این ماشین ها تمیز نبودند. این شرکت تلاش کرد تا اطمینان حاصل کند که موتورهایش استانداردهای آلایندگی شدید ایالات متحده را برآورده می کنند و در عین حال عملکرد و قابلیت اطمینان بالایی دارند.
راه حلی که مهندسان او ارائه کردند، توسعه به اصطلاح “دستگاه های شکست” بود. این نرمافزار بود که تشخیص میداد یک خودرو در آزمایشگاه چه زمانی در حال آزمایش است و کنترلهای آلایندگی را روشن میکرد تا بتواند این تست را پشت سر بگذارد.
اگر ماشین در جاده بود حتما بود برای بهبود عملکرد دوباره آنها را غیرفعال کنید.
بعدها مشخص شد که این کلاهبرداری از سال 2006 در حال اجرا بوده و بیش از 9 میلیون خودرو در اروپا و آمریکای شمالی به این نرم افزار مجهز شده اند.
برندهای سراسر امپراتوری شرکت فولکس واگن، از جمله آئودی، پورشه، سیت و اشکودا و همچنین خود فولکس واگن تحت تأثیر قرار گرفتند.
فولکس واگن مجبور به پرداخت جریمه های سنگین، فراخوانی و بازپرداخت مصرف کنندگان شد. این پرونده برای او بیش از 30 میلیارد یورو (25.2 میلیارد پوند) هزینه داشت.
آقای وینترکورن که از سال 2007 مدیر اجرایی بود، چند روز پس از علنی شدن این رسوایی استعفا داد. او در سال 2019 متهم شد و قرار بود در سال 2021 به همراه سایر مدیران اجرایی شود، اما به دلیل مسائل بهداشتی رسیدگی به این پرونده به تعویق افتاد.
دو اتهام علیه او توسط دادستانی در براونشوایگ، در نزدیکی مقر فولکس واگن در شهر ولفسبورگ در نیدرزاکسن مطرح شد.
آنها او را به کلاهبرداری متهم کردند زیرا خریداران در مورد ویژگیهای خودروهایی که میخریدند گمراه شدند و در نتیجه این رسوایی با صدها میلیون یورو ضرر جمعی مواجه شدند.
او همچنین متهم به دستکاری در بازار شد، زیرا گفته میشود وقتی از آن مطلع شد، در مورد نرمافزار تقلب در انتشار گازهای گلخانهای به سرمایهگذاران اطلاعی نداد.
اتهام دیگری از سوی دادستانی برلین مطرح شده است. او آقای وینترکورن را متهم کرد که در سال 2017 به کمیته پارلمانی که در حال بررسی این رسوایی بود دروغ گفته است.
رئیس هیئت مدیره فولکس واگن، هانس دیتر پوت، و رئیس سابق این برند، هربرت دیس، متهم به دستکاری در بازار شدند. اما این اتهامات پس از موافقت شرکت با پرداخت جریمه 9 میلیون یورویی حذف شد
روپرت استدلر، مدیر اجرایی سابق آئودی، پس از اعتراف به تقلب ناشی از سهل انگاری برای نقشش در این پرونده، 1.1 میلیون یورو جریمه و به 21 ماه زندان محکوم شد.
همه در آلمان متهم شدند. برعکس، مهندس سابق اولیور اشمیت در ایالات متحده محاکمه شد. او در سال ۲۰۱۷ به هفت سال زندان محکوم شد، اما در سال ۲۰۲۱ آزاد شد.
آقای وینترکورن قبلاً ۱۱ میلیون یورو به عنوان بخشی از توافق بر سر این رسوایی به شرکت سابق خود پرداخت کرده است.