چگونه تاریخ هنری هشتم را اشتباه کرد

فیلم جدید Firebrand با بازی جود لاو و آلیشیا ویکاندر در نقش هنری هشتم و ششمین همسرش، کاترین پار، که به شیوه‌ای که تاریخ و فرهنگ نماینده پادشاه بوده است، تجدید نظر می‌کنند.

احتمالاً مشهورترین پادشاه مرد بریتانیا، تصویر هنری هشتم به تنهایی در پرتره معروف هانس هولبین جوان فوراً قابل تشخیص است. هنری با قد و قامت عظیم و جواهرات، با چشمان قهوه ای نافذ به بیننده خیره می شود. با این حال، رمزگشایی مردی که در پشت آن چشم‌ها قرار داشت، که دو همسر را رها کرد و دستور اعدام دو زن دیگر را صادر کرد، سخت‌تر شده است – اگرچه کتاب‌ها، فیلم‌ها و تلویزیون قطعا تلاش کرده‌اند.

آخرین بازی فایربرند با بازی جود لا در نقش هنری هشتم و آلیشیا ویکاندر در نقش ششمین همسرش کاترین پار است. این بر اساس کتاب گامبیت ملکه اثر الیزابت فرمنتل در سال 2013 است که از دیدگاه پار روایت شده است. در این فیلم، هنری چاق است، به سختی می تواند بدون کمک راه برود، و پایش در اثر زخمی که 10 سال پیش دریافت کرده، پوسیده است (این یک واقعیت تاریخی است). او همچنین از همسر ششم خود آزار جسمی و روحی می‌گیرد و انگشتانش را در دهان زنان می‌گذارد و هر وقت بخواهد آنها را معاینه می‌کند. این فیلم که تنش کاترین پار را به تصویر می‌کشد، بر اساس یک واقعیت تاریخی دیگر است: در مقطعی، هنری حکم بازداشت کاترین پار را امضا کرد.

جود لاو به بی‌بی‌سی می‌گوید: «فکر می‌کنم این توهم و جنون باید از زمانی شروع شده باشد که او جوان بود، زمانی که به او گفتند که او بعد از خود خدا دومین نفر است. «از راه عجیبی مثل دیوانگی است. من سعی نمی کنم آن را توجیه کنم، اما وقتی 50 سال همه به شما می گویند بله، واقعاً دچار توهم می شود. و این یک وضعیت روحی ناسالم برای هر شخصی است، چه رسد به کسی که قدرت استفاده از خشونت علیه کسانی را که با آنها مخالف است را داشته باشد.”

کریم آینوز، کارگردان برزیلی فایربراند، می‌گوید که او می‌خواست الهام‌بخشی مدرن برای این نسخه از هنری داشته باشد. عینوز به بی بی سی می گوید: «یکی از اولین ها دونالد ترامپ بود. “اما فقط او نیست. من فکر می کنم که هنری مردی است که برای مدت طولانی در قدرت بوده است. تقریباً سعی کردم کالبد شکافی او را انجام دهم. برای من بسیار مهم است که بفهمم مردم اینطور به دنیا نمی آیند.” این که مردم هنری شدند، روند جالبی بود، زیرا او نه تنها یک پدرسالار بزرگ بود، بلکه این هنری را با یک رئیس مافیا مقایسه می کردند.

این قطعاً تصویر هنری هشتم نیست، که گاهی در تاریخ از او به عنوان “شاه بلوف هال” یاد می شود، که ریاست به اصطلاح “خوشحال” تودور انگلستان را بر عهده داشت. یکی از اولین تصویرهای این پادشاه در فیلم، زندگی خصوصی هنری هشتم در سال 1933، با بازی چارلز لاتون در نقش پادشاه، او را نشان می‌دهد که با شور و شوق پای یک گلدسته را می‌جود، که کنایه‌ای از افسانه‌ای محبوب دیگر است که نشان می‌دهد چگونه به هم اندازه‌اش شده است. بود. لاو می‌گوید: «او در تاریخ به‌عنوان نوعی شبح منعکس شده است، تقریباً این بابانوئل – همان بابانوئل پست». “و حتی ازدواج های او در این قافیه های مهد کودک تمجید شد. «طلاق، سر بریده، مرد. طلاق گرفت، سر برید، زنده ماند.»

اولین تصویرهای روی پرده از هنری و همسرانش نیز به کلیشه های جنسیتی می پردازد: چهارمین همسر هنری، آن کلوز، به اندازه ای غیرجذاب به نظر می رسد که دور انداخته شود، در حالی که همسر پنجم او، کاترین هاوارد، که در زمان اعدام او نوجوان بود، نشان داد که چقدر جاه طلب است کاترین پار، ششمین همسری که از او جان سالم به در برد، بر پادشاه تسلط دارد. تفاسیر شناخته شده دیگری از هنری هشتم، مانند رابرت شاو در مردی برای همیشه (1966) یا کیت میشل در سریال تلویزیونی بی بی سی در دهه 1970 هنری هشتم و شش همسرش، می تواند او را در مورد میشل به عنوان یک مرد بزرگ نشان دهد. ، چهره ای بی رحم و بی رحم در زندگی بعدی، اما بدون احساس ترس درونی که فایربراند به تصویر می کشد.

به گفته الیزابت فرمنتل، نویسنده کتاب کوئینز گمبیت، تغییر شکل فرهنگ هنری هشتم به دلیل ارزیابی مجدد زنان در تاریخ است. او به بی‌بی‌سی می‌گوید: «اگرچه می‌دانیم چه اتفاقی برای برخی از این زنان افتاده است، من فکر می‌کنم از نظر فرهنگی یک توافق ضمنی وجود داشت که ما آنها را به نحوی گناهکار بدانیم». «وقتی در حال تحقیق درباره او بودم، به تمام نقاشی‌هایش نگاه کردم، اما جذابیت خاصی با او مرتبط بود که فکر می‌کنم اکنون از بین رفته است. من فکر می‌کنم که ما آن را از طریق فیلتر متفاوتی می‌بینیم، زیرا با دیدگاه ما در مورد نحوه رفتار مردان با زنان مطابقت دارد، همانطور که فرهنگ ما تغییر کرده است.

“و اکنون بسیاری از مورخان کار فوق العاده ای برای تحقیق در مورد آن داستان ها و بررسی محاکمه های آن بولین و کاترین هاوارد انجام می دهند و می بینند که آنها با اتهامات واهی روبرو هستند. این زنان بی گناه بودند و او یک هیولا بود.

خشونت هنری هشتم نسبت به همسرانش قبلاً روی پرده نمایش داده شده است: در فیلم آنه هزار روز در سال 1969، ریچارد برتون در نقش هنری هشتم به ژنوو بوژولد، بازیگر نقش آن بولین، سیلی می زند. با این حال، لحن فیلم نشان می دهد که چگونه نگرش ها در سال های اخیر تغییر کرده است. در مقابل، خشونت فیزیکی به تصویر کشیده شده در فایربرند برای برانگیختن واکنش عاطفی بسیار بیشتر است، صحنه هایی که لاو و آلیشیا ویکاندر احساس می کنند ضروری هستند.

من فکر می‌کنم مهم است که بگوییم این نمایشنامه‌ای است که بسیار درباره یک رابطه است، ازدواجی که خشونت روانی و فیزیکی در خانواده دارد، و هنری مقصر است. لاو توضیح می‌دهد که نمی‌توان از آن اجتناب کرد. “هیچ چیزی برای پیچیده کردن آن در چیزی که خلاف آن را بیان کند وجود ندارد.”

درک موقعیت کاترین و ترس او از از دست دادن سرش در هر لحظه دشوار است. ویکاندر به بی‌بی‌سی می‌گوید: «او باید دوست پیدا کند، دوست داشته باشد، پادشاه را دستکاری کند، همه چیز را کنترل کند تا بتواند صبح روز بعد از خواب بیدار شود. من فکر می‌کنم که ما با کریم به‌عنوان کارگردان هماهنگی کامل داشتیم، که نمی‌توانستیم از واقعیت خشن آن‌چه که این روابط باید باشد، یا به طور کلی برای زنان در آن زمان، صادقانه بپرهیزیم.»

همسر دوم هنری، آن بولین، مشهورترین همسر است (او حتی دارد اپرای قرن 19 نام او را یدک می کشد) و این ممکن است تا حدی به دلیل علاقه نفرت انگیز به مرگ او باشد (او در سال 1536 توسط او اعدام شد). اما به‌عنوان یک گروه جمعی، خود همسران اخیراً تبدیل به نماد شده‌اند، تا حدی به لطف موزیکال موفق Six، که حتی هنری هشتم را روی صحنه نمی‌برد. این که داستان‌های آن‌ها برخلاف او اشتهای جدیدی دارند، با نمایشگاهی در گالری ملی پرتره لندن به نام شش زندگیکه حاوی تفاسیر عکاسی معاصر از زنان و همچنین پرتره های تودور از آنها است.

با این حال، به عنوان افراد، از جمله کاترین پار، آنها هنوز نسبتا ناشناخته باقی می مانند، همانطور که ویکاندر زمانی که شروع به تحقیق در مورد زندگی پار کرد، کشف کرد. ویکاندر می‌گوید: «او اولین زنی در تاریخ بریتانیا بود که کتابی به نام خود «مرثیه گناهکار» منتشر کرد. اما حتی دوستان بریتانیایی من، و من از بسیاری از آنها پرسیدم، واقعاً نمی دانستند که او این کار را کرده است. این لحظه ای از تاریخ است که ما انتخاب می کنیم آن را فراموش کنیم.”

فویرباند صدای ملکه کاترین را می دهد و نسخه جدیدی از پادشاه هنری هشتم را ارائه می دهد، شاید به دلیل رفتار توهین آمیز او با زنان. او نفرت‌انگیز است و باعث می‌شود اطرافیانش از ترس عقب بنشینند، چیزی که آینوز در صحنه فیلمبرداری با ایجاد رایحه‌ای وهم‌آور برای لاو ایجاد کرد تا بویی از پای یک پادشاه چروکیده را نشان دهد. لاو می گوید: «او به معنای واقعی کلمه در حال پوسیدگی است، و از نظر عاطفی نیز از دست رفته است، زیرا دوست داشتنی نیست و می داند که مرگ نزدیک است.»

اما لاو معتقد است که در اینجا نیز رقت انگیزی وجود دارد و این به این دلیل است که بخشی از تراژدی شخصی کینگ این است که او زمانی به عنوان یک مرد تحت تعقیب شناخته می شد. این نسخه جوان‌تر و جذاب‌تر هنری را هنوز می‌توان در تصاویری مانند سالن گرگ تلویزیون، با بازی دامیان لوئیس، یا تودورها، که توسط جاناتان ریس مایرز، یا اریک بانا در The Other Boleyn Girl در سال 2008 به تصویر کشیده شد، مشاهده کرد. در واقع، وقایع نگاران دوره تودور خاطرنشان کردند که پادشاه جوان، که در سن 18 سالگی بر تخت سلطنت انگلستان نشست، باهوش، ورزشکار و با استعداد بود.

لاو می‌گوید: «بدون این‌که او را تحت‌تأثیر قرار دهد یا تلاشی برای همدردی با او داشته باشد، او هنوز یک مرد جوان است، همان پسر طلایی با پتانسیل‌های فراوان. او یک نوازنده، ورزشکار و رقصنده، بسیار مطالعه و دانش بود. و اولین ازدواج او با کاترین آراگون کاملاً خوشحال بود تا اینکه او با ایده یک وارث تاج و تخت وسواس پیدا کرد.

“و بنابراین، با نگاه کردن به این تصاویر جوانی خود، احساس پشیمانی می کند، احساس بیزاری از خود می کند، همانطور که به عقب نگاه می کند و فکر می کند که “من کی بودم.” فکر می‌کنم می‌خواستم آن را در او بیاورم و او را سه بعدی کنم.

من نمی خواستم فقط نقش یک مرد بد را با پای مرغ در دست بازی کنم.

Firebrand در 6 سپتامبر 2024 در بریتانیا و ایرلند منتشر خواهد شد.