سیتارام یچوری، رهبر بزرگترین حزب کمونیست هند در سن ۷۲ سالگی درگذشت.
او به دلیل عفونت حاد تنفسی در بیمارستانی در دهلی تحت درمان بود و در 19 اوت در آنجا بستری شد.
یچوری، دبیر کل حزب کمونیست هند (مارکسیست) یا CPI (M)، برای چندین دهه یک چهره کلیدی در سیاست هند بوده است.
چندین سیاستمدار، از جمله رهبر اپوزیسیون راهول گاندی و رقیب سابق ماماتا بانرجی، ادای احترام کردند.
یچوری فعالیت سیاسی خود را به عنوان رهبر دانشجویی در فدراسیون دانشجویان چپگرای هند آغاز کرد. او در شرایط اضطراری 1975 دستگیر شد، زمانی که دولت کنگره به رهبری ایندیرا گاندی محدودیت های گسترده ای را بر آزادی های مدنی اعمال کرد.
پس از آزادی، رئیس دانشگاه جواهر لعل نهرو در دهلی شد و در آنجا در رشته اقتصاد تحصیل کرد.
این کشور در سال‌های اوج سیاست ائتلاف، زمانی که ثبات دولت‌های فدرال هند به اتحاد ایدئولوژی‌ها و اولویت‌های مختلف بستگی داشت، نقش مهمی داشت.
در سال 1996، او نقش رهبری را در تشکیل ائتلاف 13 حزبی ایفا کرد که نزدیک به دو سال بر هند حکومت کرد و دو نخست وزیر – HD Deve Gowda و IK Gujral – این پست را به اشتراک گذاشتند.
در سال 2004، حزب یچوری در انتخابات پارلمانی 44 کرسی تاریخی به دست آورد.
احزاب چپ، از جمله CPI (M)، سپس از دولت تحت رهبری کنگره “از بیرون” حمایت کردند – اصطلاحی که برای حمایت از دولت بدون داشتن نقش های وزیر استفاده می شود.
اما در سال 2008 در اعتراض به توافق هسته‌ای هند و آمریکا که هند را ملزم می‌کرد تا تأسیسات هسته‌ای غیرنظامی خود را در ازای همکاری کامل هسته‌ای غیرنظامی با ایالات متحده تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دهد، حمایت خود را لغو کردند. .
تصمیم چپ ها بحث برانگیز بود و از نظر بسیاری مشکوک به نظر می رسید زیرا نتوانستند موفقیت خود را در انتخابات 2004 تکرار کنند.
زمانی که یچوری در سال 2015 دبیر کل CPI(M) شد، این حزب بسیاری از سنگرهای سابق خود از جمله ایالت بنگال غربی را از دست داده بود و تعداد کرسی های پارلمانی آن کاهش یافته بود.
او از سال 2005 تا 2017 عضو راجیا سبها یا مجلس علیای پارلمان بود.
راهول گاندی، رهبر کنگره، که یچوری با او رابطه گرمی داشت، در ادای احترام او را “دوست” خواند.
مدافع ایده هند با درک عمیق از کشورمان. او در X (توئیتر سابق) نوشت.
ماماتا بانرجی که کنگره ترینامول او در سال 2011 به حکومت 34 ساله چپ در بنگال غربی پایان داد، مرگ او را “ضایعه ای برای سیاست ملی” خواند.