بی بی سیبیش از 30000 کارگر بوئینگ پس از رد قراردادی که اتحادیه آنها در ازای از دست دادن پاداش و مستمری به آنها دستمزد بیشتری می داد، دست به اعتصاب زدند.
کارگران برای دومین هفته در اعتصاب هستند و هیچ نشانه ای از معامله با مدیریت بوئینگ در افق دیده نمی شود.
از کارگرانی که در بیرون کارخانه بوئینگ در آبرن، واشنگتن تجمع می‌کردند، پرسیدیم که چرا فکر می‌کنند چاره‌ای جز اعتصاب ندارند.
بسیاری از اعتصاب‌کنندگانی که بی‌بی‌سی با آنها صحبت کرد، از دست دادن پاداش‌ها و مستمری‌ها، تورم و هزینه‌های زندگی را به عنوان دلایل ترک عنوان کردند.
داوون اسمیت 37 ساله با بستن بال هواپیماهای بوئینگ 777X که هر کدام بیش از 400 میلیون دلار (300 میلیون پوند) به فروش می رسد، کمتر از 28 دلار (21 پوند) در ساعت درآمد دارد. او همچنین به عنوان نگهبان در یک بار کار می کند تا مخارج زندگی خود را تامین کند.
او درباره شغل امنیتی پاره وقت خود می گوید: «این به نوعی مرا سرپا نگه می دارد.
نامزد او که به عنوان منشی در مدارس سیاتل کار می کند بیشتر از او درآمد دارد.
اسمیت که تنها یک سال است با بوئینگ کار کرده است، می‌گوید نرخ دستمزد او سطح ایمنی لازم برای جلوگیری از خرابی هواپیماها را جبران نمی‌کند.
او می گوید که نگران است اگر کارش نادرست انجام شود، ممکن است با اتهامات جنایی روبرو شود.
«هر بار که ما یک هواپیما مطابق با مشخصات آنها می‌سازیم، تقریباً زندگی خود را به خطر می‌اندازیم. زیرا اگر مشکلی پیش بیاید – مانند گشتاور خارج از مشخصات فنی یا چیزی شبیه به آن – و شاید هواپیما سقوط کند، واضح است [jail] او می گوید زمان آن است.
توافقی که به طور آزمایشی توسط نمایندگان اتحادیه و بوئینگ مذاکره شد، مشروط بر اینکه کارگران دریافت کنند افزایش 25 درصدی حقوق در چهار سال.
همچنین خدمات بهداشتی و حقوق بازنشستگی، 12 هفته مرخصی با حقوق والدین را ارائه کرد و به اعضای اتحادیه در مورد مسائل ایمنی و کیفیت نظر بیشتری داد.
با این حال، در ابتدا اتحادیه قصد داشت حقوق را تقریباً 40٪ افزایش دهد. 95 درصد از اعضای اتحادیه که رای دادند این توافق را رد کردند.
بسیاری هنوز از مزایای از دست رفته طی مذاکرات قرارداد سال ها پیش ناراحت هستند – به ویژه حقوق بازنشستگی که مزایای بازنشستگی خاصی را تضمین می کرد.
این شرکت اکنون وجوهی را به حساب‌های سرمایه‌گذاری کارکنان، معروف به 401(k) کمک می‌کند و ارزش آنها را به قدرت بازار سهام وابسته می‌کند.
«آنها فقط همه چیز را گرفتند. ماری بیکر، 61 ساله، که در سال 1996 در بوئینگ شروع به کار کرد و اکنون به عنوان تعبیه کننده کار می کند و بر ابزارهای مورد استفاده در کارخانه ها نظارت می کند، گفت: آنها حقوق بازنشستگی ما را گرفتند، پاداش هایی را که مردم انتظار داشتند، گرفتند.
او این قرارداد رد شده را “یک سیلی به صورت” می‌داند، اما می‌گوید که نگران از دست دادن بیمه درمانی خود در صورت ادامه اعتصاب در پایان ماه است و اینکه آیا توانایی خرید داروهای نسخه‌ای را دارد یا خیر.
بوئینگ با استناد به نظرات قبلی مدیرانی که قول داده بودند روابط خود را با کارگران بازگردانند و برای رسیدن به توافق در اسرع وقت تلاش کنند، از اظهار نظر در مورد این ماجرا خودداری کرد.
قبل از تعطیلی، این شرکت پیش از این با خسارات مالی عمیق‌تری مواجه بود و پس از یک سری مشکلات امنیتی در تلاش برای بازسازی شهرت خود بود.
کلی اورتبرگ، مدیر اجرایی جدید، که برای چرخش کسب و کار به کار آورده شده است، از کارگران خواسته است که اعتصاب نکنند زیرا به خطر انداختن “بازیابی شرکت”.
روز چهارشنبه، این شرکت اعلام کرد که داشته است تعلیق ده ها هزار کارمند در ایالات متحده به عنوان راهی برای صرفه جویی در هزینه در پاسخ به اعتصاب.
پاتریک اندرسون، مدیر اجرایی شرکت تحقیقاتی و مشاوره Anderson Economic Group، می گوید که بوئینگ یک شرکت “روی پرتگاه” است.
شرکت او تخمین می زند که اعتصاب بیش از 100 میلیون دلار به عنوان دستمزد از دست رفته و سهامداران بیش از 440 میلیون دلار در میان سایر ضررهای اقتصادی در هفته اول به همراه داشته است.
او می‌گوید: «این اعتصاب فقط سود را تهدید نمی‌کند، بلکه اعتبار شرکت را در زمانی که این شهرت به شدت آسیب دیده است، تهدید می‌کند.
کارگران اعتصاب کننده از تهدید شرکت امتناع می ورزند و می گویند چیزی برای از دست دادن ندارند.
کری فاستر، 47 ساله، که سال گذشته پس از ترک شغل قبلی خود به عنوان پرستار، به بوئینگ پیوست و اکنون به عنوان مکانیک هوافضا کار می کند، می گوید: «سال گذشته که اینجا کار می کردم، توان پرداخت وام مسکن خود را نداشتم.
فاستر می‌گوید که «به اندازه کافی برای پرداخت صورت‌حساب‌های اولیه درآمد ندارد». در همین حال، هزینه های زندگی و همچنین پرداخت وام مسکن و مالیات بر دارایی در حال افزایش است.
او با وجود از دست دادن درآمد در حالی که اعتصاب ادامه دارد، آماده است تا به اعتصاب ادامه دهد تا حقوقش افزایش یابد و مستمری او بازگردانده شود.
“من قبلاً گرسنه هستم. منظورم این است که اگر وقتی سر کار می روید نتوانید قبض ها را پرداخت کنید، چه فرقی می کند؟» او می گوید.
رایان رابرسون، 38 ساله، در بخش مونتاژ نهایی بوئینگ کار می کند. او روز چهارشنبه دو فرزند از شش فرزندش را با خود به اعتصاب آورد.
به عنوان کارمند بوئینگ برای کمتر از یک سال، طرحی که اتحادیه آن را رد کرد، تأثیری بر دستمزد او نداشت. فقط کسانی که بیش از یک سال کار می کنند حقوق دریافت می کنند.
او می‌گوید که قصد دارد تا زمانی که «کارگران ابتدایی نتوانند دستمزد قابل قبولی کسب کنند» به اعتصاب ادامه دهد.
اتحادیه بین‌المللی ماشین‌کاران و کارگران هوافضا، که نماینده اعتصاب‌کنندگان است، کارت‌های نقدی برای اعضا صادر کرد.
پس از هفته سوم اعتصاب، کارگران هر هفته 250 دلار دریافت می کنند که به کارت واریز می شود.
رابرسون با اشاره به نودل های فوری بسیار ارزان، می گوید که این 250 دلار “تاپ رامن زیادی می خرد.”
مارک سیسنروس، 29 ساله، می‌گوید که متعجب است “زیرا با حجم کاری که انجام می‌دهم و کیفیتی که تولید می‌کنم، منصفانه به نظر نمی‌رسد که نتوانم هزینه اجاره را بپردازم.”
او می‌گوید که بوئینگ «با وجود اینکه 40، 50، 60 ساعت در هفته کار می‌کنم، من را به فقر اساسی می‌رساند».
سیسنروس به مدت چهار سال با بوئینگ کار کرده است. دوست دخترش هم آنجا کار می کند. مادرش نیز در آنجا کار می کرد و “پول مناسبی به دست می آورد” که از او و برادرش حمایت می کرد.
او می گوید که به کار در بوئینگ افتخار می کند و از عدم دریافت غرامت از سوی شرکتی که امیدوار است تا زمان بازنشستگی در آن کار کند، ناامید شده است.
“منظورم این است که خطرناک است. اینها قطعات بزرگ فلزی هستند که در آسمان پرواز می کنند.”
“شما باید به کیفیت افتخار کنید [and] در هر کاری که اینجا انجام می دهید اسم ما روی هر چیزی که می سازیم هست.”