سریلانکا در اولین انتخابات خود پس از سرنگونی رهبرش توسط اعتراضات رای خواهد داد

سریلانکا در اولین انتخابات پس از اعتراضات گسترده به بدترین بحران اقتصادی این کشور که در سال 2022 سرنگون شد، رئیس جمهور جدید را انتخاب خواهد کرد.

انتخابات روز شنبه از نظر بسیاری به عنوان رفراندوم اصلاحات اقتصادی با هدف قرار دادن کشور در مسیر بهبودی تلقی می شود.

اما بسیاری هنوز در حال تلاش برای تامین هزینه های خود در میان افزایش مالیات ها و کاهش یارانه ها و رفاه هستند.

بسیاری از تحلیلگران پیش بینی می کنند که در رقابتی که به نظر می رسد رقابت بسیار نزدیکی باشد، موضوعات اقتصادی مورد توجه رای دهندگان خواهد بود.

سومیا بومیک، پژوهشگر بنیاد تحقیقاتی آبزرور، یک اندیشکده هندی، به بی‌بی‌سی گفت: «تورم فزاینده کشور، هزینه‌های سرسام‌آور زندگی و فقر، رأی‌دهندگان را به دنبال راه‌حل‌هایی برای تثبیت قیمت‌ها و بهبود معیشت ناامید کرده است».

از آنجایی که کشور به دنبال خروج از فروپاشی اقتصادی است، این انتخابات لحظه ای حیاتی در شکل دادن به مسیر بهبود سریلانکا و بازگرداندن اعتماد به حکومت آن چه در داخل و چه در سطح بین المللی است.

رئیس جمهور رانیل ویکرمسینگه که وظیفه مهم بیرون کشیدن سریلانکا از فروپاشی اقتصادی را بر عهده دارد، برای یک دوره دیگر نامزد می شود.

این پیرمرد 75 ساله یک هفته پس از برکناری رئیس جمهور سابق گاتابای راجاپاکسا از قدرت توسط پارلمان منصوب شد.

Wickremesinghe آنچه از جنبش اعتراضی باقی مانده بود، اندکی پس از تصدی قدرت، درهم شکست. او همچنین متهم شده است که خانواده راجاپاکسا را ​​در برابر پیگرد قانونی محافظت می کند و به آنها اجازه می دهد دوباره جمع شوند – اتهاماتی که او رد کرده است.

یکی دیگر از رقبای قوی آنورا کومارا دیسانایاکه، سیاستمدار جناح چپ است که پلتفرم ضد فساد او حمایت عمومی رو به رشدی را به خود جلب کرده است.

انتخابات روز شنبه بیش از هر نامزد دیگری در تاریخ سریلانکا حضور دارد. اما از بیش از سه دوجین، تمرکز بر چهار است.

علاوه بر ویکرمسینگه و دیسانایاکه، ساجیت پرماداسا، رهبر مخالفان و برادرزاده 38 ساله رئیس جمهور مخلوع نامال راجاپاکسا نیز حضور دارند.

شمارش آرا پس از بسته شدن مراکز رای گیری در ساعت 16:00 به وقت محلی (10:30 به وقت گرینویچ) آغاز می شود، اما انتظار می رود نتایج تا صبح یکشنبه مشخص نشود.

قیام آراگالایا (مبارزه) که رئیس جمهور سابق برکنار شده گاتابای راجاپاکسا را ​​در پی فروپاشی اقتصادی برانگیخت.

سال‌ها کاهش مالیات، صادرات ضعیف و اشتباهات جدی سیاست‌گذاری همراه با همه‌گیری کووید-19، ذخایر ارزی کشور را تخلیه کرده است. بدهی ملی به بیش از 83 میلیارد دلار رسیده و تورم به 70 درصد رسیده است.

در حالی که نخبگان اجتماعی و سیاسی کشور تا حد زیادی از این پیامدها مصون بودند، مواد ضروری مانند غذا، گاز پخت و پز و دارو برای مردم عادی کمیاب شد و به نارضایتی و ناآرامی دامن زد.

رئیس جمهور وقت راجاپاکسا و دولت او مقصر این بحران شناخته شدند که منجر به ماه ها اعتراض برای استعفای وی شد.

در 13 ژوئیه 2022، در صحنه های دراماتیکی که در سراسر جهان پخش شد، اوباش کاخ ریاست جمهوری را تسخیر کردند، به داخل استخر پریدند و خانه را غارت کردند.

پس از فرار راجاپاکسا از کشور – تبعیدی که 50 روز به طول انجامید – دولت موقت پرزیدنت ویکرمسینگه برای نجات اقتصاد تدابیر ریاضتی شدیدی را اعمال کرد.

اگرچه اصلاحات اقتصادی با موفقیت تورم را کاهش داده و روپیه سریلانکا را تقویت کرده است، سریلانکای‌های روزمره همچنان با بدبختی روبرو هستند.

یشان جایالات 32 ساله می گوید: «یافتن کار سخت ترین بخش است. حتی با مدرک حسابداری هم نمی توانم کار دائمی پیدا کنم. در عوض او به صورت پاره وقت یا نیمه وقت کار می کرد.

بسیاری از کسب‌وکارهای کوچک در سراسر کشور نیز همچنان درگیر بحران هستند.

نوربت فرناندو که در سال 2022 مجبور شد کارخانه کاشی خود را در شمال کلمبو تعطیل کند، به بی بی سی گفت که مواد اولیه مانند خاک رس، چوب و نفت سفید سه برابر گرانتر از دو سال پیش است. او افزود که تعداد بسیار کمی از مردم خانه می سازند یا کاشی های سقف می خرند.

فرناندو به بی‌بی‌سی گفت: «بعد از 35 سال، دیدن کارخانه‌ام در ویرانه‌ها آزارم می‌دهد» و افزود که از 800 کارخانه کاشی در این منطقه، تنها 42 کارخانه تا سال 2022 فعال هستند.

داده های بانک مرکزی در مورد احساسات تجاری کاهش تقاضا را در سال های 2022 و 2023 نشان می دهد – و در حالی که وضعیت در سال 2024 در حال بهبود است، هنوز به سطح قبل از بحران بازنگشته است.

آلن کینان، مشاور ارشد گروه بین‌المللی بحران (ICG) در سریلانکا به بی‌بی‌سی گفت: «اقتصاد سریلانکا ممکن است در حال حاضر روی پای خود باشد، اما بسیاری از شهروندان هنوز باید متقاعد شوند که قیمت آن ارزش آن را دارد. .

رانیل ویکرمسینگه: او که پیش از این دو بار در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورده بود، روز شنبه سومین شانس خود را برای انتخاب شدن توسط مردم سریلانکا و نه توسط پارلمان رقم زد.

آنورا کومار دیسانایاکه: نامزد ائتلاف جناح چپ NNP وعده اقدامات سخت مبارزه با فساد و حکمرانی خوب را می دهد

ساجیت پرماداسا: رهبر اپوزیسیون نماینده حزب ساماگا ایان بالاوگی است – پدرش قبل از ترور در سال 1993 به عنوان دومین رئیس جمهور اجرایی سریلانکا خدمت می کرد.

نامال راجاپاکسا: پسر ماهیندا راجاپاکسا، که از سال 2005 تا 2015 کشور را رهبری کرد، از یک تبار سیاسی قوی می آید، اما باید رای دهندگانی را که خانواده او را مقصر بحران اقتصادی می دانند جلب کند.

رأی دهندگان در سریلانکا با رتبه بندی حداکثر سه نامزد به ترتیب اولویت، یک برنده را انتخاب می کنند.

اگر نامزد اکثریت مطلق را به دست آورد، برنده اعلام می شود. در غیر این صورت دور دوم شمارش آرا آغاز می شود که در آن آرای دوم و سوم شمارش می شود.

هیچ انتخاباتی در سریلانکا تا به حال به دور دوم شمارش نرسیده است زیرا کاندیداهای واحد همیشه بر اساس آرای اولویت اول برنده آشکار بوده اند.

امسال می تواند متفاوت باشد.

آقای کینان از ICG گفت: «نظرسنجی‌ها و کمپین‌های اولیه نشان می‌دهد که رأی‌گیری احتمالاً منجر به اولین باری می‌شود که برنده نمی‌تواند اکثریت را به دست آورد».

کاندیداها، رهبران احزاب و مقامات انتخاباتی باید آماده باشند تا هرگونه اختلاف احتمالی را با آرامش و طبق رویه های تعیین شده حل و فصل کنند.»