چگونه پخش زنده شنبه شب به یک پدیده تلویزیونی تبدیل شد اما راه خود را گم کرد

فیلم جدید «Saturday Night Live» خاستگاه نمایش کمدی افسانه‌ای را جشن می‌گیرد، اما نمایش ناموفق فصل جدید آخر هفته گذشته تأیید کرد که زمین در وضعیت سخت‌تری از همیشه قرار دارد. چه مشکلی پیش آمد؟

پخش زنده شنبه شب به وضعیت افسانه ای رسیده است – برای چیزی که هنوز هم قرار است یک نمایش کمدی زنده باشد، چیز خوبی نیست. این از اولین نمایش فیلم در مورد شروع سریال و فصل جدید خود سریال در آخر هفته گذشته کاملاً مشخص است. روز جمعه، «شنبه شب» جیسون ریتمن، روایتی تخیلی دوست داشتنی اما ضعیف از 90 دقیقه قبل از اولین قسمت در سال 1975 منتشر شد. شب بعد، می‌توانید تقریباً نیم قرن جلوتر زوم کنید و اولین نمایش سرد و بی‌نظیر پنجاهمین فصل SNL را تماشا کنید. هر دو گواه بر این هستند که اسطوره نمایش چقدر از واقعیت آن پیشی گرفته است.

SNL مطمئناً شهرت خود را به دست آورده است. کمدی تلویزیونی را تغییر داد و در فرهنگ آمریکایی نفوذ کرد. در سال 2004، ریچل درتچ بازی در نقش دبی داونر را آغاز کرد که جنبه تاریک همه چیز را می دید. اصطلاح “دبی داونر” اکنون به سادگی به یک پتوی خیس اشاره دارد. و حتی لیست کوتاهی از بازیگران کمدی که این سریال تولید کرده است، از بیل موری و ادی مورفی گرفته تا ویل فرل و تینا فی، و همچنین جیمی فالون و ست مایرز مجریان برنامه گفتگو، چشمگیر است.

فیلم رایتمن به همه آن‌ها برمی‌گردد: روزی شوستر (راشل سنات)، نویسنده SNL، سعی می‌کند نمایش را برای یک مدیر شبکه NBC گیج و سردرگم توصیف کند. او درباره طرح هایی می گوید: «این پست مدرن است، وارهول است. طنز بود پست‌مدرن، حداقل در برخی مواقع در مرز اجرا، و تغییری اساسی نسبت به انواع نمایش‌های موسیقایی فریاد برانگیز که در آن زمان سیل تلویزیون را فراگرفت. اما آوانگارد ناگزیر تبدیل به بنیان‌گذار می‌شود، و در طول دهه‌ها SNL به نوعی نمایش بدل شده است که مردم از آن شکایت می‌کنند، اما به هر حال، هم از روی عادت و هم از روی عادت تماشا می‌کنند.

شاید به این دلیل که در فرهنگ عامه ریشه دوانده است، هنوز هم ارز خاصی دارد – اما در عصر رسانه های اجتماعی، به نظر می رسد SNL به جای اینکه در خط مقدم باشد، به فرهنگ پاسخ می دهد و آن را به جلو نشان می دهد. هنگامی که کامالا هریس اعلام کرد که تیم والز همبازی او خواهد بود، رسانه های اجتماعی با حدس و گمان درباره اینکه چه کسی ممکن است نقش او را در SNL بازی کند، منفجر شد. مردم تمایل داشتند لیست ها احتمالات، زنده و مرده (کارگردان کمدی پل فیگ می خواست که باشد کریس فارلی). جیم گافیگان، که تقریباً شبیه به هم بود، یکی از باورپذیرترها بود، بنابراین زمانی که او شنبه در طرح آغازینی که هریس را در مقابل تظاهرات ترامپ قرار می داد، چندان تعجب آور نبود.

این طرح افتتاحیه نقطه برجسته نمایش قبل از نزول طولانی آن بود. ظاهر کوتاه گافیگان چیزی جز تکرار شوخی پدر والتز نداشت الگوهای رفتاری که ماه ها آنلاین شده اند. مایا رودولف در نقش کامالا هریس دوست داشتنی، نقشی که قبلا بازی کرده بود، فوق العاده بود. همانطور که هریس خیالی خود را می نامد، او رقص، خنده و خنده پشت انرژی شادی بخش “خاله شاد” را به تصویر می کشد. اما گوهر کمیک، حضور غیرمنتظره اندی سمبرگ در نقش «آقای دوم» داگ امهوف بود. او در انجام یک رقص احمقانه ما Emhoff واقعی را ندیده‌ایم، اما می‌توانیم به خوبی تصور کنیم که او چه کار می‌کند. و سامبرگ هر خطی را میخکوب کرد، به خصوص زمانی که با شور و شوق در مورد اینکه چگونه نقش سنتی همسر اول را پذیرفت، صحبت کرد. او می‌گوید: «من نمی‌توانم برای تزئین کاخ سفید برای کریسمس صبر کنم. موضوع حنوکا خواهد بود. آن لحظه تلخ، خنده دار و غیرمنتظره ای بود که مخاطبان به آن امیدوار هستند و به ندرت به آن دست می یابند.

آنچه در مه های گذشته گم می شود این است که آن لحظات بوده است همیشه نادر SNL به خاطر طنز سیاسی خود شناخته شده است، اما هر تصویری که به نظر می رسد بسیار قدرتمند با واقعیت سیاسی طنین انداز می شود – برداشت تند تینا فی از سارا پیلین، که توییت کرد، “من می توانم روسیه را از خانه خود ببینم” به طرز وحشیانه ای به چیزی نزدیک بود که خود پیلین به آن انتقاد کرد. سیاستمداران خارجی در حالی که برای معاونت رئیس جمهور نامزد می شوند – ده ها کاریکاتور بی دندان مانند دونالد ترامپ با کیف پول الک بالدوین وجود دارد که بیشتر یک ترامپ کارتونی است تا یک طنز.

فیلم رایتمن اسطوره SNL را به طور کامل می بلعد و شما را متعجب می کند: به هر حال این فیلم برای چه کسی است؟ ریتمن شیفته نمایش بزرگ شد و اگر از قبل به شدت با بازیگران اصلی آشنا هستید و با آن آشنا هستید، شنبه شب ممکن است به عنوان ادای احترام برای شما مفید باشد. برای هر کس دیگری، کار زیادی برای پر کردن خطوط انجام نمی دهد. فرض این است که هرج و مرج در پشت صحنه حاکم است. لورن مایکلز (گابریل لابل)، خالق عصبی سریال، با برخی از بازیگران معتاد به مواد مخدر مبارزه می کند و آتش را خاموش می کند، از جمله آتش واقعی هنگامی که نور روی مبل می افتد. اما فیلم هرگز آنطور که باید هیجان انگیز نیست، با وجود تمام بیش فعالی در پشت صحنه، و همچنین تدوین سریع، شکوفایی بصری که شامل مسابقه دوربین در راهروهای استودیو و حضور غیرقابل توضیح یک لاما است.

بازیگران به سادگی همراه با تصویر اصلی بازی می کنند. جان بلوشی (مت وود) نابغه پیچیده ای است که از امضای قرارداد خودداری می کند. چوی چیس (کوری مایکل اسمیت) خودخواه است. گیلدا رادنر (الا هانت) شیرین با ذهنی ظریف است. جین کرتین (کیم ماتولا) احساس می‌کند که کمتر مورد استفاده قرار گرفته است، زیرا زنان زیادی در این برنامه حضور داشته‌اند. دیلن اوبراین جوهر اجرای کمیک دن آیکروید و شخصیت‌های اغلب تند را به تصویر می‌کشد. نویسندگان در حال نوشتن طرحی در مورد جولیا چایلد هستند که در حین نمایش آشپزی خود را بریده و به صورت خنده دار خون پاشیده است. این طرح با آیکروید در کودکی یک اثر کلاسیک است که در قسمت بعدی ظاهر شد. اگر این نوع جزئیات را نمی دانید، با نگرانی های فیلم خود موفق باشید.

بهترین جنبه شنبه شب، یعنی برخورد نسل ها، کمرنگ شده است. ویلم دفو در حضورهای کوتاهی در نقش دیو تبت در نقش یک مدیر اجرایی شبکه قدیمی و خنده‌دار ظاهر می‌شود. جی. K. Simmons واقعاً در نقش کمدین و سرگرم کننده خندان میلتون برل ناخوشایند است که اگرچه اکنون غیرقابل درک به نظر می رسد، زمانی یکی از بزرگترین ستاره های تلویزیون بود. در مرحله بعدی، آهنگ و شماره رقص او با گروه های کر در لباس های پر زرق و برق نشان می دهد که SNL چقدر انقلابی بوده است. اما بیشتر رایتمن از ما می خواهد که فرض کنیم، یا کسی به ما می گوید که کمدی او رادیکال بوده است.

Lamorne Morris یکی از معدود لحظاتی را دارد که از روی صفحه می پرد. او نقش گرت موریس (بدون رابطه) را بازی می کند، تنها سیاهپوست بازیگر اصلی که احساس می کند یک فرد خارجی است. در صحنه‌ای به یاد ماندنی از فیلم، موریس یک میکروفون را در دست می‌گیرد و یک آهنگ جسورانه بحث‌برانگیز را در اتاقی پر از مدیران سفیدپوست تلویزیون می‌خواند – آهنگی که در طرحی در قسمت بعدی برنامه نمایش داده می‌شود. هنوز هم خیره کننده و خنده دار است. و تصور اینکه SNL امروزی تا این حد خطرناک باشد دشوار است.

SNL همیشه ناهموارتر از افسانه ها بوده است. پیگیری کنید واقعی هستند الان اپیزود اول است و با کمال تعجب خیلی خنده دار نیست. حتی طرح معروف “بیمارستان زنبور عسل” با بلوشی و دیگرانی که لباس خالکوبی زنبور در بیمارستانی در انتظار خبر تولد زنبورهای کوچکشان هستند، پوچ به نظر می رسد. اما با توجه به اینکه سریال در حال ورود به فصل پرمخاطب 50 است، نمایش آخر هفته گذشته به طور غیرعادی دشوار بود. حتی میزبان مهمان او ژان اسمارت، ستاره مورد علاقه که به تازگی برای کمدی HBO هکی برنده جایزه امی شده است.ذخیره نشد یک تقلید از نمایش بازی Bored، یک تبلیغ جعلی درباره یک فروشگاه هالووین، و یک تقلید مسخره آمیز از I Love Lucy با اسمارت به عنوان یک بازیگر دراماتیک در نقش Lucille Ball وجود داشت. بیش از یک بررسی کنید همه چیز را شکست داد ناامیدی.

این ناهمواری ممکن است اهمیت چندانی نداشته باشد، زیرا افراد کمتری تمام شبکه را تماشا می‌کنند، روشی را که در زمان شروع SNL انجام می‌دادند. طرح های موفقیت آمیز امروز عبارتند از رایان گاسلینگ و مایک دی در نقش بیویس و باتهد یا بوون یانگ در نقش کوه یخ از تایتانیک و آخر هفته گذشته در نقش اسب آبی تشنه مو دنگ شکایت از هزینه شهرت و مقایسه او با Chappelle Roan – پخش شدن در فضای مجازی و کلیپ هایی مانند طلا. با توجه به هالیوود ریپورترآخرین فصل SNL 3.1 میلیارد بازدید در شبکه های اجتماعی به دست آورد. این ممکن است اصلی ترین راهی باشد که نمایش با این لحظه پیش می رود.

با این حال، به دور از زمان مناسب، در سال های اخیر اغلب به تیتر یک مجریان جنجالی تبدیل شده است که انتخاب هایشان چیزی جز تحسین رتبه ها و نفوذ بر افراد با نفوذ را نشان نمی دهد. ترامپ در سال 2015 زمانی که برای ریاست جمهوری نامزد می شد، با نقاشی میزبانی کرد اعتراضات از گروه های اسپانیایی و مهاجر خارج از استودیو. ایلان ماسک میزبان سال 2021 بود و اگرچه عناصر زیادی در شهرت ماسک وجود دارد، مرد بامزه یکی از آنها نیست.

NBC پنجاهمین فصل سریال را با یک برنامه ویژه سه ساعته در پرایم تایم در ماه فوریه جشن می گیرد. دیگر نیازی نیست منتظر بمانید تا ببینید که SNL بیش از آنکه مرتبط باشد نمادین شده است. شاید خاله به سرگرمی بیشتری نیاز داشته باشی. یا همانطور که یک طرح کلاسیک می گوید، “زنگ بیشتر!” یه چیز دیگه

شنبه شب در حال حاضر در سینماهای ایالات متحده اکران می شود