آمیت ساینیآتول کومار، 18 ساله، وقتی در ماه ژوئن فهمید که امتحان سختی را پشت سر گذاشته است که به او اجازه ورود به یک کالج فناوری معتبر در هند را می دهد، به وجد آمد.
اما مرحله بعدی وجود داشت: پرداخت 17500 روپیه (281 دلار؛ 156 پوند) آنلاین برای تأیید پذیرش. این مبلغ برای خانواده ای از مظفرنگار در ایالت شمالی اوتار پرادش هند بود.
پدرش موفق شد پول را قرض کند، اما Atul می‌گوید که مهلت پرداخت آنلاین را چند ثانیه از دست داده است، تا حدی به دلیل مشکلات فنی.
خانواده تسلیم نشدند، دادخواست و شکایت کردند. این هفته، دادگاه عالی هند مداخله کرد و به مؤسسه فناوری هند (IIT)، دنباد، دستور داد تا پذیرش Atul را بازگرداند.
دیوان عالی از اختیارات اضطراری خود بر اساس قانون اساسی هند استناد کرد و گفت: “ما نمی توانیم اجازه دهیم چنین پسر جوان و با استعدادی کنار رود.”
IIT ها موسسات برتر فناوری هند هستند که بیش از یک میلیون نامزد را برای نزدیک به 18000 کرسی در 23 کالج در سراسر کشور جذب می کنند. دانش‌آموزان سال‌ها در مراکز آموزشی خصوصی برای آماده شدن برای امتحانات می‌گذرانند و والدین معتقدند که پذیرش در IIT بلیطی برای موفقیت است.
داستان آتول به دلیل پیشینه مالی و چالش هایی که از پس آن برآمد در هند خبرساز شد.
آتول از جامعه دالیت می آید، که در پایین ترین سطح سلسله مراتب کاست هند قرار دارد و یکی از به حاشیه رانده ترین افراد در این کشور است.
پدرش، راجندرا کومار، روزانه حدود 450 روپیه (5 دلار؛ 4 پوند) به عنوان کارگر روزمزد درآمد دارد، در حالی که مادرش در خانه تخت بافی می کند.
اما راجندرا کومار می گوید هیچ چیز برای او مهمتر از تحصیل فرزندانش نیست. او به بی بی سی گفت که او حتی یک بار خانه اش را فروخت تا هزینه تحصیل پسر بزرگش را تامین کند.
دو تن از برادران آتل در کالج های معتبر در رشته مهندسی تحصیل می کنند و نفر سوم در حال ادامه تحصیل در مقطع لیسانس از کالجی در مظفرنگار است.
آتول می‌دانست که باید سخت درس بخواند و هر روز ساعت‌ها در گوشه‌ای از خانه‌اش که نور خورشید به آن نمی‌رسد این کار را انجام می‌داد. تامین برق ناپایدار وضعیت را بدتر کرد و قطعی برق روزانه ساعت ها به طول انجامید.
راجندرا کومار می‌گوید خرید اینورتر فایده‌ای نداشت زیرا تقریباً 25000 روپیه هزینه داشت.
“اما من خانه را می فروختم [again] در صورت لزوم،» او می افزاید.
آتول به یک مرکز شهریه رایگان برای دانش آموزان حاشیه نشین در یک شهر مجاور پیوست و امسال آخرین تلاش او از دو تلاشی بود که اجازه شرکت در آزمون ورودی IIT را پیدا کرد.
زمانی که آتول در امتحان قبول شد، پدرش از یک مالدار محلی کمک خواست. اما مرد دو ساعت قبل از مهلت جمع آوری امتناع کرد.
سپس پدر مجبور شد به دوستانش مراجعه کند که بلافاصله 14000 روپیه سرمایه گذاری کردند. راجندرا کومار پس انداز خود را برای دریافت 3500 روپیه باقیمانده صرف کرد.
او به سرعت مبلغ را به حساب بانکی پسر بزرگش واریز کرد و آتل برای انجام تشریفات وارد سیستم شد.
تا آن زمان، تنها 180 ثانیه فرصت داشت.
راجندرا کومار گفت: “ما سعی کردیم کاری را که نیاز به کار بسیار بیشتری دارد در سه دقیقه تکمیل کنیم.”
او می‌گوید، اما پورتال ناگهان مسدود شد و Atul ضرب الاجل را از دست داد.
در شوک، هیچ کس در خانواده یک روز غذا نخورد.
ویکی‌مدیا کامانزمرکز مربیگری Atul به IIT Dhanbad مراجعه کرد، اما دادخواست او می گوید که آنها به او کمک نکردند. خانواده ناامید به چندین اداره کالج ایمیل نوشتند و دادگاه دیگری را منتقل کردند، اما فایده ای نداشت.
اکنون تنها گزینه باقی مانده دادگاه عالی بود. در سال 2021، دادگاه به یک دانشجوی دالیت اجازه داد تا به IIT بمبئی بپیوندد، زیرا او نیز به دلیل مشکلات مالی و فنی نتوانست هزینه پذیرش خود را به موقع پرداخت کند.
آتل و پدرش با این دانش آموز تماس گرفتند و او آنها را با وکیل رسیدگی کننده به پرونده او در تماس گذاشت.
در دادگاه عالی، IIT Dhanbad استدلال کرد که Atul در ساعت 3 بعد از ظهر به درگاه پرداخت وارد شده است، که نشان می‌دهد این تلاش لحظه آخری نبوده است. او همچنین خاطرنشان کرد که Atul چندین یادآوری را از طریق پیام های متنی قبل از پایان مهلت دریافت کرده است.
اما دادگاه از IIT پرسید که چرا اینقدر مخالف پذیرش آن است.
دادگاه مشاهده کرد که دلیلی وجود ندارد که متقاضی در صورت داشتن امکانات این مبلغ را پرداخت نکند و به IIT Dhanbad دستور داد تا یک صندلی اضافی برای Atul در دسته فعلی ایجاد کند.
سپس رئیس دادگاه عالی هند D.Ya. چاندراچود برای او در تحصیل آرزوی موفقیت کرد.
“همه بهترین ها، خوب!” او گفت.