Defense PRO، Thiruvananthapuramاین تماس تلفنی بود که به انتظاری که چندین دهه به طول انجامید پایان داد – به طور دقیق 56 سال و هشت ماه.
یک تماس‌گیرنده از یک ایستگاه پلیس در منطقه پاتانامتیتا در ایالت کرالا در جنوب هند، خبر غیرمنتظره‌ای به توماس توماس داد که جسد برادر بزرگ‌ترش توماس شریان بالاخره پیدا شده است.
چریان، مهندس نظامی، در میان 102 مسافر هواپیمای نیروی هوایی هند بود که در سال 1968 پس از شرایط جوی سخت در هیمالیا سقوط کرد.
این هواپیما هنگام پرواز بر فراز گذرگاه روتانگ که ایالت شمالی هیماچال پرادش را به کشمیر هند متصل می کند از رادار ناپدید شد.
برای سال‌ها، هواپیمای AN-12 مفقود شده و سرنوشت آن همچنان یک راز باقی مانده بود.
سپس در سال 2003، تیمی از کوهنوردان جسد یکی از مسافران را پیدا کردند.
از آن زمان، اکتشافات جستجوی ارتش 8 جسد دیگر را پیدا کردند و در سال 2019، بقایای هواپیما از کوه‌ها کشف شد.
چند روز پیش، فاجعه سال 1968 دوباره به تیتر اخبار تبدیل شد، زمانی که ارتش چهار جسد از جمله جسد چریان را به دست آورد.
آقای توماس به بی‌بی‌سی هندی گفت: وقتی این خبر به خانواده رسید، به نظر می‌رسید که “خفگی 56 ساله ناگهان از بین رفت.”
او می گوید: بالاخره توانستم دوباره نفس بکشم.
چریان، دومین فرزند از پنج فرزند، تنها 22 سال داشت که ناپدید شد. او برای رسیدن به اولین ماموریت میدانی خود در منطقه هیمالیا در له، سوار هواپیما شد.
تنها در سال 2003، زمانی که اولین جسد پیدا شد، وضعیت او از مفقود به مرده تغییر کرد.
آقای توماس می‌گوید: «پدر ما در سال 1990 و مادرمان در سال 1998 فوت کردند، هر دو منتظر خبر گم‌شده پسرشان بودند.
Defense PRO، Thiruvananthapuramتاکنون تنها 13 جسد از محل سقوط هواپیما پیدا شده است.
شرایط آب و هوایی سخت و یخبندان در منطقه، انجام اکتشافات را برای تیم های جستجو دشوار می کند.
اجساد چریان و سه نفر دیگر – نارایان سینگ، ملکان سینگ و منشیرام – در ارتفاع 16000 فوتی از سطح دریا در نزدیکی یخچال داکا پیدا شدند. آخرین عملیات به طور مشترک توسط پیشاهنگان دوگرا – یگانی از هنگ دوگرا ارتش هند – و اعضای نجات کوه تیرنگی انجام شد.
سرهنگ لالیت پالاریا، فرمانده پیشاهنگان دوگرا می گوید که مقامات از تصاویر ماهواره ای، رادار Recco و هواپیماهای بدون سرنشین برای یافتن اجساد استفاده کردند.
رادار Recco که می تواند اجسام فلزی مدفون در برف را در عمق حدود 20 متری شناسایی کند، لاشه هواپیما را در منطقه شناسایی کرد.
گروه سپس لاشه هواپیما را با دست حفر کردند و یک جسد را پیدا کردند.
سه جسد دیگر از زیر شکاف های یخچال پیدا شد.
این پلاک روی یونیفورم شریان بود – “توماس سی” که فقط C نام خانوادگی او قابل مشاهده بود – به همراه سندی در جیب او که به مقامات کمک کرد او را شناسایی کنند.
آصف علیخانواده او می گویند که در حالی که غم و اندوه از دست دادن او هرگز از بین نمی رود، آنها از اینکه در نهایت کمی بسته می شوند، آرام می شوند.
در 3 اکتبر، مقامات تابوت چریان را که در پرچم هند پوشیده شده بود، به خانواده او تحویل دادند. یک روز بعد مراسم یادبودی در کلیسایی در روستای الانتور آنها برگزار شد.
آقای توماس می گوید که در طول سال ها انتظار، مقامات ارتش به آنها گفتند که جستجو ادامه دارد و زمانی که جسد شریان پیدا شد به آنها اطلاع خواهند داد.
او می‌گوید: «ما واقعاً از آنها قدردانی می‌کنیم که در تمام این سال‌ها ما را در جریان قرار دادند.
مانند خانواده اودالیل، بستگان سایر سربازانی که اجساد آنها اخیراً پیدا شده است نیز غم و اندوه و آرامش را تجربه می کنند. بسیاری از نزدیکترین بستگان آنها، از جمله پدر و مادر و همسر، در انتظار اخباری در مورد آنها مردند.
در ایالت شمالی اوتاراکند، جایویر سینگ هنوز در حال پردازش اخبار است. او همچنین جسد عمویش نارایان سینگ را در اوایل اکتبر دریافت کرد.
سال ها پس از ناپدید شدن نارایان سینگ، خانواده او امید خود را از دست دادند. بنابراین با رضایت آنها، باسانتی دوی، همسر سینگ، زندگی جدیدی را با یکی از پسرعموهایش آغاز کرد. جایویر سینگ یکی از فرزندان حاصل از این رابطه بود.
او می گوید که مادرش سال ها به بازگشت نارایان سینگ امیدوار بود. در سال 2011 درگذشت.
او می گوید: من حتی عکسی از عمویم به یادگار ندارم.
گزارش تکمیلی توسط آصف علی از اوتاراکند