اسپیس ایکسیکی یکی، ماهواره ها – که هر کدام با دسته ای از پنل های خورشیدی و ابزارهای دیگر پوشیده شده بودند – از کشتی مادر خود جدا شدند.
آنها فقط یک ساعت زودتر در 16 آگوست زمین را ترک کردند. 116 ماهواره روی پرتابگر بیشتر توسط کشورها و شرکت های غربی طراحی و ساخته شده بودند، اما یکی از آنها متفاوت بود.
این اولین فضاپیما بود که توسط کشور آفریقایی سنگال ساخته شد.
کوچک CubeSat GaindeSAT-1A نام دارد و خدمات رصد زمین و مخابرات را ارائه خواهد کرد. رئیس جمهور سنگال آن را گامی بزرگ به سوی «حاکمیت فناوری» خواند.
هزینه پرتاب ماهواره در سال های اخیر به میزان قابل توجهی کاهش یافته استکواکو سوماح، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت مشاوره فضایی Spacehubs آفریقا می گوید.
وی می افزاید: این کاهش قیمت بازار را باز کرده است. این کشورهای کوچکتر… اکنون فرصتی برای مشارکت دارند.»
کواکو سوماحتا به امروز، در مجموع 17 کشور آفریقایی تحویل داده اند بیش از 60 ماهواره در مدار و در کنار سنگال، جیبوتی و زیمبابوه نیز شاهد عملیاتی شدن اولین ماهواره های خود در 12 ماه گذشته بوده اند. انتظار می رود ده ها ماهواره آفریقایی دیگر در سال های آینده وارد مدار شوند.
و با این حال، این قاره در حال حاضر هیچ امکانات فضایی برای خود ندارد.
علاوه بر این، کشورهای قدرتمند در سایر نقاط جهان ممکن است از برنامه‌های فضایی نوپای آفریقا به عنوان ابزاری برای ایجاد روابط و به طور گسترده‌تر تسلط ژئوپلیتیکی خود استفاده کنند.
آیا کشورهای آفریقایی بیشتری می توانند مسیر خود را به سمت مدار – و فراتر از آن ترسیم کنند؟
آقای سماح می گوید: «برای کشورهای آفریقایی مهم است که ماهواره های خود را داشته باشند. او استدلال می کند که این به معنای کنترل بهتر بر فناوری و دسترسی آسان تر به داده های ماهواره ای است.
او می‌افزاید که این اطلاعات می‌تواند به آفریقایی‌ها کمک کند تا محصولات کشاورزی را نظارت کنند، تهدیدات مربوط به آب و هوای شدید مانند سیل را شناسایی کنند، یا ارتباطات راه دور را در مناطق دورافتاده بهبود بخشند.
جسی ندابا، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل Astrofica Technologies، یک شرکت فناوری فضایی آفریقای جنوبی که ماهواره‌ها را توسعه می‌دهد، می‌گوید: اما جسی ندابا، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت فناوری فضایی آفریقای جنوبی که ماهواره‌ها را توسعه می‌دهد، می‌گوید: جسی ندابا، سرمایه‌گذاری در فضا در آفریقا هنوز به عنوان “چیزی برای نخبگان” تلقی می‌شود. او اضافه می کند که تجارت در شرکتش در کل “بسیار کند” باقی می ماند.
با توجه به جرم قاره را تهدید می کند او پیشنهاد می کند که با تغییرات آب و هوایی، فناوری فضایی باید برای نظارت بر مواد غذایی و منابع مورد استفاده قرار گیرد. در مقابل، مسابقه فضایی آفریقایی برای رسیدن به ماه یا مریخ سودی نخواهد داشت: “ما باید به مشکلاتی که در آفریقا به وجود آمده است نگاه کنیم و راه هایی برای حل آنها پیدا کنیم.”
برای سارا کیمانی از دپارتمان هواشناسی کنیا، ماهواره ها در کمک به او و همکارانش در ردیابی شرایط آب و هوایی خطرناک بسیار ارزشمند هستند. او اشاره می کند که قبلاً زمین را رصد می کرد داده های ارائه شده توسط Eumetsatآژانس ماهواره ای اروپایی، برای رصد طوفان گرد و غبار بزرگ در ماه مارس. او می گوید: «ما توانستیم جهت این طوفان گرد و غبار را تعیین کنیم.
اواخر امسال، او و همکارانش دریافت داده‌ها از آخرین نسل فضاپیمای Eumetsat را آغاز می‌کنند که ابزارهایی را برای نظارت بر آتش‌سوزی‌ها و صاعقه‌ها، از جمله مزایای دیگر، فراهم می‌کند. خانم کیمانی با اشاره به اینکه همکاری با Eumetsat “بسیار کارآمد و موثر” بوده است، افزود: “این به ما کمک می کند تا سیستم های هشدار اولیه خود را بهبود بخشیم.”
تغییرات آب و هوایی تهدیدهای هواشناسی را به همراه دارد که می تواند به سرعت رخ دهد، از طوفان های شدید تا خشکسالی شدید. خانم کیمانی می‌گوید: «شدت این خطرات… تغییر می‌کند.» او خاطرنشان کرد که داده‌های ماهواره‌ای که می‌توانند هر پنج دقیقه یا کمتر به روز شوند به هواشناسان کمک می‌کنند چنین پدیده‌هایی را ردیابی کنند.
او همچنین استدلال می کند که کنیا، که اولین ماهواره رصد زمین خود را سال گذشته پرتاب کرد، از داشتن تعداد بیشتری از کشتی های هواشناسی خود در آینده سود خواهد برد. به طور کلی مانند سایر کشورهای آفریقایی. خانم کیمانی می گوید: «فقط آفریقا نیازهای خود را درک می کند.
سارا کیمانیTemidayo Oniosun، مدیر عامل Space in Africa، یک شرکت تحقیقاتی و مشاوره بازار، می گوید در حال حاضر، بسیاری از کشورهای آفریقایی با برنامه های فضایی جوان به فناوری و تخصص خارجی وابسته هستند.
برخی از کشورها دانشجویان و مهندسان را برای کسب دانش در زمینه فناوری فضایی به خارج از کشور می فرستند. آقای اونیوسون می گوید: “مشکل این است که وقتی این افراد برمی گردند، هیچ آزمایشگاه یا امکاناتی برای آنها وجود ندارد.”
ماهواره جدید سنگال توسط تکنسین های سنگالی ساخته شده است. بدون اینکه بخواهیم از دستاوردهای مهم آنها بکاهیم، باید توجه داشت که توسعه این ماهواره با مشارکت یک دانشگاه فرانسوی امکان پذیر شد و این فضاپیما با موشک فالکون 9 اسپیس ایکس از کالیفرنیا به فضا پرتاب شد.
گتی ایماژاروپا، چین و ایالات متحده در بسیاری از برنامه های فضایی آفریقا مشارکت دارند. آقای اونیوسون می‌گوید این قطعاً به قرار دادن فناوری آفریقا در مدار کمک کرد، اما به‌عنوان یک «ابزار دیپلماتیک حیاتی» نیز عمل کرد. او اعتراف می کند که او را «کمی عصبی می کند».
ناظران پیشنهاد کرده‌اند که برنامه‌های فضایی آفریقا فقط مربوط به کشورهای آفریقایی نیست که به فضا می‌روند، بلکه تا حدودی عرصه‌هایی هستند که برخی از بیشترین کشورهای قدرتمند با یکدیگر رقابت می کنند.
آقای سوماخ وضعیت را مثبت ارزیابی می کند. او می گوید: «ما می توانیم بین نیروهای مختلف بازی کنیم تا بهترین معاملات را به دست آوریم.
جولی کلینگر از دانشگاه دلاور می گوید که مقامات در ایالات متحده و چین پیامدهای “استراتژیک” شرکت در فعالیت های فضایی آفریقا را در نظر گرفته اند.
او می افزاید: «این مستلزم افزایش نیاز به به روز رسانی معاهدات و استراتژی های جهانی برای حفظ یک محیط صلح آمیز و اداره شده فضایی است.
اما فرصت هایی نیز وجود دارد. دکتر کلینگر اشاره می کند که فضا از مناطق استوایی پرتاب می شود – که ممکن است به سوخت زیادی نیاز نداشته باشد – می تواند به این معنی باشد که فضاپیماهای آفریقایی نقش مهمی در دهه های آینده ایفا خواهند کرد.
به عنوان مثال، مرکز فضایی لوئیجی بروگلیو، یک فرودگاه قدیمی ساخته شده در ایتالیا، شامل یک سکوی فراساحلی در سواحل کنیا، می تواند دوباره به خدمت بازگردد. آخرین پرتاب در آنجا در دهه 1980 انجام شد.
در نهایت، می‌توان انتظار افزایش فعالیت فضایی را از کشورهای آفریقایی داشت. آقای Oniosun می گوید: “ما در حال حاضر حدود 80 ماهواره در دست توسعه داریم.” من فکر می کنم آینده این صنعت بسیار روشن است.