موهر سینگ مینااین موردی بود که در سرتاسر جهان خبرساز شد و محکومیت های گسترده ای را برانگیخت.
یک بیوه نوجوان 37 سال پیش در مراسم تشییع هندوها بر روی آتش خاکسپاری شوهرش سوزانده شد.
اکنون داستان روپ کانوار پس از تبرئه هشت مرد متهم به تمجید از مرگ او در آخرین پرونده باقی مانده از این حماسه وحشتناک، دوباره به سرفصل اخبار در هند بازگشته است.
ساتی اولین بار در سال 1829 توسط حاکمان استعماری بریتانیا ممنوع شد، اما این عمل حتی پس از استقلال هند در سال 1947 ادامه یافت. کانور به عنوان آخرین ساتی هند شناخته می شود.
خشم نسبت به مرگ او باعث شد تا دولت هند قانون سختگیرانه جدیدی را تصویب کند – قانون ساتی (پیشگیری) قانون 1987 – ممنوعیت این عمل و برای اولین بار، تجلیل از آن. برای کسانی که مرتکب ساتی شده اند یا از آنها حمایت می کنند، مجازات مرگ یا حبس ابد در نظر گرفته شده است. اما در طول سال‌ها، همه کسانی که متهم به دست داشتن در مرگ کنور و تجلیل از آن بودند، از سوی دادگاه تبرئه شدند.
- این گزارش حاوی جزئیات نگران کننده ای است
دستور هفته گذشته نیز خشم را برانگیخت و سازمان های زنان و فعالان ابراز نگرانی کردند که هیچ کس در قتل او پاسخگو نبوده است.
چهارده گروه زنان در راجستان نامه ای به وزیر ارشد باجان لال نوشته اند و از آنها خواسته اند که اطمینان حاصل کنند که دولت این دستور را در دادگاه عالی به چالش می کشد و همچنین هر کاری که ممکن است برای جلوگیری از ستایش ساتی انجام دهد. آنها نوشتند که این تبرئه ها، که پس از تأخیر طولانی صورت گرفت، ممکن است “فرهنگ تمجید از ساتی را تقویت کند.”
وکیل هشت متهم به بی بی سی هندی گفت که آنها تبرئه شدند زیرا “هیچ مدرکی علیه آنها یافت نشد”.
من از جاگارام پاتل وزیر دادگستری راجستان پرسیدم که آیا دولت قصد دارد به این تصمیم اعتراض کند.
ما هنوز نسخه ای از حکم را دریافت نکرده ایم. ما آن را بر اساس محاسن و کاستی‌هایش بررسی می‌کنیم و سپس تصمیم می‌گیریم که تجدیدنظر کنیم یا نه.»
وقتی از او پرسیده شد که چرا دولت به تبرئه های قبلی اعتراض نکرده است، گفت که این موارد قبل از او اتفاق افتاده است و او از جزئیات آن اطلاعی ندارد.
گتی ایماژمرگ یک پسر 18 ساله در روستای دیرالا در 13 شهریور 1366 به یک تماشای عمومی بزرگ تبدیل شد. با مشاهده صدها نفر از روستاییان، این به عنوان آفتی در راجستان و هند توصیف شد.
خانواده شوهرش و دیگر طبقه بالا راجپوت گفتند که تصمیم کانوار مطابق با سنت ساتی بوده و داوطلبانه بوده است.
آنها گفتند که او لباس عروسی پوشیده و یک صفوف را در خیابان های دهکده رهبری می کند و سپس به آتش مال سینگ، شوهر هفت ماهه اش، می رود. آنها افزودند که او سپس سر او را در دامان خود گذاشت و در حالی که به آرامی در حال سوختن بود، شعارهای مذهبی خواند.
این ادعایی بود که توسط روزنامه نگاران، وکلا، جامعه مدنی و فعالان حقوق زنان – و در ابتدا حتی والدین کانور – به چالش کشیده شد. آنها در مرکز ایالت جیپور و تنها دو ساعت با روستا زندگی می کردند، اما از روزنامه بعدی از مرگ داماد و قربانی شدن دخترشان مطلع شدند.
اما بعداً گفتند که عمل دختر را اختیاری می دانند. منتقدان گفتند که این فراخوان تحت فشار سیاستمداران بانفوذی بود که از این حادثه برای بسیج جامعه راجپوت برای “سیاست بانک رای” استفاده کردند.
موهر سینگ میناهر دو طرف در روزهای پس از مرگ کانور تظاهراتی با دسی بل بالا برگزار کردند.
این حادثه با محکومیت گسترده ای روبرو شد و فعالان برای عدالت اعتراض کردند، از دولت تحت رهبری کنگره این ایالت انتقاد کردند و با ارسال نامه ای به رئیس دادگستری راجستان خواستار ممنوعیت برگزاری جشن شدند.
علیرغم دستور دادگاه، 13 روز پس از مرگ کانور، 200000 نفر در این مراسم شرکت کردند، جایی که عکس ها و پوسترهای قاب شده او فروخته شد. تبدیل کردن دئورالا یک مکان زیارتی سودآور است. اندکی پس از آن، دو گزارش جداگانه به این نتیجه رسیدند که کانور “توسط روستاییان برای ارتکاب ساتی مورد آزار و اذیت قرار گرفته است” و اهدای او “به دور از داوطلبانه” بوده است.
روزنامه نگار گیتا سشو که سه هفته پس از این حادثه به عنوان بخشی از یک تیم سه نفره از روستا دیدن کرد، به بی بی سی گفت که “وضعیت روی زمین متشنج و ترسناک بود”.
“راجپوت سبها تمام مکان را در بر گرفت و جو بسیار متشنج بود. محل مرگ روپ توسط مردان جوان با شمشیر احاطه شده بود. آنها در حال قدم زدن بودند و صحبت با شاهدان عینی برای ما بسیار سخت بود.»
اما این سه نفر هنوز هم توانستند از هم روستاییانی که وارد شده بودند شهادت بگیرند محاکمه با آتشگزارش حقیقت یاب نفرین کننده آنها
گتی ایماژآماده سازی ساتی بلافاصله پس از اینکه جسد معال سینگ در صبح به روستا آورده شد آغاز شد. روپ که این را حدس زده بود، از خانه فرار کرد و در مزارع مجاور پنهان شد.”
«او را در یک انباری جمع شده پیدا کردند، او را به داخل خانه کشیدند و آتش زدند. در راه، او به طور ناپایدار در محاصره راجپوت های جوان راه می رفت. همچنین مشخص بود که از دهانش کف می کند» که نشان می دهد او تحت تأثیر مواد مخدر بوده است.
او تمام تلاش خود را کرد تا وقتی آتش روشن شد، بیرون بیاید، اما با کنده‌ها، نارگیل‌ها و مردان جوان با شمشیر که او را به سمت آتش هل دادند، سنگینی کرد. شاهدان عینی به پلیس گزارش دادند که صدای جیغ و درخواست کمک او را شنیدند.»
خانم سشو می گوید که “شما می توانید آن را به زبان شجاعت و فداکاری بیان کنید، اما این چیزی جز یک قتل هولناک نبود.”
او می گوید که وقتی با پدر و مادر و برادران کانور ملاقات کرد، «آنها عصبانی و آماده جنگ بودند. اما پس از آن تحت فشار رهبران عمومی موضع خود را تغییر دادند.»
برادر بزرگتر او گوپال سینگ با این موضوع مخالفت می‌کند و به بی‌بی‌سی گفت که آنها در ابتدا به بازی ناپسند مشکوک بودند. اما خاله‌های ما که در دیرال زندگی می‌کردند به ما گفتند که این تصمیم روپ بود. بنابراین، بزرگان خانواده تصمیم گرفتند آن را رها کنند. هیچ فشاری روی ما نبود.»
آقای سینگ بعداً به ساتی دارما راکشا سامیتی – کمیته ای که برای ارزیابی کمک مالی کانوار تشکیل شده بود – پیوست و معاون آن شد. پس از اینکه تجلیل او غیرقانونی اعلام شد، گروه ساتی را از نام خود حذف کرد. او گفت که 45 روز را به اتهام تمجید از ساتی در زندان گذراند، اما در ژانویه 2004 به دلیل “فقدان شواهد” تبرئه شد.
گتی ایماژخانم سشو می‌گوید که در زمانی که آنها پس از حادثه از روستا دیدن کردند، توافق عمومی این بود که «ساتی اتفاق می‌افتد، زنان این کار را می‌کنند. پلیس و اداره آنقدر درگیر این جشن ها بودند که هیچ تلاش واقعی برای جمع آوری شواهد و یا شناسایی مجرمان صورت نگرفت.”
او می افزاید، غم انگیزترین بخش این بود که مرگ کانوار توسط جامعه راجپوت به عنوان نیروی بسیج کننده برای منافع سیاسی و پول سازی مورد استفاده قرار گرفت.
طرفداران می خواستند معبدی در این مکان بسازند، اما قانون جدید، که تجلیل از ساتی را ممنوع می کرد، ساخت معابد یا جمع آوری پول از بازدیدکنندگان را نیز ممنوع کرد. اکنون این برائت ممکن است دروازه‌هایی را برای احیای گردشگری مذهبی در این مکان باز کند.»
این یک نگرانی مشروع است.
در دیرال، مکانی در حاشیه روستایی که کنور در آن جان باخت، پس از این همه سال همچنان بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند.
عکسی که یک سال پیش گرفته شده نشان می‌دهد که خانواده در حال روشن کردن چراغی در مقابل عکس قاب‌دار کنور و شوهرش که زیر یک سازه کوچک آجری پوشیده شده با روسری قرمز و طلایی قرار گرفته‌اند.
اما با وجود خدایی شدن کانوار، شانس عدالت برای آخرین ساتی هند کمرنگ است.
اخبار بی بی سی هند را دنبال کنید اینستاگرام، یوتیوب، توییتر و فیس بوک.