گتی ایماژیک فعال آب و هوای هندی که این هفته به اعتصاب غذای 16 روزه پایان داد، می گوید که مبارزه او برای حفظ محیط زیست زادگاهش – شمالی ترین بیابان یخ زده هند – هنوز به پایان نرسیده است.
سونام وانگچاک، 58 ساله، زمانی در هند به شهرت رسید که عامر خان، ستاره بالیوود، نقش شخصیتی را که از او الهام گرفته شده بود، در فیلم پرفروش 3 احمق ها در سال 2009 بازی کرد.
آقای وانگچوک همچنین سابقه طولانی به عنوان مهندس و مبتکر داشت. اما او در ماه‌های اخیر به دلیل برگزاری تظاهراتی که خواستار خودمختاری بیشتر برای مردم در منطقه زادگاهش لداخ، یک بیابان کوهستانی و سرد که هم مرز با پاکستان و چین است، خبرساز شده است.
لاداخ تا سال 2019 بخشی از کشمیر هند بود، زمانی که دولت نخست وزیر نارندرا مودی حذف شده است وضعیت ویژه ایالت و آن را به دو قلمرو تحت مدیریت فدرال – جامو و کشمیر و لاداخ تقسیم کرد.
اوایل این ماه انتخابات مجلس در جامو و کشمیر برای اولین بار پس از لغو تحریم ها برگزار شد. اما لاداخ همچنان یک قلمرو فدرال بدون قدرت قانونگذاری است.
مردم در لاداخ می گویند که این ناعادلانه است و آنها به نمایندگان خود نیاز دارند. آنها همچنین نگران سرعت توسعه زیرساخت ها در منطقه هستند که به گفته آنها به محیط زیست شکننده آن آسیب می رساند.
قبل از شروع اعتصاب غذا، آقای وانگچوک و حامیانش صدها کیلومتر از لاداخ را پیاده طی کردند تا به پایتخت، دهلی برسند. آنها استدلال کردند که خودمختاری بیشتر برای لاداخ – تحت یک ماده قانون اساسی به نام برنامه ششم – به جلوگیری از بهره برداری از منابع طبیعی کمک می کند.
راهپیمایی پیاده آنها پس از شکست ماهها مذاکرات بین ساکنان محلی لاداخ و مقامات دولت فدرال برگزار شد.
در مرز دهلی، معترضان چند ساعت بازداشت شدند و پس از آن آقای وانگچوک اعتصاب غذا را آغاز کرد. او روز دوشنبه پس از وعده دولت مبنی بر از سرگیری مذاکرات به زودی، آن را تکمیل کرد.
آقای وانگچوک از طریق اعتراضات و مصاحبه های خود اطمینان داده است که خواسته های مردم لاداخ برای هفته ها بخشی از گفتمان اصلی رسانه ای در هند باقی مانده است.
گتی ایماژآقای وانگچوک سابقه طولانی در به چالش کشیدن وضعیت موجود دارد.
او در کودکی به مدت سه سال در شهر سرینگار (در آن زمان مرکز ایالت جامو و کشمیر) تحصیل کرد که در آن کلاس‌ها به زبان‌های انگلیسی، اردو و هندی برگزار می‌شد. در مصاحبه او یادآوری کرد “نمونه شوخی” در کلاس درس باشد.
او گفت: “در سرینگر، من یک پسر خنگ اهل لاداخ بودم که نمی توانست هندی یا انگلیسی صحبت کند.”
در دهه 1980، تجربیات او باعث شد که سیستم آموزشی در لاداخ را زیر سوال ببرد، زیرا به گفته او نیازهای محلی را برآورده نمی کند. او به استفاده از کتاب‌های درسی انگلیسی و اردو در منطقه‌ای که اکثریت مردم به زبان لداخی صحبت می‌کردند اعتراض کرد.
«تمام کتاب‌های درسی، حتی برای کلاس‌های اول ابتدایی، از دهلی بود. به عنوان مثال، فرهنگ ها و محیط های ناآشنا مانند کشتی ها، اقیانوس ها، درختان نارگیل و باران های موسمی بودند.” این نمونه‌های بیگانه در زبان‌های خارجی فقط بچه‌های لاداخی را گیج می‌کنند.»
از آن زمان، او با دولت ها و جوامع محلی کار کرده است تا اطمینان حاصل شود که سیستم آموزشی نیازهای منحصر به فرد کودکان در لاداخ را برآورده می کند.
نوآوری های او نیز خبرساز شد.
آقای وانگچوک پس از آن که یکی از بستگان متوجه آزمایش‌های او با آینه‌های مقعر برای روشن کردن ساختمان‌های تاریک و پختن غذا شد، در رشته مهندسی مکانیک تحصیل کرد.
در سال های اخیر، او یک خانه سفالی ارزان قیمت ایجاد کرده است که دمای 15 درجه سانتیگراد را حتی در شرایط 15- درجه سانتیگراد حفظ می کند.
او همچنین یک چشمه مصنوعی به شکل یک استوپای یخی – ساختاری نیمکره ای که در فرهنگ های بودایی رایج است – طراحی کرد که آب را در پایین دست ذخیره می کند تا در اواخر بهار زمانی که کشاورزان به آب نیاز دارند استفاده شود.
گتی ایماژاوایل امسال، آقای وانگچوک مرخصی 21 روزه داشت اعتراض در سرما “برای یادآوری تعهد به دولت برای حفاظت از محیط زیست و فرهنگ قبیله ای بومی لاداخ.”
هزاران نفری که با او روزه گرفتند و تظاهرات کردند به او پیوستند.
وقتی این اعتراضات نتیجه مطلوب را به همراه نداشت، وانگچوک به دهلی رفت.
در پایتخت، او به خواسته های خود برای برنامه ششم در لاداخ ادامه داد، شرطی که در ایالت های شمال شرقی هند اجرا می شود و به قبایل اختیارات ویژه ای می دهد تا از منافع خود در مسائلی از جمله منابع طبیعی و زیرساخت ها محافظت کنند. لداخ اکثریت قبایلی دارد.
او به خبرنگاران گفت: «برنامه ششم نه تنها به ساکنان محلی حق، بلکه وظیفه حفظ آب و هوا، جنگل‌ها، رودخانه‌ها و یخچال‌های طبیعی خود را می‌دهد.
آقای وانگچوک و حامیانش می گویند که بوم شناسی شکننده هیمالیا به دلیل فقدان پادمان های قانون اساسی در خطر است.
این نگرانی به این موضوع مربوط می شود که دولت به توسعه زیرساخت ها در مناطق مرزی سرعت بخشیده است.
لاداخ برای هند از اهمیت استراتژیک برخوردار است زیرا با چین و پاکستان هم مرز است.
دولت فدرال چندین بزرگراه، پروژه های برق و زیرساخت های نظامی را در لاداخ تحریم کرده است، که به گفته آقای وانگچوک به منطقه آسیب خواهد رساند، به خصوص اگر با نمایندگان محلی مشورت نشود.
«ما مخالف توسعه نیستیم. ما خواهان رشد پایدار هستیم.»
چیدمان ویژهآقای وانگچوک و حامیانش می گویند بوم شناسی لاداخ به این معنی است که نمی تواند از مدل های توسعه سایر ایالت های هند پیروی کند. گفته می شود که شهرنشینان به نیازهای منحصر به فرد مناطق هیمالیا فکر نمی کنند.
حاجی مصطفی که آقای وانگچوک را تا دهلی همراهی می‌کرد، گفت: «شما نمی‌توانید آن را در شهرهای خود ببینید، اما لداخ فصل‌های مناسبی از زمستان، تابستان و بهار دارد، همانطور که در کتاب‌ها می‌خوانید».
معترضان همچنین از عدم بهره مندی مردم محلی از پروژه های لاداخ شکایت کردند.
«منابع طبیعی ما در حال بهره برداری است. بیکاری خیلی بالاست. تجار محلی ناراضی هستند. پس این توسعه برای چه کسی است؟» از آقا مصطفی پرسید.
بی بی سی سوالاتی را به تاشا گیالسان، که ریاست شورای توسعه تپه خودمختار لاداخ را بر عهده دارد، ارجاع داد.
در همین حال، معترضان می گویند که تا زمانی که در مورد آنچه در لاداخ رخ می دهد، نظری نداشته باشند، به مبارزه خود ادامه خواهند داد.
اوایل این هفته، زمانی که دولت با از سرگیری مذاکرات موافقت کرد، آقای وانگچوک ابراز امیدواری کرد که راه حلی در دست باشد.
وی گفت: امیدوارم مذاکرات با اعتماد متقابل انجام شود و برای همه به خیر و خوشی به پایان برسد. و اینکه مجبور نخواهم شد دوباره روضه بنشینم یا 1000 کیلومتر تا پایتخت راهپیمایی کنم.”
اخبار بی بی سی هند را دنبال کنید اینستاگرام، یوتیوب، توییترو فیس بوک