کیر استارمر در تعریف بدهی مالیاتی «افراد شاغل» مشکل دارد.


Getty Images Keir Starmer در نشست سران کشورهای مشترک المنافع در ساموآگتی ایماژ

سِر کِیر استارمر در حالی که برنامه‌های مالیاتی خود را قبل از بودجه هفته آینده بررسی می‌کند، تلاش کرده است تا مشخص کند که «مردم شاغل» چه کسانی هستند.

حزب کارگر در انتخابات عمومی وعده داد که مالیات کارگران را افزایش ندهد، اما قصد دارد برخی از مالیات ها را برای تامین مالی خدمات عمومی افزایش دهد.

این می تواند شامل افزایش مالیات بر فروش دارایی هایی مانند سهام و دارایی باشد مسدود کردن آستانه مالیات بر درآمد و تغییرات مالیات بر ارث.

از سر کیر بارها پرسیده شد که آیا این تغییرات بر “مردم شاغل” تأثیر می گذارد یا خیر.

او اصرار دارد که این کار را نخواهند کرد، اما تلاش خود را می کند تا تعریف روشنی از آنچه از نظر دولت به عنوان یک مرد کارگر به حساب می آید ارائه دهد.

در مصاحبه ای در اجلاس سران کشورهای مشترک المنافع، از نخست وزیر پرسیده شد که آیا کسانی که کار می کنند اما درآمد اضافی از دارایی هایی مانند سهام یا دارایی دریافت می کنند، شاغل محسوب می شوند یا خیر.

او پاسخ داد که آنها “تعریف من را نمی بینند” اما هشدار داد که “فرض هایی” در مورد معنای آن برای سیاست مالیاتی ایجاد نکنید.

او گفت که فرد شاغل را فردی می‌داند که «بیرون می‌رود و امرار معاش می‌کند، معمولاً به صورت چک ماهانه» و نمی‌تواند «چک بنویسد تا از مشکلات خلاص شود».

پس از آن، سخنگوی او تلاش کرد تا روشن کند که کسانی که “مقدار کمی پس انداز” دارند هنوز هم می توانند به عنوان افراد شاغل تعریف شوند.

او پیشنهاد می کند که این می تواند شامل پس انداز نقدی یا سهام و سهام در حساب های پس انداز انفرادی (ISAs) بدون مالیات باشد.

اما وزرا نمی خواهند این اظهارات را به عدد تبدیل کنند.

“فرضی”

نخست وزیر اعتراف کرد که تعریف خودش «گسترده» است.

او افزود، افرادی که به آنها اشاره می‌کرد، کسانی بودند که «حالشان خوب بود» اما «نگرانی در شکمشان» در مورد گذران زندگی داشتند اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای برای خانواده‌شان بیفتد.

این موضوع از نظر سیاسی پیش از بودجه چهارشنبه آینده، اولین بودجه حزب کارگر از سال 2010، در بحبوحه مناقشه بر سر اینکه آیا حزب به وعده هایی که در مانیفست انتخاباتی داده بود عمل می کند، کانونی شده است.

در طی مصاحبه ای با بی بی سی در بریتانیا، از جیمز موری وزیر دارایی بارها خواسته شد تا پاسخ دقیق تری بدهد.

هنگامی که از او پرسیده شد که آیا کسی که سهام دارد یا یک تجارت را می فروشد می تواند یک فرد شاغل باشد، گفت که “بیش از حد وارد فرضیات نمی شود”.

وزیر در پاسخ به این سوال که آیا مالکان “افراد شاغل” محسوب می شوند؟

مانیفست حزب کارگر علاوه بر تعهد گسترده مبنی بر عدم افزایش مالیات بر کارگران، به طور خاص افزایش نرخ مالیات بر درآمد و نیز بیمه ملی و مالیات بر ارزش افزوده (VAT) را رد کرد.

اما وزرا دارند مستثنی نشده است ادامه بستن آستانه های مالیات بر درآمد پس از سال 2028، سیاستی که آن ها از محافظه کاران به ارث برده بودند و در طول زمان با افزایش دستمزدها با تورم، افراد بیشتری را به گروه های بالاتر سوق داد.

و همچنین آنها را رد نکردند که کارفرمایان از سهم خود به صندوق های بازنشستگی کارگران به بیمه ملی پرداخت کنند، که محافظه کاران آن را “مالیات بر مشاغل” نامیدند که به طور غیرمستقیم به کارگران ضربه می زند.

لرد بلانکت، یکی از وزیران کابینه دولت بلر، همتای کارگری خود، گفت که “نتیجه منطقی” این اقدام این است که “کارفرمایان کمتر پرداخت خواهند کرد”.

وی همچنین با هشدار نسبت به تعریفی که دولت از مرد شاغل ارائه می کند، گفت: باید عبارت شناسی دیگری پیدا کنیم.

دیگر افزایش شایعات مالیاتی شامل مالیات بر عایدی سرمایه است که بر عواید حاصل از فروش دارایی ها، از جمله سهام و دارایی غیر از خانه اصلی پرداخت می شود.

دولت همچنین قصد دارد میزان مالیات بر ارث را که پس از حدود 4 درصد فوت پرداخت می شود افزایش دهد.

تغییرات زیادی در مالیات وجود دارد که در حال حاضر معافیت ها و مزایای متعددی را شامل می شود در حال بررسی.

دیدگاهتان را بنویسید