جوانترین فضانوردان چینی از صحرای گبی پرواز کردند

با پایان یافتن شمارش معکوس و بلند شدن سفینه فضایی به آسمان، زمین زیر ما می لرزد. شعله های آتش از پرتاب کننده موشک فوران می کند و صحرای گبی را روشن می کند و سپس با صدایی کر کننده پر می شود.

بی بی سی به مرکز پرتاب ماهواره Jiuquan در گانسو دسترسی نادری داده است و ما کمی بیش از یک کیلومتر با پرتاب فاصله داریم.

خدمه فضاپیمای Shenzhou 19 متشکل از سه Taikonauts – کلمه چینی برای فضانوردان – آخرین در یک سری از کاوشگرانی است که به سمت ایستگاه فضایی خانگی کشور Tiangong یا “کاخ آسمانی” حرکت کردند.

آن‌ها از آن به‌عنوان پایگاهی برای شش ماه برای آزمایش‌ها و پیاده‌روی‌های فضایی استفاده خواهند کرد، زیرا این کشور تلاش می‌کند تا برای مأموریت نهایی خود برای فرستادن شخصی از چین به ماه تا سال 2030، تجربه و اطلاعات کسب کند.

همین دو سال پیش، رئیس جمهور شی جین پینگ گفت که “اکتشاف فضای وسیع، توسعه صنعت فضایی و تبدیل چین به یک قدرت فضایی رویای ابدی ما است.”

اما برخی در واشنگتن جاه طلبی ها و پیشرفت سریع این کشور را یک تهدید واقعی می دانند.

بیل نلسون، رئیس ناسا در اوایل سال جاری گفت که ایالات متحده و چین “به طور موثر” برای بازگشت به ماه می جنگند، جایی که او می ترسد پکن بخواهد ادعاهای ارضی خود را مطرح کند.

او به قانونگذاران گفت که برنامه فضایی غیرنظامی آنها را نیز یک برنامه نظامی می داند.

با این حال، در شهر فضایی دانگ فنگ، شهری که برای پشتیبانی از سکوی پرتاب ساخته شده است، برنامه فضایی چین جشن گرفته می شود.

هر چراغ خیابان با یک پرچم ملی تزئین شده است.

مجسمه‌ها و مجسمه‌های کارتون‌مانند فضانوردان در مرکز پارک‌های کودکان قرار دارند و موشک‌های پلاستیکی محور اکثر دوربرگردان‌ها هستند.

یک پوستر بزرگ با شی جین پینگ در یک طرف و عکسی از فضاپیمای Shenzhou در سمت دیگر به شما در حالی که وارد مجتمع اصلی می شوید به شما خوشامد می گوید.

صدها نفر بعد از نیمه شب در تاریکی جمع شدند تا پرچم‌ها و چراغ‌ها را به اهتزاز درآورند، زیرا تایکونات‌ها آخرین قدم‌های خود را در سراسر زمین برمی‌دارند و به سمت سکوی پرتاب می‌روند.

یک گروه برنجی قصیده‌ای برای وطن می‌خواند، مثل بچه‌های کوچکی که به خاطر جشن‌ها تا دیروقت بیدار مانده‌اند، گونه‌هایشان را با پرچم چین آراسته‌اند، و همه در صدای کامل آهنگ فریاد می‌زنند.

این لحظه غرور ملی است.

خلبان این ماموریت، Cai Xuzhe، یک کهنه کار است، اما او با نسل جدیدی از سرمایه‌داران آموزش دیده چینی متولد سال 1990، از جمله اولین مهندس فضایی زن چین، وانگ هائوزه، سفر می‌کند.

او قبل از پرواز به رسانه‌های جمع‌آوری‌شده گفت: «انرژی جوان‌شان باعث شد من احساس جوان‌تر و حتی اعتماد به‌نفس‌تری کنم.

ما با الهام از رویاهایی که شکوه و شکوهی را ایجاد می کنند که رویاهای جدید را شعله ور می کند، به حزب و مردم اطمینان می دهیم که با فداکاری کامل قلب و ذهن خود به ماموریت خود وفادار خواهیم ماند. ما برای دستیابی به دستاوردهای جدید در برنامه فضایی سرنشین دار چین تلاش خواهیم کرد.»

در سمت چپ او، سان لینگدون می ایستد و می درخشد.

او به یاد می آورد که یکی از اولین ماموریت های ایستگاه فضایی چین را در یک نوجوان 13 ساله با «هیجان و هیبت» تماشا می کرد. او تصمیم گرفت خلبان شود به این امید که بتواند از این طریق به کشورش خدمت کند.

هر سه احساس عمیقی از غرور ملی دارند و رسانه های دولتی تاکید می کنند که این “جوان ترین خدمه” آنها تا به امروز خواهد بود.

پیام واضح است: این نسل جدیدی از مسافران فضایی و سرمایه گذاری برای آینده کشور است.

چین قبلاً گروه بعدی فضانوردان خود را انتخاب کرده است و آنها برای مأموریت‌های بالقوه ماه و همچنین خدمه ایستگاه فضایی آموزش خواهند دید.

سانگ می گوید: «من مصمم هستم به اعتمادی که به من داده شده است خیانت نکنم. من تلاش خواهم کرد تا نام کشورمان دوباره در فضا بدرخشد.»

نام چین اخیراً وقتی صحبت از سرفصل های برنامه فضایی این کشور می شود، درخشیده است.

در اوایل سال جاری، این کشور با بازیابی نمونه های سنگ و خاک از سمت دور ماه به موفقیت تاریخی دست یافت.

در سال 2021، چین با خیال راحت یک فضاپیما را بر روی مریخ فرود آورد و مریخ نورد ژورنگ را به فضا پرتاب کرد و تنها دومین کشوری بود که این کار را انجام داد.

چین همچنین ناوگانی از ماهواره ها در فضا دارد و قصد دارد تعداد زیادی ماهواره دیگر بسازد.

در ماه اوت، 18 ماهواره اول را به فضا پرتاب کرد که امیدوار است در نهایت مجموعه ای از 14000 ماهواره باشد که پوشش اینترنت پهنای باند را از فضا فراهم می کند.

ایلان ماسک، مدیرعامل Starlink، در پلتفرم X خود اعتراف کرد که برنامه فضایی چین بسیار پیشرفته‌تر از آن چیزی است که مردم فکر می‌کنند.

اما دیگران در ایالات متحده حتی بیشتر نگران هستند و می ترسند که این فناوری به یک سلاح تبدیل شود.

ژنرال استفان وایتینگ، رئیس فرماندهی فضایی ایالات متحده، در یک سمپوزیوم فضایی در ماه آوریل گفت که چین و روسیه در حال سرمایه‌گذاری هنگفتی در فضا با «نرخ نفس‌گیر» هستند.

وی مدعی شد که از سال 2018، چین تعداد ماهواره های اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی خود را در مدار خود سه برابر کرده است و یک “شبکه تخریب بر فراز اقیانوس آرام برای مکان یابی، تعمیر، ردیابی و هدف قرار دادن توانایی های نظامی ایالات متحده و متحدان” ایجاد کرده است. .

لی ینگلیانگ، مدیر دفتر فناوری عمومی آژانس فضایی سرنشین دار چین، می گوید اکتشاف فضایی چین “ماموریتی جمعی برای بشریت” است و نگرانی های ایالات متحده را “غیر ضروری” رد می کند.

«فکر نمی‌کنم آن را رقابت نامید… چین مدت‌هاست که از استفاده صلح‌آمیز از فضا در برنامه فضایی سرنشین‌دار خود حمایت می‌کند. وی افزود: در آینده به توسعه همکاری های بین المللی در جنبه های مختلف فناوری فضایی سرنشین دار بر اساس استفاده و همکاری مشترک ادامه خواهیم داد.

اما مسابقه فضایی جدید دیگر برای رسیدن به ماه نیست. مسئله این است که چه کسی منابع آن را کنترل خواهد کرد.

ماه حاوی مواد معدنی از جمله عناصر کمیاب خاکی، فلزاتی مانند آهن و تیتانیوم و هلیوم است که در همه چیز از ابررساناها گرفته تا تجهیزات پزشکی استفاده می شود.

برآوردها از هزینه همه اینها بسیار متفاوت است: از میلیاردها تا کوادریلیون. بنابراین به راحتی می توان فهمید که چرا برخی ماه را مکانی برای کسب درآمد زیاد می دانند. با این حال، توجه به این نکته نیز مهم است که این یک سرمایه گذاری بسیار بلندمدت خواهد بود – و فناوری مورد نیاز برای استخراج و بازیابی این منابع قمری هنوز فاصله زیادی دارد. ربکا مورل، سردبیر علوم بی بی سی می نویسد.

کارشناسان چینی در مرکز پرتاب مشتاق بودند به مزایای آزمایش های ایستگاه فضایی پکن اشاره کنند.

ما استخوان‌ها، ماهیچه‌ها، سلول‌های عصبی و اثرات میکروگرانش را بر روی آنها مطالعه می‌کنیم. از طریق این تحقیق، ما کشف کردیم که پوکی استخوان در زمین در واقع شبیه از دست دادن استخوان در فضا است. ژانگ وی از آکادمی علوم چین گفت: اگر بتوانیم الگوهای منحصربه‌فرد را در فضا تشخیص دهیم، می‌توانیم داروهای خاصی برای مقابله با تحلیل استخوان و آتروفی عضلانی ایجاد کنیم.

بسیاری از این نتایج تجربی را می توان روی زمین اعمال کرد.

چین گاهی اوقات سعی می کند موفقیت های خود را کم اهمیت جلوه دهد.

دینگ چیبیائو از آکادمی علوم چین، با ارائه نقشه راه از جاه طلبی های فضایی خود، که شامل ساخت ایستگاه تحقیقاتی در ماه، بازگرداندن نمونه هایی از جو زهره به زمین و پرتاب بیش از 30 ماموریت فضایی تا اواسط این قرن است. گفت که این کشور “در مقایسه با کشورهای توسعه یافته” پیشرفت کمی داشته است.

و حتی اینجا در مرکز پرتاب، آنها به “چالش های مهم” در تلاش برای فرود خدمه روی ماه اذعان می کنند.

لین ژیتیان، سخنگوی آژانس فضایی سرنشین دار چین، گفت: «این فناوری پیچیده است، برنامه زمانی فشرده و چالش های زیادی دارد.

“ما روح “دو بمب و یک ستاره” را حفظ خواهیم کرد. ما با اعتماد به نفس و متعهد به بهبود خود باقی خواهیم ماند، به کار با هم ادامه خواهیم داد و به حرکت رو به جلو ادامه خواهیم داد. ما رویای چینی ها مبنی بر فرود بر ماه را در آینده نزدیک محقق خواهیم کرد.”

شاید به همین دلیل است که رئیس جمهور شی به نظر می رسد برنامه فضایی کشور را در اولویت قرار داده است، حتی در شرایطی که اقتصاد در حال کاهش آهسته است.

و در حالی که آنها مطبوعات بین المللی را با خود می آورند تا پیشرفت خود را تأیید کنند، محدودیت های عمده ای وجود دارد.

آنها ما را سه ساعت از محل پرتاب در هتل نگه داشتند و به جای اینکه چند ساعت ما را در محل بگذارند، مجموعاً 12 ساعت ما را با اتوبوس رفت و برگشت کردند.

یک سفر ساده به یک رستوران محلی دوستانه توسط تعدادی از پرسنل امنیتی با دقت محافظت می شد.

ما همچنین متوجه تابلوی بزرگی در شهر شدیم که در آن هشداری جدی وجود داشت: «افشای اسرار جرم است. حفظ اسرار یک امر افتخار است. اگر اسرار را فاش کنید زندانی خواهید شد. اگر اسرار را حفظ کنید خوشحال خواهید شد. اگر اسرار بفروشی تیرباران می شوی.»

چین با فناوری جدید خود هیچ شانسی نمی‌کند، زیرا رقابتش با ایالات متحده دیگر فقط اینجا روی زمین نیست.

دو کشور قدرتمند جهان ممکن است به زودی ادعاهای ارضی بسیار فراتر از مرزهای این سیاره را مطرح کنند.