ژاپن در مواجهه با افزایش هشدار حملات خرس‌ها، می‌خواهد تیراندازی به حیوانات در مناطق مسکونی را آسان‌تر کند، اما شکارچیان می‌گویند این کار بسیار خطرناک است.
در سال منتهی به آوریل، رکورد 219 حمله خرس در کشور ثبت شد که شش مورد از آنها کشنده بود.، طبق داده های رسمی
حملات مرگبار در ماه های اخیر ادامه یافته است، زیرا خرس ها به طور فزاینده ای وارد شهرک ها می شوند. برخی اکنون حتی فکر می کنند که مردم طعمه را می بینند.
با افزایش سن و کاهش جمعیت ژاپن، به خصوص در خارج از شهرها، تعداد خرس ها بهبود یافته است. عواقب آن خطرناک بود، اگرچه معمولاً به جای مرگ منجر به جراحت می شد.
بر اساس قانون فعلی، شکارچیانی که مجوز دارند فقط با اجازه افسر پلیس می توانند با اسلحه شلیک کنند.
دولت در نظر دارد در جلسه آتی پارلمان این قانون را مورد بازنگری قرار دهد تا بتوان از سلاح آزادتر استفاده کرد. به عنوان مثال، شکارچیان مجاز به تیراندازی در صورت وجود خطر مجروح شدن فردی مانند ورود خرس به ساختمان هستند.
اما شکارچیان محتاط هستند. ساتوشی سایتو، مدیر اجرایی انجمن شکارچیان هوکایدو گفت: “برخورد با یک خرس ترسناک و بسیار خطرناک است. هرگز تضمین نمی شود که بتوانیم یک خرس را با تیراندازی بکشیم.”
وی افزود: «اگر یک لحظه حیاتی را برای متوقف کردن خرس از دست بدهیم، می گریزد و به افراد دیگر حمله می کند. اگر بعداً به شخصی حمله شود، چه کسی مسئول آن خواهد بود؟
هوکایدو نمونه ای از مشکل رو به رشد خرس ژاپن است.
شمالی‌ترین جزیره این کشور پرجمعیت است، اما بر اساس داده‌های دولتی، جمعیت خرس‌ها از سال 1990 بیش از دو برابر شده است. در حال حاضر حدود 12000 خرس قهوه ای در ژاپن وجود دارد که شناخته شده است خرس های تهاجمی تر از خرس های سیاه هستند که کارشناسان تخمین می زنند که از این تعداد حدود 10000 خرس در ژاپن وجود دارد.
مقامات محلی راهبردهای مختلفی را برای دور نگه داشتن خرس ها امتحان کرده اند.
برخی به نگهبانان عجیب و غریب روی آوردند – ربات های گرگکامل با چشمان قرمز و زوزه وحشتناک، در حالی که در جاهای دیگر کشور دارند آزمایش یک سیستم هشدار هوش مصنوعی.
شهر نایه در هوکایدو سعی کرد شکارچیانی را با مبلغ 10300 ین (64 دلار؛ 50 پوند) در روز استخدام کند تا در خیابان ها گشت زنی کنند، تله بگذارند و در صورت لزوم حیوانات را بکشند.
اما افراد کمی هستند که آن را قبول می کنند – کار یک ریسک است و دستمزد به اندازه کافی جذاب نیست و بسیاری از شکارچیان مسن هستند.
یک شکارچی 72 ساله اهل منطقه به روزنامه آساهی شیمبون گفت: “ارزش این دردسر را ندارد زیرا برخورد با یک خرس زندگی ما را به خطر می اندازد.” کماندو.” “.
در ماه مه، دو افسر پلیس در استان شمالی آکیتا در حالی که تلاش می کردند جسدی را از جنگل بیرون بیاورند پس از حمله مرگبار خرس به شدت توسط یک خرس مجروح شدند.
مامی کوندو، سخنگوی دولت محلی گفت: “خرس ها از حضور مردم آگاه هستند و برای غذا به آنها حمله می کنند یا مردم را برای غذا می شناسند.”
خطر زیادی وجود دارد که همان خرس باعث یک سری حوادث شود».
با افزایش تعداد خرس ها، تعداد بیشتری از آنها از کوه ها به دشت ها و نزدیک تر به مردم نقل مکان کردند. به مرور زمان به دید و صدای افراد عادت می کنند و کمتر از آنها می ترسند.
مردم همچنین با کوچ جوانان به شهرهای بزرگ کوچکتر می شوند و کل شهرها تقریبا خالی می مانند. وقتی خرس ها با انسان ها برخورد می کنند، ممکن است خشن شوند.
جونپی تاناکا از مرکز تحقیقات حیات وحش پیکیو در ژاپن گفت: خرس‌هایی که وارد مناطق شهری می‌شوند دچار وحشت می‌شوند و خطر آسیب یا مرگ افراد را افزایش می‌دهند.
مشاهده و حوادث خرس معمولاً در ماه آوریل رخ می دهد که آنها از خواب زمستانی در جستجوی غذا بیدار می شوند و سپس دوباره در سپتامبر و اکتبر هنگامی که برای ذخیره چربی در ماه های زمستان غذا می خورند.
اما حرکت آنها غیرقابل پیش بینی تر شده است زیرا بازده بلوط – بزرگترین منبع غذایی خرس ها – به دلیل تغییرات آب و هوایی کاهش می یابد.
آقای تاناکا گفت: “این اصلاح قانون اجتناب ناپذیر است، اما این فقط یک اقدام توقف در مواقع اضطراری است.”
او می افزاید که به دام انداختن و کشتن حیوانات راه پیش رو نیست. برعکس، دولت باید از زیستگاه خرس ها محافظت کند تا آنها مجبور به جسارت بیش از حد نشوند.
در بلندمدت لازم است سیاست ملی برای تغییر محیط جنگلی، ایجاد جنگل‌هایی با تنوع زیستی بالا اجرا شود.»
وی افزود که دولت همچنین باید مشخص کند چه کسی باید مسئول ورود خرس ها به مناطق مسکونی باشد – مقامات محلی یا شکارچیان.
در حالت ایده آل، باید تیراندازان کاملاً آموزش دیده، مانند شکارچیان دولتی که به شرایط اضطراری پاسخ می دهند، وجود داشته باشد، اما در حال حاضر چنین جای خالی در ژاپن وجود ندارد.»
آقای سایتو گفت که مناطق مسکونی برای شکارچیانی که به کشتن خرس ها در مناطق خالی از سکنه عادت دارند، کاملاً متفاوت است.
وی ادامه داد: اگر تیراندازی نکنیم مردم از ما انتقاد می کنند و می گویند چرا وقتی اسلحه دارید شلیک نکردید؟ و وقتی شلیک می کنیم، مطمئن هستم که مردم عصبانی می شوند و می گویند ممکن است به کسی برخورد کند.
به نظر من این غیر منطقی است که از شکارچیان که ظاهراً مزدوران عادی هستند بخواهیم چنین تصمیمی بگیرند.»