نهادهای نظارتی به اپراتورهای صنعت نفت و گاز در مورد نیاز به تشدید انحلال در دریای شمال هشدار داده اند.
سازمان انتقالی دریای شمال (NSTA) از شرکتها میخواهد میراث نفت و گاز خود را پاکسازی کنند و گفت که اپراتورهایی که به تعهدات نظارتی خود عمل نمیکنند «سخت میشوند».
به گفته NSTA، تأخیر مکرر در بستن و بسته شدن چاه – زمانی که چاهها برای محافظت از منابع آب زیرزمینی و جلوگیری از آلودگی سطحی و انتشار متان با بتن مسدود میشوند – باعث افزایش صورتحسابهای تخمینی انحلال در فلات قاره بریتانیا میشود.
حقایق در آخرین بهروزرسانی هزینه و عملکرد NSTA نشان داده شده است.
این امر پس از آن صورت می گیرد که Pauline Innes، مدیر زنجیره تامین و از کار انداختن NSTA، نوامبر گذشته به دارندگان مجوز در مورد نیاز به پیشرفت در وصل کردن و از کار انداختن چاه ها هشدار داد.
وی هشدار داد که افرادی که این قانون را رعایت نکنند تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.
“پاک و ایمن”
رگولاتور اکنون تحقیقاتی را در مورد عدم موفقیت در اجرای به موقع خاموشی ها و خاموشی ها مطابق با برنامه های مصوب آغاز کرده است.
اپراتورها طبق قانون موظفند پس از توقف تولید، محیط دریایی را تمیز و ایمن بگذارند و باید سکوها، خطوط لوله و چاه های خود را از رده خارج کنند، فرآیندی پیچیده و پرهزینه که نیاز به آماده سازی و برنامه ریزی دقیق دارد.
طولانی کردن کار یا تأخیر در کار هزینه را افزایش می دهد و می تواند به این معنا باشد که دکل ها همچنان به استفاده از انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای ادامه می دهند حتی اگر دیگر نفت و گاز تولید نمی کنند.
حذف سازه های مصرف شده از دریای شمال برای صنعت نفت و گاز گران است، اما به عنوان یک فرصت برای بخش رو به رشد تلقی شده است.
اپراتورها انتظار دارند بین سالهای 2023 تا 2032 حدود 24 میلیارد پوند برای از کار انداختن خودرو هزینه کنند که 3 میلیارد پوند بیشتر از پیشبینیشده برای مدت مشابه در گزارش سال گذشته است.
صدها چاه هر ساله باید از رده خارج شوند، زیرا میادین نفت و گاز بیشتر و بیشتر وجود ندارند.
با این حال، در سال گذشته، اپراتورها تنها 70 درصد از فعالیت های برنامه ریزی شده برداشت چاه را تکمیل کردند.
NSTA گفت که برخی از اپراتورها به این امید که قیمت ها کاهش یابد تاخیر کرده اند، اما عدم اعطای قراردادها باعث کاهش درآمدهای زنجیره تامین و توانایی سرمایه گذاری در ظرفیت و منابع می شود.
خانم اینس گفت: «با پیشبینی هزینههای 2.5 میلیارد پوندی در سال در دهه جاری، از کار افتادن میتواند تضمین کند که زنجیره تأمین پیشرو در جهان بریتانیا برای کمک به اپراتورها برای تمیز کردن زیرساختهای نفت و گاز خود در 50 سال آینده و پشتیبانی از تجهیزات مجهز است. بخش ذخیرهسازی کربن که به بسیاری از منابع مشابه متکی است.
من نگران هستم که این فرصت عظیم برای حفظ مشاغل با مهارت بالا و حمایت از انتقال از بین برود اگر اپراتورها به عقب ماندگی خروجی چاه رسیدگی نکنند.”
او افزود: «زنجیره تامین میخواهد این کار را انجام دهد، اما از نظر فیزیکی به بریتانیا وابسته نیست.
مهارت ها و منابع او در مناطق دیگر مورد تقاضا است و ما شروع به دیدن شرکت هایی کرده ایم که دکل های خود را در جاهای دیگر می فروشند.
اپراتورها باید اکنون از زنجیره تامین استفاده کنند وگرنه در خطر از دست دادن آن هستند.
Offshore Energies UK گفت که این یک “فرایند پیچیده چند میلیارد دلاری” است که شامل مهندسی و برنامه ریزی دقیق است.
ریکی تامسون، رئیس سازمان بازرگانی از رده خارج، گفت: «از رده خارج کردن کارآمد همچنان یک اولویت صنعت است.
ما به یک تلاش مشترک برای دستیابی به یک انحلال ایمن، موثر و کارآمد نیاز داریم.
حدود 12000 سکوی نفت و گاز فراساحلی در سراسر جهان که به پایان عمر مفید خود نزدیک میشوند قرار است از رده خارج شوند و بریتانیا همچنان یک رهبر جهانی در خط مقدم این تلاش خواهد بود.»