10 سال پس از سرنگونی هواپیما توسط موشک روسی، خانواده ها منتظر عدالت هستند

دستان هانس دوبورست هنگام ورق زدن برنامه تشییع جنازه می لرزید.

دختر 17 ساله او السمیک 10 سال پیش در پرواز MH17 بود.

هانس اولین عضو خانواده ای بود که به آمفی تئاتر کوچک در مرکز بنای یادبود ملی MH17 رسید.

“چه احساسی دارم؟” هانس سوال من را تکرار کرد. “کمی عصبی.”

وی به ردیف نیمکت هایی اشاره کرد که به زودی 1300 نفر از بستگان و شخصیت های برجسته از سراسر جهان، از جمله ویلم الکساندر، پادشاه هلند، در آنجا خواهند نشست.

دویست و نود و هشت نفر در 17 ژوئیه 2014 جان خود را از دست دادند، هنگامی که یک هواپیمای مسافربری خطوط هوایی مالزی در مسیر آمستردام به کوالالامپور توسط یک موشک زمین به هوای بوک روسی شلیک شد که از قلمروی در شرق اوکراین که توسط نیروهای نیابتی روسیه توقیف شده بود، ساقط شد. .

مارک روته نخست وزیر سابق هلند از جمله مهمانانی بود که در مسیر رسیدن به قلب این بنای تاریخی از مزارع آفتابگردان گذشتند.

بی بی سی از آقای روته که دبیرکل بعدی ناتو است، پرسید که آیا او و دولتش به اندازه کافی برای اجرای عدالت برای قربانیان اقدام کرده اند یا خیر.

“من نمی دانم. من واقعا نمی دانم.

دو روس و یک شهروند اوکراینی در سال 2022 توسط دادگاه هلند به طور غیابی به قتل محکوم شدند.

ایهور گیرکین، سرهی دوبینسکی و لئونید خارچنکو به حبس ابد محکوم می شوند، اما سه نفر از آنها آزاد هستند زیرا روسیه از تحویل آنها به عدالت خودداری کرده است.

سامانه موشکی بوک متعلق به تیپ 53 موشکی ضدهوایی روسیه مستقر در کورسک بود و هر سه آنها در انتقال موشک به اوکراین مقصر شناخته شدند.

کرملین همواره مسئولیت این سانحه هوایی را که اثری پاک نشدنی در حافظه جمعی ملت هلند بر جای گذاشت، رد کرده است.

آقای روته به مشکلات در دستیابی به عدالت اشاره کرد و گفت که از ادای احترامی که در روز چهارشنبه در آستانه دهمین سالگرد برگزار شد، متاثر شده است.

چند تن از بستگان کشته شدگان با مردی که در زمان فاجعه نخست وزیر بود و کمی بیش از دو هفته پیش کار را ترک کرد، آغوش گرفتند و سخنان آرامی رد و بدل کردند.

سیلین فردریکز که پسرش برایس سوار بر MH-17 بود، گفت: “من فکر می کنم او بهترین کاری را که می توانست انجام داد.”

و من به دیک شوف خوشبین هستم [the new Dutch prime mininister] به اصرار بر انصاف و پاسخگویی ادامه خواهد داد. او در تحقیقات MH17 شرکت داشت. او میفهمد.”

ده سال بعد، خانواده ها هنوز در جستجوی حقیقت و پذیرش مسئولیت هستند.

پیت پلوگ که برادرزاده، برادر و خواهر شوهرش در 17 ژوئیه 2014 کشته شدند، گفت: “MH17 مدام به دنبال من است.”

از 298 قربانی، 196 نفر هلندی بودند، اما قربانیان بسیاری از کشورهای دیگر نیز وجود داشتند، از جمله 43 نفر از مالزی، 38 نفر از استرالیا و 10 نفر از بریتانیا.

هشتاد کودک در میان کشته شدگان بودند.

بستگان استرالیایی نیز در مراسم یادبود جداگانه در مجلس پارلمان در کانبرا شرکت کردند.

جنگ در شرق اوکراین که در آن زمان چندین ماه ادامه داشت، در فوریه 2022 با تهاجم تمام عیار روسیه به اوج خود رسید.

بسیاری از نزدیکان هلندی بر این باورند که اگر جامعه بین‌المللی در واکنش به سرنگونی هواپیمای MH17 موضع سخت‌تری اتخاذ می‌کرد، می‌توان از خصومت‌های کنونی جلوگیری کرد.

هواپیمای مسافربری در ارتفاع 33000 فوتی (10000 متری) منفجر شد و اجساد و آوار در مزارع آفتابگردان در نزدیکی هرابوو در شرق اوکراین فرود آمدند.

از آن زمان، گل‌های آفتابگردان به نماد این تراژدی تبدیل شده‌اند و اقوام آن‌ها را از کنار پرچم‌ها در بنای یادبود هلند در نزدیکی فرودگاه اسخیپول به حالت نیمه افراشته حمل کردند.

رابی اوهلر یکی از معدود بستگانی بود که پس از سقوط هواپیما در جستجوی خواهرزاده‌اش دیزی و دوست پسرش برایس به محل حادثه رفت.

هر از گاهی هواپیماها بر سر این مراسم غم انگیز رعد و برق می زدند. مادر برایس سیلن از جمله کسانی بود که برخی از 298 نام را خواند.

مارک دریفوس، دادستان کل استرالیا، به نمایندگی از کشورش در رویداد هلند، گفت کسانی که در فاجعه MH17 گرفتار شده‌اند، تمایل به عدالت، حقیقت و پاسخگویی دارند، اما هیچ کلمه‌ای نمی‌تواند درد را کاهش دهد.

اقدامات حقوقی بیشتر در دادگاه حقوق بشر اروپا و شورای سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی در جریان است تا روسیه را بر اساس قوانین بین‌المللی در قبال این حمله پاسخگو بداند.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین گفت که همه کسانی که در این جنایات جنگی و دیگر جنایات جنگی مجرم هستند، ناگزیر “احکامی را خواهند شنید که مستحق آن هستند.”

رابی اوهلر از رهبران روسیه گفت: «آنها هرگز آن را اعتراف نخواهند کرد. “بله، من فقط از آنها می خواهم که عذرخواهی کنند، اما پوتین هرگز این کار را نخواهد کرد. و حالا با تغییر دولت ما. امروز آنها دوباره به MH17 فکر می کنند، اما فردا اولویت های دیگری دارند.”

برای بسیاری از خانواده ها، بنای یادبود ملی MH17 به مکانی برای آسایش تبدیل شده است.

298 اصله درخت به یاد هر درگذشته در این بنا کاشته شده است. بستگان در کنار هر درخت جمع شدند تا گل، شمع و عکس عزیزان خود را که هرگز به خانه بازنگشتند، بگذارند.

“عشق قوی ترین احساس است. نخست وزیر شوف گفت: امروز به ما یادآوری می کند که ما در غم خود تنها نیستیم.

پیت پلوگ که به نمایندگی از خانواده ها صحبت می کرد، گفت که دیدن همه در کنار هم بسیار عالی است و از مارک روته برای تلاش هایش تشکر کرد.

جمعیت کف زدند.

آقای پلوگ گفت: “مهمترین چیز این است که این روز سیاه در تاریخ ما فراموش نشود.”