اجساد کوهنوردان سقوط کرده سرانجام از “منطقه مرگ” خارج شد

شرپا تشیرینگ جانگبو نمی تواند جسدی را که بیش از یک دهه پیش در چند متری قله کوه لوتسه در هیمالیا دیده بود فراموش کند.

نپالی به عنوان راهنما برای یک کوهنورد آلمانی کار می کرد که در ماه می 2012 تلاش کرد از چهارمین کوه مرتفع جهان بالا برود. اعتقاد بر این بود که جسدی که در سر راه آنها قرار گرفت، جسد میلان سدلاچک، کوهنورد اهل چک بود که چند روز پیش از این مرده بود.

آقای شرپا تعجب کرد که چرا کوهنورد چک اینقدر نزدیک به قله جان باخته است. یکی از دستکش ها از جسد یخ زده گم شده بود.

راهنمای تور می گوید: «شاید دست خالی از طناب لیز خورده باشد. او می‌توانست پس از از دست دادن تعادل و برخورد با سنگ کشته شود.»

جسد در جای خود باقی ماند – و هر کوهنوردی که پس از آن از کوه Lhotse صعود می کرد، باید از آن عبور می کرد.

آقای شرپا، 46 ساله، نمی دانست که 12 سال بعد برای بازیابی جسد کوهنورد به عنوان بخشی از تیمی متشکل از 12 سرباز و 18 شرپا که توسط ارتش نپال برای پاکسازی هیمالیاهای مرتفع فرستاده شده بودند، باز خواهد گشت.

از زمان شروع رکوردهای صعود در یک قرن پیش، بیش از 300 نفر در منطقه اورست جان خود را از دست داده اند و بسیاری از این اجساد حفظ شده اند. تعداد کشته شدگان مدام در حال افزایش است: امسال هشت نفر جان باختند. طبق گفته اداره گردشگری نپال، 18 نفر در سال 2023 جان خود را از دست دادند.

دولت برای اولین بار در سال 2019 کمپین پاکسازی را آغاز کرد که شامل بیرون آوردن اجساد کوهنوردان مرده بود. اما امسال، برای اولین بار، مقامات وظیفه برداشتن پنج جسد از به اصطلاح را تعیین کردندمنطقه مرگ“، در ارتفاع 8000 متری (26247 فوت).

در نهایت این تیم با آب، شکلات و ساتو، مخلوطی از نخود، جو و آرد گندم، چهار جسد را پیدا کردند.

پس از عملیات 54 روزه که در 14 خرداد به پایان رسید، یک اسکلت و 11 تن آوار در سطح پایین تر حذف شد.

سرگرد آدیتیا کرکی، رئیس عملیات امسال به بی‌بی‌سی نپالی گفت: «نپال برای زباله‌ها و اجساد که به شدت هیمالیا را آلوده کرده‌اند، نام بدی پیدا کرده است.

هدف از این کمپین نیز ارتقای ایمنی کوهنوردان است.

سرگرد کرکی می گوید که بسیاری از دیدن اجساد شوکه شده اند – سال گذشته یکی از کوهنوردان پس از دیدن جسد مرده در مسیر کوه اورست نتوانست به مدت نیم ساعت حرکت کند.

بسیاری از مردم نمی توانند اجساد بستگانی را که در کوه های نپال جان باخته اند، پس بگیرند. حتی اگر توانایی مالی داشته باشند، اکثر شرکت های خصوصی از کمک به خارج کردن اجساد از منطقه مرگ امتناع می ورزند زیرا بسیار خطرناک است.

امسال، ارتش پنج میلیون روپیه (37400 دلار؛ 29000 پوند) برای بازیابی هر جسد اختصاص داده است. برای پایین آوردن بدن از ارتفاع 8000 متری به دوازده نفر نیاز است که هر کدام به چهار مخزن اکسیژن نیاز دارند. قیمت یک سیلندر بیش از 400 دلار است، یعنی 20000 دلار فقط برای اکسیژن مورد نیاز است.

هر سال فقط یک دوره 15 روزه وجود دارد که طی آن کوهنوردان می توانند از ارتفاع 8000 متری بالا و پایین بروند زیرا باد در طول انتقال بین چرخه های باد کاهش می یابد. در منطقه مرگ، سرعت باد اغلب بیش از 100 کیلومتر در ساعت است.

پس از کشف اجساد، تیم بیشتر بعد از شب کار می کرد زیرا نمی خواستند مزاحمتی برای کوهنوردان دیگر ایجاد کنند. در منطقه اورست که شامل لوتسه و نوپتسه نیز می شود، تنها یک راه پله و تله کابین برای بالا و پایین رفتن افراد از کمپ اصلی وجود دارد.

آقای شرپا می گوید: «بازگرداندن اجساد از منطقه مرگ بسیار سخت بود. «من بارها آب اسید استفراغ کردم. دیگران مدام سرفه می‌کردند و دیگران سردرد داشتند، زیرا ما ساعت‌ها در ارتفاع بسیار زیاد سپری می‌کردیم.

در ارتفاع 8000 متری، حتی شرپاهای قوی فقط می توانند تا 25 کیلوگرم (55 پوند) وزن حمل کنند که کمتر از 30 درصد ظرفیت آنها در ارتفاعات پایین است.

بدن نزدیک قله کوه لوتسه که در ارتفاع 8516 متری قرار دارد، پس از 12 سال قرار گرفتن در معرض آفتاب و برف تغییر رنگ داده است. آقای شرپا می گوید نیمی از جسد زیر برف مدفون شد.

جسد هر چهار کوهنورد در همان موقعیتی پیدا شد که در آن جان باختند. حالت یخ زده آنها به این معنی بود که اندام آنها قابل حرکت نبود و حمل و نقل را دشوارتر می کرد.

قانون نپال بیان می کند که همه اجساد باید قبل از بازگرداندن به مقامات در بهترین شرایط ممکن باقی بمانند – هر گونه آسیب می تواند منجر به مجازات شود.

نظافتچی ها یک سیستم طناب ترتیب دادند تا اجساد را به تدریج پایین بیاورند، زیرا هل دادن آنها از پشت یا کشیدن آنها از جلو غیرممکن بود. گاهی اجساد در زمین های صخره ای و یخی گیر می کردند و بیرون کشیدن دوباره آنها کار پر زحمتی بود.

آقای شرپا گفت که 24 ساعت مستقیم طول کشید تا جسد را که گمان می رود جسد یک کوهنورد چک باشد، به نزدیکترین کمپ، در حدود 3.5 کیلومتر دورتر رساندند. سپس تیم 13 ساعت دیگر را صرف رساندن جسد به کمپ پایین دیگری کرد.

توقف بعدی اجساد رفتن با هلیکوپتر به کاتماندو بود، اما خدمه به دلیل بدی آب و هوا پنج روز در شهر نامچه گیر افتادند. آنها در 4 ژوئن سالم به پایتخت رسیدند.

چهار جسد و یک اسکلت در بیمارستانی در کاتماندو هستند.

ارتش اسناد شناسایی دو جسد – کوهنورد چک میلان سدلاچک و کوهنورد آمریکایی رونالد گادوود را پیدا کرده است که در سال 2017 درگذشت. دولت نپال با سفارتخانه های مربوطه ارتباط برقرار خواهد کرد.

روند شناسایی دو جسد دیگر ادامه دارد.

کوهنوردان و راهنمایان شرپا مکان و هویت احتمالی کوهنوردان گم شده را ردیابی می کنند، بنابراین آنها اطلاعات احتمالی در مورد برخی از اجساد ارائه کردند. آنها معتقدند که همه اجساد متعلق به خارجی ها است، اما دولت این موضوع را تایید نکرده است.

از زمان شروع رکوردها، حدود 100 شرپا در هیمالیا جان خود را از دست داده اند، بنابراین بسیاری از خانواده ها سال ها منتظر بوده اند تا آخرین آیین های بودایی را برای عزیزان خود انجام دهند.

مقامات گفتند اگر جسدها سه ماه پس از شناسایی آنها نیامد – صرف نظر از اینکه اجساد متعلق به یک خارجی باشد یا یک نپالی، آنها را دفن خواهند کرد.

آقای شرپا اولین بار در سن 20 سالگی از هیمالیا صعود کرد. او در طول دوران حرفه ای خود سه بار به اورست و پنج بار به لوتسه صعود کرد.

«کوهنوردان با کوهنوردی معروف شدند. هیمالیا فرصت های زیادی به ما داده است.

با انجام این کار ویژه بازیابی اجساد مردگان، زمان جبران هیمالیاهای بزرگ فرا رسیده است.