آرون چاندرا بوزصبح سه شنبه صدای بلند آجی گوش را در خانه اش در ایالت کرالا در جنوب هند از خواب بیدار کرد.
در ابتدا، فروشنده که در روستای مونداکای ناحیه وایاناد زندگی می کند، به خوبی متوجه نشد که چه چیزی باعث این صدا شده است.
اما وقتی به بیرون نگاه کرد و دید حجم عظیمی از گل از تپه بالا سرازیر می‌شود، می‌دانست که در چه کاری است.
حداقل 158 نفر در اثر رانش زمین عظیمی که در آن شب مونداکای و منطقه همجوار خورالملا را لرزاند، کشته و 227 نفر مفقود شدند.
این فاجعه که بدترین فاجعه ای است که ایالت از سال 2018 به خود دیده است، ردپایی از ویرانی را در پی خود به جای گذاشته است.
این عکس ها درختان ریشه کن شده، خانه های شکسته و پل های شکسته غوطه ور در آب کدر را نشان می دهد.
آقای قوش گفت: “خانواده من زنده ماندند، اما 40 نفر در نزدیکی خانه من جان باختند، حتی یک مایل دورتر.”
شدت لغزش به حدی بود که رودخانه Iruvanipuzha را که در منطقه جاری بود به دو قسمت تقسیم کرد.
روز سه شنبه، مقامات عملیات نجات گسترده ای را در منطقه برای یافتن بازماندگان احتمالی آغاز کردند. اما تلاش آنها با بارش شدید باران پیچیده شد.
منطقه ای تپه ای که به دلیل زمین های ناهموار و مناظر خیره کننده اش شناخته شده است، وایاناد یک مقصد گردشگری محبوب است که هر ساله بیش از 100000 بازدید کننده را به خود جذب می کند. این منطقه عمدتاً توسط قبایل بومی و پر از املاک دیدنی چای و هل است.
بخشی از گات غربی حساس به محیط زیست – رشته کوهی که در امتداد سواحل غربی هند قرار دارد – این منطقه برای رانش زمین جدید نیست.
در واقع، گزارشی در سال 2011 توسط گروهی از کارشناسان به رهبری مادهاو گادگیل، دوستدار محیط زیست، کل منطقه Wayanad را به عنوان “منطقه شکننده، متوسط، شکننده و کمتر شکننده” طبقه بندی کرد.
آرون چاندرا بوزاین گزارش همچنین ممنوعیت همه فعالیت‌های انسانی «خطرناک برای محیط‌زیست» در امتداد گات‌های غربی، از جمله در Wayanad را توصیه کرد.
از آن زمان، همه احزاب سیاسی و دولت‌ها در کرالا به طور مداوم با این توصیه‌ها مخالفت کرده‌اند و استدلال می‌کنند که توسعه در این منطقه متوقف می‌شود.
همچنین با مخالفت ایالت همسایه کارناتاکا مواجه شد که استدلال می‌کرد این امر بر معیشت ساکنان محلی تأثیر می‌گذارد.
بلاتکلیفی در این موضوع به این معنی است که فعالیت های خطرناک زیست محیطی مانند جنگل زدایی، استخراج معادن و ساخت و ساز ساختمان در منطقه ادامه دارد.
کارشناسان می گویند بارندگی بیش از حد در ویاند در این فصل – حدود 60 تا 70 درصد بیشتر از حد نرمال – به مقیاس فاجعه افزوده است.
آبیلاش اس، مدیر گروه علوم جوی دانشگاه علم و صنعت کوچین گفت: «این بار بارندگی شدید دو هفته گذشته با این دسته از بارندگی‌های شدید در روز سه‌شنبه همراه شد که منجر به سیل عظیم شد.
وی افزود: این عامل اصلی بود.
گتی ایماژبرخی دیگر خاطرنشان می کنند که شهرنشینی سریع و افزایش استخراج معادن در مناطق اطراف، منطقه را شکننده تر کرده است.
در سال 2019، 17 نفر در رانش زمینی که روز سه شنبه به پوتومالا، 10 کیلومتری (شش مایلی) از محل فاجعه رسید، کشته شدند. گزارش موسسه تحقیقات جنگل کرالا (KFRI) سپس اعلام کرد که رانش زمین به دلیل استخراج سنگ و استخراج سنگ در منطقه رخ داده است.
کل این منطقه بسیار نامرتب با شیب های تند است. T.V. Sajeev، محقق ارشد KFRI گفت: تنها چیزی که قلمرو را در کنار هم نگه می دارد، پوشش گیاهی است.
اما در سال های اخیر، دولت کرالا برخی از فعالیت های غیر کاشت را در این منطقه مجاز دانسته است. آقای ساجیف افزود: “در نتیجه، صاحبان مزارع به گردشگری روی آوردند و سازه های بزرگ ساختند، که نیاز به تسطیح زمین داشت که آن را شکننده تر کرد.”
این دانشمند می گوید که دولت باید به گزارش گادگیل برگردد که می گوید زمین های شکننده باید به گونه ای دیگر مدیریت شوند.
“راه برون رفت این است که مطمئن شویم سیستم های اکولوژیکی ما واقعا سالم هستند. اگر آنها سالم باشند، در برابر هر گونه تغییرات اقلیمی مقاومت خواهند کرد.»