عمران خان و مبارزه برای قدرت در پاکستان

برای هفته ها، جاده های اطراف اسلام آباد با کانتینرهای حمل و نقل مسدود شده بود. بلوک های جاده در صورت هرگونه اعتراض آماده استقرار فوری هستند.

پایتخت پاکستان به این واقعیت عادت کرده است که هر زمان که مقامات مشکوک به وقوع شورش هستند، کل مناطق محاصره می شود. این یک یادآوری دائمی برای ساکنان شهر است که هر لحظه ممکن است همه چیز وارونه شود.

کانتینرها یکشنبه گذشته در حال فعالیت بودند و 29 مسیر را در شهر مسدود کردند.

در یک راهپیمایی سیاسی بسیار تبلیغاتی و مورد انتظار، هزاران نفر از هواداران حزب تحریک انصاف پاکستان به رهبری عمران خان به اسلام آباد هجوم آوردند. جمعیت پرچم ها و بنرها را تکان می دادند در حالی که پوستر بالون نخست وزیر سابق به آرامی بالای سرش شناور بود. عده ای دیگر ماسک های ترسناکی که صورت عمران خان روی آن ها بود به چشم می زدند. شعارهای “عمران خان زنده آباد” (زنده باد عمران خان) در اطراف محل برگزاری طنین انداز بود.

هیچ کدام در ظروف نبود. ویدئویی در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که صف‌هایی از هواداران که فلز راه راه را کنار می‌زنند و به سمت محل تجمع می‌دوند.

مردی که صورتش همه جا بود آنجا نبود. عمران خان بیش از یک سال است که در پشت میله های زندان به سر می برد، متهم به فساد مالی و متهم به افشای اسرار دولتی شده است.

جناب خان تمامی اتهامات علیه خود را دارای انگیزه سیاسی خواند. اما علیرغم لغو محکومیت‌ها و گروه کاری سازمان ملل که گفته است او “خودسرانه بازداشت شده است”، به نظر می‌رسد که حرکت کمی برای آزادی او وجود داشته باشد. اکثر تحلیلگران می گویند که خان بدون اجازه صریح نیروهای مسلح قدرتمند سیاسی پاکستان آزاد نخواهد شد.

این امر رهبران حزب تحریک انصاف را از دادن وعده های سیاسی در روز یکشنبه منع نکرد.

علی امین گنداپور، رئیس وزیر خیبر پختونخوا، از صحنه رونق گرفت: «بشنوید پاکستانی‌ها، اگر عمران تا یک یا دو هفته دیگر به طور قانونی آزاد نشود، به خدا خودمان عمران خان را آزاد خواهیم کرد. -آماده ای؟

واکنش سریع ظاهر شد.

عصر روز بعد، شبکه های اجتماعی و شبکه های تلویزیونی شروع به انتشار خبر شروع سرکوب کردند. تصاویری از پارلمان پاکستان نشان می‌دهد که گوهرعلی خان، رئیس حزب و نماینده مجلس، در حالی که دست‌هایش توسط افسران پلیس محکم گرفته شده بود، به بیرون از ساختمان هدایت می‌شد، دوربین‌ها و تلفن‌های همراه اطراف او معلق بودند.

گزارش ها حاکی از آن است که فیلم دوربین های مداربسته از دفتر شعیب شاهین، یکی دیگر از اعضای شورای ملی، نشان می دهد که او به سرعت از اتاق به بیرون پرتاب می شود، زیرا مردان از چندین در عبور می کنند.

سردرگمی در مورد اینکه دقیقا چه کسی دستگیر شده است در گروه های واتس اپ رایج بود. حتی صبح روز بعد، پلیس به بی بی سی تنها سه دستگیری را تأیید کرد، در حالی که PTI گفت که تعداد آنها بیش از 10 نفر بود. آقای گور بعدا آزاد شد، اما چندین نفر دیگر در بازداشت باقی ماندند.

از همان ابتدا، فرض بر این بود که بازداشت‌ها بر اساس قانون جدیدی که هفته گذشته معرفی شد و توسط سخنگوی عفو بین‌الملل به عنوان «حمله دیگری به حق آزادی اجتماعات مسالمت‌آمیز» توصیف شد، صورت گرفت. قانون اجتماعات مسالمت آمیز و نظم عمومی سال 2024 برگزاری رویدادهای جمعی را محدود می کند و برای شرکت کنندگان در اجتماعات “غیرقانونی” سه سال زندان و برای متخلفان تکراری 10 سال زندان در نظر گرفته است.

اگرچه به حزب تحریک انصاف اجازه برگزاری تجمع داده شده بود، پلیس قبلاً شکایت کرده بود که از زمان تعیین شده تجاوز کرده و باعث “وضعیت نظم و قانون جدی” شده است.

این سرکوب آخرین مرحله از یک بازی طولانی موش و گربه بین PTI عمران خان و مقامات است. پس این جنگ قدرت برای پاکستان چه معنایی دارد؟

مایکل کوگلمن، مدیر موسسه جنوب آسیا در اندیشکده مرکز ویلسون در واشنگتن می گوید: «این در بهترین حالت یک حواس پرتی خطرناک است. اما در بدترین حالت، می تواند کشور را بیشتر بی ثبات کند. این امر حل مشکلات اقتصادی و امنیتی پاکستان را دشوارتر می کند.»

پاکستان همچنان در تلاش است تا اقتصاد خود را تثبیت کند و قربانی تعداد فزاینده ای از حملات شبه نظامیان شده است.

آقای کوگلمن استدلال می‌کند که ارتش پاکستان، که گمان می‌رود نیروی محرکه سرکوب حزب تحریک انصاف است، برای مقابله با جهان در حال تغییر تلاش می‌کند.

سال‌هاست که ارتش با مخالفت‌ها راه خود را ادامه می‌دهد. او توانست از طریق سرکوب آن را سرکوب کند.» اما تفاوت پاکستان با جهان چیست؟ 1726177065 این عصر رسانه های اجتماعی است. PTI توانسته است در هنر رسانه های اجتماعی برای دستیابی به اهداف سیاسی تسلط یابد.

آقای کوگلمن آن را به عنوان یک تحول “بسیار نگران کننده” از دیدگاه ارتش توصیف کرد و گفت که تعجب آور نیست که آنها به روش هایی متوسل شوند که “ممکن است بیش از حد به نظر برسد و مطمئناً هستند، البته کاملا غیر دموکراتیک هستند.”

او گفت: «این ارتشی است که به تهدیدی سیاسی پاسخ می دهد که به آن عادت نکرده است.

علاوه بر معرفی قانون تجمعات غیرقانونی و دستگیری نمایندگان مجلس، دولت پاکستان نیز به دلیل محدود کردن فعالیت های آنلاین مورد انتقاد فعالان حقوق دیجیتال قرار گرفته است.

پس از انتخابات فوریه، پلتفرم رسانه اجتماعی X، که قبلاً توییتر نامیده می شد، بدون VPN در پاکستان کار نمی کرد. ارتش بارها از خطرات «تروریسم سایبری» صحبت کرده است و دولت اخیراً اعلام کرده است که در حال ساخت دیوار آتش اینترنتی است. وزیر در پاسخ به این سوال که چگونه فایروال می تواند آزادی بیان را محدود کند، گفت: “این مانع هیچ چیز نمی شود.”

بسیاری این را تلاشی برای محدود کردن حضور حزب تحریک انصاف در رسانه های اجتماعی، از جمله دسترسی حامیان این حزب در خارج از کشور، که مرتباً به صورت آنلاین از ارتش انتقاد می کنند، می دانند.

هر چه این درگیری‌ها بیشتر ادامه یابد، برخی نگران هستند که برای پاکستان بدتر باشد. همانطور که مهمال سرفراز، یک مفسر سیاسی و روزنامه نگار اهل لاهور، می گوید: “وقتی احزاب سیاسی با هم می جنگند، نیروی سومی از آن استفاده می کند.”

برای بسیاری از تحلیلگران، این نیروی سوم نیروهای مسلح پاکستان هستند که مدت هاست با سیاست این کشور پیوند نزدیکی داشته اند. درجه ای که ارتش به دولت های غیرنظامی اجازه تصمیم گیری می داد، کاهش یافت. امروزه بسیاری از تحلیلگران دست ارتش را در بسیاری از تصمیمات و محدودیت های سیاسی می بینند.

خانم صفراز می گوید: «تا زمانی که احزاب سیاسی با یکدیگر صحبت نکنند، این رژیم دورگه به ​​قدرت خود ادامه خواهد داد. سپس هیبرید می تواند دائمی تر شود.

با این حال، عمران خان به صراحت گفته است که او و حزبش علاقه ای به گفتگو با سایر احزاب سیاسی ندارند.

PTI به طور مداوم محبوب است و قادر به بسیج است و به نظر نمی رسد که تسلیم فشار شود. اما علیرغم اینکه اعضای حزب توانستند نام رهبر خود را در سرفصل اخبار حفظ کنند، نمی توانند او را پشت میله های زندان نگه دارند.

تظاهرات اخیر و سخنرانی های تند به جای رسیدن به مصالحه، نشان می دهد که آنها همچنان متخاصم هستند. و این می تواند پیامدهایی برای موقعیت سیاسی و حقوقی آنها داشته باشد. عمران خان همچنان می‌جنگد تا در دادگاه نظامی محاکمه نشود.

ارتش نیز مصمم است. هر چه به نظر می رسد PTI بیشتر فشار می آورد، به نظر می رسد ارتش موانع بیشتری بر سر راه خود پیدا می کند.

با این حال، برخی از این بیم دارند که به محض اعمال این اقدامات جدید، بازگرداندن آنها دشوار باشد.

خانم سرفراز می گوید: «خطر این است که ما هر روز کمتر دموکراسی می شویم و بیشتر دورگه می شویم.

در حال حاضر، کانتینرهای حمل و نقل همچنان در خیابان های اسلام آباد قرار دارند.