جریمه و محکومیت برای اشتباهات جزئی

علی‌رغم آنچه از نام آن پیداست، بلیط قطار Anytime همیشه به این معنی نیست که می‌توانید در هر زمانی با راه‌آهن سفر کنید – اگر از کارت ریلی یک فرد جوان استفاده می‌کنید.

سام ویلیامسون فارغ التحصیل مهندسی این موضوع را در اوایل این هفته زمانی که شرکت راه آهن به او گفت، کشف کرد او ممکن است به دلیل سوء استفاده از بلیط تحت تعقیب قرار گیرد که برای او 1.90 پوند کمتر از آنچه باید بود هزینه کرد.

و چندین مورد دیگر در رسانه‌های اجتماعی منتشر می‌شود که در آن دادگاه‌ها مردم را به پرداخت صدها دلار برای پرداخت‌های ناقص فقط چند پوند محکوم کرده‌اند.

نماینده فروش سریس پایپر در مورد آن گفت بولتون نیوز او حتی نمی دانست که به دلیل سوء استفاده از کارت ریلی 16-25 خود تحت تعقیب قرار گرفته است تا زمانی که یک خبرنگار با او تماس گرفت.

او یک بلیط رفت و برگشت برای سفر به ویگان خرید و از کارت ریلی خود برای دریافت 1.60 پوند از قیمت بلیط 4.80 پوندی استفاده کرد.

اما تا ساعت 10 صبح، از آن کارت‌های راه‌آهن نمی‌توان در هر زمانی برای تخفیف بلیط‌ها استفاده کرد، چیزی که سریس می‌گوید از آن اطلاعی نداشت. او 462.80 پوند جریمه شد و اکنون سابقه کیفری دارد.

در قلب مسئله، سیستم فروش بلیط است که مشتریان آن را بیش از حد گیج کننده می دانند و احساس می کنند که برای تهیه آنها آماده است.

در اینجا برخی از مشکلات بسیاری که مسافران ممکن است با آن روبرو شوند آورده شده است:

• کرایه‌های هر زمان که فقط می‌توانند در زمان‌های خاصی از روز استفاده شوند، بسته به نوع تخفیف کارت ریلی که از آن خریداری شده‌اند.
• بلیط های مقصد که فقط زمانی معتبر هستند که از یک ایستگاه خاص سفر می کنید
• شرکت‌هایی را آموزش دهید که به شما اجازه می‌دهند در برخی از خطوط خود بلیط بخرید اما در برخی دیگر نه
• برخی از مسیرها فقط به شما امکان سفر با بلیط چاپی را می دهند، نه بلیط دیجیتال

این شرکت ها می گویند مسافران باید قوانین و مقررات را که به صورت رایگان برای خواندن در دسترس هستند، بررسی کنند. مشتریان ادعا می کنند که هنگام خرید بلیط برای آنها به اندازه کافی واضح نیست.

به عنوان یک قاعده، شرکت راه آهن به مسافری که راهبری به فرار از کرایه مشکوک است نامه می نویسد.

آنها شرایط را بررسی می‌کنند و تصمیم می‌گیرند که آیا به دلیل فرار، نقض آیین‌نامه – که بسیار جدی‌تر است – پیگرد قانونی داشته باشند یا اقدامات دیگری مانند توافق دادگاه انجام دهند یا پرونده را به طور کامل منتفی کنند.

سازمان نظارت بر حمل و نقل مسافر، فوکوس، از شرکت‌های ریلی خواسته است که در صورت پرداخت اشتباه با مسافران، منصفانه‌تر رفتار کنند.

الکس رابرتسون، مدیر اجرایی Transport Focus می گوید: “ما از صحبت با مسافران می دانیم که سیستم فعلی چقدر گیج کننده است – هیچ کس فکر نمی کند قبل از سوار شدن به قطار باید سال ها را صرف بررسی قوانین و محدودیت های دقیق کنید.”

این یکی از دلایلی است که ما مدت‌هاست از نیاز به ساده‌سازی کرایه‌ها و تهیه بلیت حمایت کرده‌ایم… مسافران باید بتوانند اعتماد کنند که جریمه‌ها فقط برای کسانی اعمال می‌شود که مستحق آن هستند.»

کریس آنوس، از سازمان تحقیقاتی More in Common، می‌گوید کار آنها نشان می‌دهد که بریتانیایی‌ها از مجازات مقامات دولتی افرادی که به طور تصادفی قوانین را زیر پا می‌گذارند، ناامید شده‌اند.

«این واقعیت که شرکت‌های ریلی در پیگرد قانونی کسانی که اشتباهات جزئی در روند پیچیده بلیط‌فروشی مرتکب می‌شوند بسیار تهاجمی هستند و عزم یکسانی برای بهبود شرایط برای کاهش مسافران نشان نمی‌دهند، چرا که بسیاری احساس می‌کنند کشور به سادگی برای عادی کار نمی‌کند. مردم . مردم،” او می گوید.

دولت موافق است و وزارت حمل و نقل قول داده است “بزرگترین تعمیرات اساسی در راه آهن ما برای یک نسل، از جمله ساده سازی کرایه”.

از جمله گزینه هایی که آنها در نظر گرفته اند، گذرنامه های پرداختی و دیجیتالی هستند که می توانند در کل شبکه ریلی استفاده شوند.

در سپتامبر، لوئیز هی، وزیر حمل و نقل، ایجاد ریل بریتانیایی بزرگ را تشریح کرد، یک نهاد جدید که این کار را انجام خواهد داد نظارت بر بازگشت شبکه راه آهن به مالکیت عمومی.

دولت جدید کارگر پیشنهاد می کند که تاخیرها و لغو قطارها را کاهش دهد و کرایه ها را ساده کند، اما شرکت های راه آهن خصوصی هشدار می دهند که لزوماً مشکلات صنعت را حل نخواهد کرد.

آنها اشاره می کنند که نامه به آقای ویلیامسون و پیگرد قانونی خانم پایپر توسط شرکت راه آهن دولتی نورترن انجام شده است.

اندی بگنال، مدیر اجرایی شرکت های ریلی، که نماینده شرکت های ریلی خصوصی است، گفت: «ایجاد یک سیستم فروش بلیط ساده تر، نیازمند تغییرات نظارتی از سوی دولت است و قوانینی که اکنون از طریق پارلمان برای تغییر راننده قطارها انجام می شود، این مشکل را برطرف نمی کند.

این مشکلی نیست که بتوان آن را به سادگی با حذف بخش خصوصی از راه آهن حل کرد.»

یکی از سخنگویان شرکت نورترن می‌گوید که شرکت‌های خدمات رسانی آنها “نقش بسیار چالش برانگیزی در مقابله با فرار مکرر و عمدی کرایه و شناسایی مشتریانی که مرتکب اشتباه واقعی شده‌اند” دارند.

او می افزاید که آنها درک می کنند که پرداخت بلیط دشوار است و با دولت و صنعت ریلی گسترده تر در مورد چگونگی ساده سازی کرایه ها صحبت می کنند.

گزارشی که در اوایل سال جاری منتشر شد نشان می‌دهد که یک سیستم ساده‌تر فروش بلیت به بازگرداندن اعتماد عمومی به راه‌آهن کمک می‌کند و درآمد بیشتری ایجاد می‌کند که می‌تواند برای بهبود آن در شبکه سرمایه‌گذاری مجدد شود.

این توسط انجمن صنعت ریلی که نمایندگی طیفی از شرکت ها از جمله تولید کنندگان قطار، سیگنالینگ و شرکت های فروش بلیط را دارد، سفارش داده شد.

سام بمنت که این گزارش را نوشته است، می‌گوید که فناوری یک سیستم فروش بلیط ساده از قبل وجود دارد، اما از نظر تاریخی اراده سیاسی برای اجرای آن وجود ندارد.

او توضیح می دهد: «راه آهن اساساً یک فوتبال سیاسی بود. چرخه‌های سیاسی به این معنی است که هیچ راهنمایی یا جهت‌گیری در مورد اینکه می‌خواهیم فروش بلیت چگونه باشد وجود ندارد.»

او به سیستم فروش بلیت بدون تماس لندن که در راه آهن محلی، مترو و اتوبوس کار می کند، به عنوان نمونه ای پیشرو در جهان از نحوه عملکرد یک سیستم فروش بلیط خوب اشاره می کند.

او می‌گوید که چنین سیستمی می‌تواند در گریت بریتیش ریل امکان‌پذیر باشد، حتی اگر سازمان به سادگی اجازه استفاده از بلیت‌ها را در شرکت‌های راه‌آهن مختلف بدهد – بدون اینکه لزوماً آنها را ملی کند.

“من فکر می کنم اگر به GBR برویم، اگر بتوانیم همه چیز را زیر یک سقف بیاوریم، آنگاه شما به عنوان یک مسافر به جای این همه شرکت های متعدد، با راه آهن رابطه خواهید داشت.”

این ترتیب می تواند به این معنا باشد که همه بلیط ها از یک سازمان خریداری می شوند و همه شکایات توسط یک سازمان رسیدگی می شود – سیستمی ساده تر از سیستم فعلی.

آقای Bemment می افزاید: «دولت و زیرساخت ها به کندی پیش می روند. اما به نظر می رسد که اکنون سرعت و شتاب بیشتری دارد.”

رادیو بی بی سی 4 به بررسی راه آهن می پردازد؟ این سؤالی است که در سازماندهی مجدد قبلی – که معمولاً پس از یک بحران یا فاجعه رخ می دهد – نادیده گرفته شده است. دانیل بریتون به منچستر بزرگ سفر می کند تا بفهمد صنعت ریلی چگونه تغییر کرده است و در آینده چه جایگاهی در جامعه بریتانیا خواهد داشت.