این ایالت کلید انتخاب مجدد مودی نخست وزیر هند را در دست دارد

در حالی که هند به انتخاب دولت جدید رأی می‌دهد، همه نگاه‌ها به ایالت شمالی اوتار پرادش است که معمولاً با حروف اول آن UP شناخته می‌شود.

این ایالت که مساحتی تقریباً به اندازه بریتانیای کبیر را پوشش می دهد، تقریباً چهار برابر جمعیت دارد. این ایالت با 257 میلیون نفر جمعیت، پرجمعیت ترین ایالت هند است و اگر یک کشور مستقل بود، بعد از هند، چین، ایالات متحده و اندونزی، و بالاتر از پاکستان یا برزیل، پنجمین ایالت بزرگ در جهان بود.

این ایالت یکی از سه کشور هند است که در هر هفت مرحله انتخابات 44 روزه رای می دهند. (رای گیری در 1 ژوئن به پایان می رسد و نتایج در 4 ژوئن اعلام می شود.)

بنابراین جای تعجب نیست که UP – که 80 نماینده مجلس 543 نفره (لوک سبها) را انتخاب می کند – به عنوان کلیدی برای انتخاب مجدد نخست وزیر نارندرا مودی، که به دنبال سومین دوره متوالی است، تلقی می شود.

شرات پرادان، روزنامه‌نگار ارشد در لاکنو، پایتخت ایالت، می‌گوید: «معمولاً گفته می‌شود که «راه دهلی از طریق UP است» و حزبی که در این ایالت خوب عمل می‌کند، معمولاً بر هند حکومت می‌کند.

او می افزاید: «هشت تن از نخست وزیران سابق هند نماینده ایالت بوده اند و در سال 2014، زمانی که آقای مودی – که اهل ایالت غربی گجرات است – اولین حضور خود را در پارلمان انجام داد، او نیز UP را انتخاب کرد.»

آقای مودی در سال 2019 در شهر باستانی بنارس نشست و قصد دارد امسال نیز این کار را انجام دهد.

بنابراین آقای مودی در یک تور گردبادی در ایالت بوده است، نمایش های جاده ای برگزار کرده و گردهمایی هایی – که گاهی به هفت نفر در یک روز می رسد – برگزار می کند تا رای دهندگان را متقاعد کند که از حزب خود حمایت کنند. او حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) خود را 370 کرسی تعیین کرده است – این حزب برای پیروزی به 272 کرسی نیاز دارد.

BJP در سال 2014 71 کرسی و در سال 2019 62 کرسی در ایالت به دست آورد. این بار، به گفته رهبران حزب، آنها قصد دارند بیش از 70 کرسی – حتی همه 80 کرسی – را به دست آورند.

گاوراو کاپور از حزب مخالف کنگره می‌گوید که این ریاضیات ساده است: “حزبی که 70 کرسی در اینجا به دست آورد، برای تشکیل دولت به 202 کرسی دیگر نیاز دارد.”

در اوایل ماه جاری، زمانی که آقای مودی برای ثبت نامزدی خود به شهر آمد و با همراهی یوگی آدیتیانات، وزیر ارشد ایالت، یک راهب هندو که سیاستمدار شده بود، زعفرانی پوشیده بود، هزاران نفر از هواداران برای حمایت از آنها جمع شدند.

کامیونی که با زعفران رنگ آمیزی شده بود – رنگی که با BJP مرتبط است – و تزئین شده با گل های گل همیشه بهار آنها را در حالی که سواره سواری آنها در خیابان های باریک شهر باستانی راه می رفت حمل می کرد.

آقای مودی در حالی که مردان و زنانی که لباس و کلاه زعفرانی به تن داشتند، ماکت گل نیلوفر آبی – نماد حزبش – را تکان داد و در دست گرفت.

این فقط BJP نیست که به ایالت که “بزرگترین جایزه” در انتخابات هند تلقی می شود، چشم دوخته است. کنگره، که به مدت چهار دهه بر ایالت تسلط داشت تا اینکه در سال 1991 توسط احزاب محلی سرنگون شد، در اینجا در اتحاد با حزب منطقه ای سامجوادی (SP) می جنگد. اتحاد همچنین اعلام کرد که “ما 79 کرسی را کسب خواهیم کرد و در یکی بجنگیم».

شمارش آرا در 4 ژوئن احتمالاً نشان می دهد که ادعاهای هر دو طرف اغراق آمیز است، اما تحلیلگران می گویند که همه انتخابات ایالت در 10 سال گذشته به نفع BJP پیش رفته است. و حال و هوای شاد در نمایش جاده ای آقای مودی این اعتماد را منعکس می کرد.

اکثر ساکنان بنارس در میان جمعیت از دگرگونی شهرشان در دهه گذشته صحبت کردند – بزرگراه های جدیدی که ساخته شده اند، گسترش معبد کاشی ویشوانات و سواحل زیبا شده رودخانه گنگ.

آمبریش میتال، شیمیدان، با تماشای راهپیمایی آقای مودی از مغازه‌اش در مسیر نمایش جاده‌ای، می‌گوید: «جاده‌های شهر تمیزتر هستند و قطعی‌های طولانی برق که شهر را برای ساعت‌ها در تاریکی فرو برد، متعلق به گذشته است».

اما علیرغم برجستگی سیاسی خود، UP یکی از فقیرترین ایالت های هند باقی مانده است – اگرچه در چند سال گذشته تغییرات مثبتی رخ داده است.

دولت داده ها نشان می‌دهد که میلیون‌ها نفر در مقایسه با پنج سال پیش اکنون برق، دسترسی به توالت و استفاده از سوخت‌های پاک دارند.

اما UP با 23 درصد جمعیت خود همچنان بالاترین تمرکز فقرا را در جهان دارد چند بعدی ضعیف حتی پس از اینکه ده ها میلیون نفر از فقر خارج شده اند.

این ایالت همچنین ده‌ها هزار جنایت خشونت‌آمیز علیه زنان را هر ساله ثبت می‌کند و همچنان در مواردی که مردان قدرتمند سیاسی را درگیر می‌کند، خبرساز می‌شود.

و در حالی که این بیماری ها از لحاظ تاریخی گریبانگیر دولت بوده است، احزاب اپوزیسیون به آنها چنگ زده اند و آنها را در راهپیمایی های مبارزاتی خود مطرح کرده اند، زیرا BJP به مدت یک دهه در کشور قدرت داشته و همچنین به مدت هفت سال بر UP حکومت کرده است.

رهبران اپوزیسیون می گویند حضور گسترده مردم در نشست آنها نشان دهنده ناامیدی رای دهندگان BJP است.

آبیشک یاداو، رهبر شاخه جوانان حزب سامجوادی و یکی از فعالان ستاره در حزب خود می گوید: «تا چند هفته پیش، انتخابات ایالتی مانند یک رقابت یک طرفه به نظر می رسید که در آن شانس ها علیه ما بود.

اما او معتقد است که کمپین مخالفان با تبدیل شدن به موضوع اصلی بیکاری و افزایش قیمت ها شتاب بیشتری گرفته است.

BJP ادعا می کند که ایالت اکنون شاهد سرمایه گذاری های سنگین و احیای صنعتی بوده است، اما گاوراو کاپور، نماینده کنگره می گوید که شکست دولت در ایجاد صنعت یا شغل جدید، بسیاری از رای دهندگان را از خود دور کرده است.

معابد برای آقای مودی صنعت جدیدی هستند. پس از کووید، تنها مشاغلی که در این ایالت پیشرفت کرده اند، هتل ها و رستوران ها و سایر موارد مرتبط با گردشگری مذهبی هستند. اما جوانان کار می خواهند».

اشوانی شاهی از BJP، با این حال، احزاب اپوزیسیون را به خاطر همه چیزهایی که برای دولت اشتباه است، سرزنش می کند.

«در سال 2017، زمانی که BJP برنده شد، ما وارث کشوری فقیر شدیم که سطح بالایی از بی سوادی و بیکاری داشت. ما کار را برای تغییر آن شروع کردیم.

اما رهایی مردم از فقر زمان می برد. فکر می کنم تا سال 2029 بتوانیم 90 درصد مردم را از فقر نجات دهیم.

آقای شاهی اعتراف می کند که مخالفت هایی وجود دارد، اما BJP همچنان در اوتار پرادش – و بقیه هند – به دلیل آقای مودی در حال چرخیدن است.