اصل این سوال، معاون مدیر بخش اروپای شرقی و آسیای مرکزی عفو بین الملل، دنیس کریواشیف، را شگفت زده نمی کند.
«یک بازمانده را می توان به رفتاری متهم کرد که مرتکب را «تحریک» می کند. او می تواند متهم به تخریب خانواده، بی احترامی به شوهر، والدین و بستگانش شود.»
گزارش خشونت خانگی به شجاعت نیاز دارد و دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم این خشونت بسیار کم گزارش شده است.»
بر اساس برآوردهای سازمان ملل، سالانه حدود 400 زن قزاق بر اثر خشونت خانگی جان خود را از دست می دهند. در مقایسه، 70 زن در انگلیس و ولز – با سه برابر جمعیت – در سال منتهی به مارس 2023 کشته شدند.
به گفته وزارت امور داخلی قزاقستان، تماس با مراکز بحران برای قربانیان خشونت خانگی از سال 2018 تا 2022 141.8 درصد افزایش یافته است.
با وجود این، آقای کریواشیف می گوید که “سطح تحمل خشونت خانگی هنوز بالا است، اما در حال کاهش است.”
اما از آنجایی که جزئیات ساعات پایانی سلطانات از طریق پخش زنده از دادگاه برای ملت فاش شد، فشار بر دولت برای اقدام افزایش یافت. کاربران رسانه های اجتماعی برای صحبت در مورد این پرونده به پلتفرم هایی مانند TikTok مراجعه کردند. و طوماری با امضای بیش از 150000 نفر خواستار تغییر در قانون خشونت خانگی شد.
در 15 آوریل، رئیس جمهور قاسم ژامارت تاکایف این قانون را امضا کرد، خارجی لایحه‌ای که مجازات‌های خشونت خانگی را تشدید می‌کرد – پس از جرم‌زدایی آن در سال 2017. قانون جدید “صلوات” آن را جرم کیفری می داند. قبلاً یک جرم مدنی محسوب می شد. اکنون نیز می توان پرونده ها را بدون اظهار نظر خود قربانی آغاز کرد.
دینارا اسمایلووا، بنیانگذار بنیاد NeMolchiKZ، که به قربانیان خشونت خانگی و تجاوز جنسی کمک می کند، می گوید، اما در واقعیت، هنوز با آنچه لازم است فاصله دارد.
برای شروع، اگر زن حداقل 21 روز در بیمارستان بستری نشود، “آسیب جزئی در نظر گرفته می شود”. شکستگی، شکستگی بینی و فک به عنوان آسیب جزئی برای سلامتی ارزیابی می شود.
خانم اسمایلوا پس از انتشار پستی در شبکه های اجتماعی در سال 2016 در مورد تجربه خود از تجاوز جنسی و سوء استفاده جنسی در دوران جوانی و مشاهده پاسخ، بنیاد خود را راه اندازی کرد. او گفت که در چند روز “حدود صد پیام از زنان دریافت کرده است که در مورد خشونتی که تجربه کرده اند، اینکه چگونه به آنها اجازه صحبت داده نمی شود و چگونه مردان بدون مجازات مانده اند” صحبت می کنند.
او افزود که بنیاد او هشت سال است که «موارد خشونت‌کننده تکان‌دهنده» را بدون پاسخی از سوی دولت منتشر می‌کند. او دیگر در قزاقستان زندگی نمی کند، جایی که مقامات به دلیل انتشار اطلاعات نادرست، تجاوز به حریم خصوصی و کلاهبرداری تحت تعقیب بودند.، خارجی.
به اندازه کافی عجیب، این چنین داستان هایی بود که سلطانات با آنها همدردی می کرد.
آیتبک می گوید: «او همیشه برای عدالت می جنگید. «از نظر اینکه چه چیزی مهم نیست… بنابراین او یک احساس قوی از عدالت داشت. هر وقت می دید که کسی صدمه دیده و نیاز به محافظت دارد، همیشه در کنار مردم بود.
و بنابراین، او می گوید، قانون هنوز به اندازه کافی پیش نرفته است. اما این شروعی است که به مردم نشان می دهد حتی قدرتمندترین ها نیز می توانند پاسخگو باشند.
او گفت که این دادگاه به مردم نشان می دهد که “در قزاقستان برای همه یک قانون وجود دارد و همه در برابر دادگاه برابر هستند.”