گتی ایماژبا عنوان و اشعار تحریک‌آمیز خود که آشکارا به تشکیلات بریتانیا حمله می‌کرد، در چنین روزی در سال 1977 خشمگین شد. شش ماه قبل، بی‌بی‌سی تلاش می‌کرد تا با جنبش جوانان پر هرج و مرج که به نظر می‌رسید پایه‌های جامعه بریتانیا را به چالش می‌کشد، مقابله کند.
در 27 می 1977، در طول تدارک میهن پرستانه برای بیست و پنجمین سالگرد به سلطنت رسیدن ملکه الیزابت دوم، گروه پانک The Sex Pistols یک تک آهنگ آتش زا منتشر کرد که طوفانی از جنجال برانگیخت و آنها را به شهرت رساند.
هشدار: این مقاله حاوی زبانی است که ممکن است برخی از خوانندگان آن را توهین آمیز بدانند
آهنگ خدا حفظ کن ملکه، انتقادی کوبنده از سلطنت و نظم سیاسی مستقر آن بود. او اعلام کرد که ملکه “انسان نیست”، مردم “آینده ای ندارند” و بریتانیا “رژیم فاشیستی” است.
رکورد و زمان انتشار آن درست قبل از جشن نقره ای به نظر می رسید چالشی مستقیم برای احترام سنتی به پادشاه در آن زمان باشد. ظرف چند روز، بی‌بی‌سی به سرعت ممنوعیت پخش رادیو و تلویزیون را صادر کرد.
چارلز مک‌لند، مجری رادیو دو بی‌بی‌سی، این آهنگ را «به‌شدت بی‌معنی» خواند، در حالی که مارکوس لیپتون، نماینده حزب کارگر، آن را محکوم کرد و گفت: «اگر قرار است از موسیقی پاپ برای نابودی مؤسسات ما استفاده شود، ابتدا باید نابود شود».
بسیاری از فروشگاه ها مانند Woolworths به سادگی از فروش تک آهنگ خودداری کردند.
Sex Pistols به عنوان بخشی از جنبش پانک به سرعت در حال رشد در بریتانیا در اواسط دهه 1970 ظهور کرد، زیرا این کشور با رکود اقتصادی، افزایش بیکاری، خاموشی و تنش های نژادی دست و پنجه نرم می کرد.
گتی ایماژبا روحیه خودت انجام بده و موضع ضد اقتدارش، پانک پاسخی بود به کسالت، همنوایی اجتماعی و بیگانگی که بسیاری از جوانان احساس می کردند. موسیقی برخاسته از این، ریاکاری را که آنها هم در تشکیلات بریتانیا و هم در فرهنگ اصلی بریتانیا می دیدند، بیان می کرد.
غیرقابل گذشت، سرکش و متخاصم، The Sex Pistols مظهر این دوره پانک بود.
شش ماه قبل از انتشار تک‌آهنگ، در نوامبر 1976، یکی از این مؤسسات، بی‌بی‌سی، پخش‌کننده ملی بریتانیا، از گروه دعوت کرد تا در برنامه‌ی امور جاری در سراسر کشور مصاحبه کنند.
پخش کننده علاقه مند بود در دست گرفتن با یک حرکت فرهنگی که منعکس کننده خشم، سرخوردگی و سرخوردگی بود که به نظر می رسید در بین جوانان کشور رایج بود و بینندگان مسن را به وضوح نگران می کرد.
گروه در آن زمان متشکل از خواننده جانی راتن (معروف به جان لیدون)، گیتاریست استیو جونز، درامر پل کوک و نوازنده بیس گلن ماتلوک بود که سال بعد آن را ترک کرد و سید ویسیوس جایگزین او شد. آنها با بخشی معرفی شدند که هدف آن معرفی مخاطبان با آنچه “فرقه پانک” نامیده می شود.
لیونل مورتون مجری برنامه به وضوح مخالفت کرد و به مخاطبان هشدار داد که یکی از روزنامه های لندن سکس پیستولز را “تهاجمی ترین” خوانده است: “خب، ممکن است این بهترین راک اند رول در جهان نباشد، اما مطمئناً بحث برانگیزترین است.” گروه نفرت انگیز در تاریخ.”
مجری مشترک او، مگی نوردن، که در واقع بسیار جوانتر از مدیر گروه مالکوم مک لارن بود، به نظر نمی رسید که جذابیت این گاراژ راک شهودی و نیهیلیستی را برای بسیاری از جوانان و تحقیر گروه از اقتدار را درک کند. او به مک لارن گفت که آنها “بیش از هر چیز دیگری هرج و مرج هستند”.
مک لارن گفت: «خب، این یک کیفرخواست برای افرادی است که واقعاً نمی‌دانند بچه‌ها چه می‌خواهند».
«بچه‌ها هیجان می‌خواهند، آنها می‌خواهند چیزهایی را تغییر دهند که اساساً زندگی آنها اکنون بسیار خسته کننده است، و موسیقی، موسیقی راک جوان، این تنها چیزی است که آنها فکر می‌کردند روی آن کنترل دارند. و اگر به نمودارها نگاه کنید، آنها واقعاً هیچ ربطی به آن ندارند.”
“بی ارزش، نفرت انگیز”
نوردن گروه را بررسی کرد و گفت “آنها سعی داشتند همه را شوکه کنند” و همچنین لباس های آنها را “عجیب” خواند و از جانی راتن پرسید که آیا با اصطلاح “پانک” راحت است و گفت که این به معنای “هیچ چیز، منزجر کننده” است.
«مطبوعات منتشر کردند. مشکل آنهاست نه ما. ما هرگز خودمان را پانک صدا نمی‌زنیم.» او با تعجب پاسخ داد.
او در ادامه به آنها توضیح داد که چه مشکلی در گروه‌های دهه 1960 وجود داشت، مانند رولینگ استونز و هو، که با شنیدن صدای شورش نوجوانان احساس راحتی بیشتری می‌کرد.
جانی راتن آنها را به سادگی رد کرد و گفت: “آنها فقط برای کسی معنی ندارند.”
BBC Nationwide همچنین جووانی دودوم، روزنامه‌نگار موسیقی را که در آن زمان برای روزنامه‌های موسیقی ساوندز و زیگ زاگ می‌نوشت، به خدمت گرفت تا گروه را به چالش بکشد.
او موسیقی آنها را به “کمی مشتق” و نگرش Pistols را “خسته کننده” متهم کرد.
داداما گفت: «تخریب به خاطر خودش در نهایت غم انگیز است. می‌دانی که هیچ امیدی نمی‌دهد، واقعاً نمی‌خواهد تغییر کند. فقط می گوید: “ما آن را دوست نداریم، ما متفاوت هستیم، به ما نگاه کن.”
مک لارن در پاسخ گفت: “شما باید نابود کنید تا خلق کنید، این را می دانید. شما باید آن را خراب کنید و دوباره به شکلی دیگر بسازید.”
مشخص نیست که خود داداما از نظر او چقدر صادق بوده است، زیرا سال بعد او گروه پانک راک خود را به نام The Snivelling Shits تشکیل داد.
مک لارن قاطعانه بر این باور بود که این گروه بر مخالفت هماهنگ تجارت موسیقی، رسانه ها و تشکیلات سیاسی غلبه خواهد کرد و معتقد بود که جوانان قدرت تغییر افکار عمومی را دارند.
این یک روزنامه نگار نخواهد بود، در واقع صنعت موسیقی نخواهد بود. قرار است این یک بچه در خیابان باشد، زیرا این مردی است که رکورد را می خرد.”
“آیا مهم است که رکورد به فروش نرسد؟” نوردن پرسید.
مک لارن در پاسخ گفت: شکی نیست که فروش خواهد رفت.
او در مورد اولین تک آهنگ Sex Pistols با نام Anarchy in UK صحبت می کرد که در جدول تک آهنگ های بریتانیا در رتبه 38 قرار گرفت. پس از اینکه ظاهر جنجالی و توهین آمیز گروه در برنامه Today به آشوب کشیده شد، ضبط از بی بی سی نیز ممنوع شد.
با این حال، این بار، تلاش برای سرکوب خدا نجات ملکه تنها به افزایش محبوبیت آن کمک کرد. این رکورد از قفسه‌های فروشگاه‌هایی که در آنجا بود پرید و در جدول به رتبه دو صعود کرد. آهنگی به نام I Don't Want to Talk About It اثر راد استوارت نتوانست به رتبه یک برسد، از قضا با توجه به وضعیت ممنوعه اش.
این منجر به ادعاهایی شد مبنی بر اینکه نمودار تک‌آهنگ‌ها برای جلوگیری از رسیدن پیستولز به شماره یک دستکاری شده است، که توسط پانک‌ها به عنوان شواهد دیگری از تلاش‌های تشکیلات برای سرکوب مخالفان تلقی می‌شد.
و با وجود تمام سوالاتی که در طول مصاحبه بی‌بی‌سی سراسری درباره رفتارهای خطرناک در کنسرت‌های Sex Pistols وجود داشت، خشونت توسط اعضای گروه یا کسانی که با آهنگ‌هایشان مرتبط هستند، تجربه شده است. پس از خشم ناشی از ضبط، جانی راتن و تهیه‌کنندگان آهنگ، کریس توماس و بیل پرایس در 19 ژوئن 1977 در بیرون میخانه‌ای در هایبری لندن با تیغ مورد حمله قرار گرفتند. روز بعد، درامر پل کوک توسط شش مرد چاقو در خارج از ایستگاه متروی Shepherd's Bush مورد حمله قرار گرفت.
در 7 ژوئن، کمتر از دو هفته پس از انتشار God Save Queen، گروه یک قایق اجاره کرد در حالی که از ساختمان پارلمان عبور می کنند، با سرکشی به رودخانه تیمز بروند و آهنگ را بخوانند. گروه Sex Pistols از آلن جونز، روزنامه نگار موسیقی، به یک سفر قایق دعوت کرد تا اجرای زنده آنها را ببیند.
“البته وقتی آنها در حال فیلمبرداری God Save the Queen بودند، منظورم این است که قایق ممکن است منفجر شود. او در سال 2012 به بی‌بی‌سی گفت، این شگفت‌انگیز بود.
اما زیاد دوام نمی آورد. پلیس قایق را مجبور به پهلوگیری کرد که منجر به درگیری و دستگیری 11 نفر از جمله مک لارن شد.
گتی ایماژجنجال ها و ممنوعیت ها برای گروه با God Save the Queen تمام نمی شود.
اولین آلبوم آنها Never Mind the Bollocks که اواخر همان سال منتشر شد، به سرعت توسط خرده فروشان بزرگ Woolworths، Boots و WHSmith ممنوع شد. و پس از دستگیری مدیر فروشگاه ویرجین رکوردز در ناتینگهام به دلیل نمایش آثار هنری آلبوم “چاپ زشت”، محاکمه فحاشی به راه انداخت. طراح جیمی رید.
تنها سه ماه پس از انتشار آلبوم، سکس پیستولز پس از یک تور فاجعه بار و پر هرج و مرج در ایالات متحده از هم پاشید.
اما تأثیر گروه بسیار فراتر از دوران کوتاه آنها طنین انداز شد و خدا حفظ کن ملکه، با نوازندگی ناهموارش، قدرت خود را از دست نداده است، و همچنان مظهر ضد نظام است. روح پانک.
جونز در سال 2012 به بی بی سی گفت: «این آهنگ در طول سال ها قدرت خود را از دست نداده است.
“احساسات پشت آهنگ، حس سرکشی، شورش هنوز کاملاً مرتبط هستند و همچنان هیجان انگیزتر از هر چیز دیگری در جدول در حال حاضر به نظر می رسد.”
برای دریافت داستان‌های بیشتر و اسکریپت‌های رادیویی که قبلاً دیده نشده‌اند به صندوق ورودی‌تان تحویل داده می‌شوند، مشترک شوید در بولتن تاریخدر حال حاضر لیستی از اصلی ترین ها دو بار در هفته ویژگی ها و اطلاعات انتخاب شده را ارائه می دهد.