ظهور و ظهور یک غول مد

بزرگترین سفارشی که مایکلای 17 ساله ادعا می کند که تا به حال در شین انجام داده است، هنگام خرید “16 مورد به اضافه” 150 پوند بوده است.

مانند میلیون‌ها نفر دیگر، او یکی از طرفداران بزرگ غول مد فوق سریع است، بیشتر به دلیل مقرون به صرفه بودن آن.

او همچنین دوست دارد اینفلوئنسرهای یوتیوب که دنبال می‌کند، کدهای تخفیف شین را پیشنهاد می‌کنند که او را وادار می‌کند «بیشتر بخرد».

در طول دهه گذشته، شین از یک برند کمتر شناخته شده در میان خریداران قدیمی به یکی از بزرگترین خرده فروشان مد سریع در جهان تبدیل شده است.

این شرکت چینی – که طیف وسیعی از محصولات زیبایی و خانگی را نیز به فروش می رساند – درآمد خود را دو برابر کرد و به بیش از 2 میلیارد دلار رساند (1.6 میلیارد پوند) در سال گذشته، بیشتر از گروه مد سوئدی H&M و Primark and Next بریتانیا.

امروزه در 150 کشور در سراسر جهان به مشتریان تحویل داده می شود.

با این حال، از آنجایی که این شرکت در حال بررسی طرحی برای عرضه سهام خود در بورس لندن است، همچنان درگیر بحث و جدل در مورد اثرات زیست محیطی آن است و شیوه های کاری – شامل اتهام کار اجباری در زنجیره تامین آن

مایکلا از واکنش‌ها آگاه است و به‌ویژه نگران میزان پلاستیکی است که شین در بسته‌بندی خود استفاده می‌کند.

اما او معتقد است که اکثر برندهای مد با انتقادات مشابهی روبرو هستند و “همه نمی توانند لباس های گران قیمت بخرند.”

او به بی‌بی‌سی می‌گوید: «بنابراین من وقتی چیزهایی می‌خرم واقعاً احساس بدی دارم، اما در عین حال راحت است.

شین که “she-ing” تلفظ می شود، در سال 2008 توسط کارآفرین Xu Yantian در چین تاسیس شد و شروع به فروش آنلاین لباس عروس کرد.

از آن زمان، این شرکت به یک غول جهانی تبدیل شده است که بیشتر به دلیل فروش پوشاک مد، بیشتر به مشتریان Gen Z شناخته شده است.

بخش قابل توجهی از تجدید نظر؟ قیمت.

میانگین قیمت یک تکه لباس با برند شین فقط 7.90 پوند است و در هر زمان تا 600000 کالا در پلتفرم آنلاین آن فروخته می‌شود که از رقبای خود مانند زارا یا بوهو بالاتر است.

همچنین رقبایی مانند Missguided را به خود اختصاص داده است و شو یانتیان که به ندرت مصاحبه می کند، اکنون یکی از ثروتمندترین مردان چین محسوب می شود.

لوئیز دیگلیز-فور از تحلیلگران گلوبال دیتا می گوید که نقطه عطف واقعی این برند در طول همه گیری همه گیر رخ داد، زمانی که خرید آنلاین افزایش یافت و فروش شین به شدت افزایش یافت.

این شرکت همچنین از رسانه های اجتماعی استفاده هوشمندانه ای کرده است و اینفلوئنسرها و دانش آموزان محبوب را برای تبلیغ لباس های خود در TikTok و Instagram به خدمت گرفته است.

خانم Deglise-Faur می گوید: “موفقیت این برند با رونق استفاده از TikTok در اروپا و ایالات متحده همزمان شده است.” پلت فرم رسانه های اجتماعی چین نقش مهمی در گسترش آگاهی از پیشنهاد فوق مقرون به صرفه Shein ایفا کرد.

با جذب ستارگان پاپ مانند ریتا اورا و کیتی پری برای اجرای کنسرت های مجازی خود، خریداران را به خود جلب کرده است، اما همچنین محتوای ارگانیک تولید شده توسط کاربران را نیز جذب می کند.

ممکن است ویدیوهای به اصطلاح «حمل» را از زنان جوانی که بسته‌های تازه وارد شده‌شان را باز می‌کنند و نقدهای صریح درباره تاپ‌های برش، لباس‌ها یا مخلوط‌کن‌های زیبایی از سایت ارائه می‌دهند، مرور کرده باشید.

مدل کسب و کار Shein شبیه آمازون است زیرا با هزاران تامین کننده شخص ثالث – بسیاری از آنها در چین، برزیل و ترکیه – کار می کند تا لباس بسازد و سپس آنها را از انبارهای غول پیکر و متمرکز ارسال کند.

همچنین مدل «تکرار و تلاش» را که دیگر غول‌های فست مد، از جمله H&M و مالک زارا، ایندیتکس، معروف کرده‌اند، شتاب بخشید.

بنابراین، تامین کنندگان شین اقلام را در مقادیر کم، 100 تا 200 واحد تولید می کنند و سپس هر سبکی را که به محبوبیت تبدیل می شود، بیشتر تولید می کنند.

این برند می تواند محصول جدیدی را تنها در 25 روز تولید کند – چیزی که برای سایر خرده فروشان ماه ها طول می کشد.

همچنین از استراتژی‌های «بازی‌سازی» برای افزایش تعامل مشتری با اپلیکیشن خرید خود استفاده می‌کند که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از آن استفاده می‌کنند.

کاربران برای ورود روزانه، اشتراک گذاری خرید در شبکه های اجتماعی و معرفی دوستان امتیاز و تخفیف دریافت می کنند.

Vilma Todri، دانشیار دانشکده بازرگانی Goizueta در دانشگاه Emory در ایالات متحده می گوید: «این کار کاربران را تشویق می کند تا این رفتار را تکرار کنند تا جوایز بیشتری کسب کنند، و در نتیجه آنها به بازگشت، استفاده از برنامه و خرید ادامه می دهند.

اما به سختی می توان انتقاداتی را که شین در مورد شیوه های عملیاتی خود با آن مواجه شده بود، از بین برد.

و این نگرانی‌ها دوباره در کانون توجه قرار گرفته‌اند، زیرا شرکت چینی در نظر دارد سهام خود را در لندن در یک عرضه اولیه عمومی قرار دهد که ارزش آن‌ها را 50 میلیارد دلار می‌کند.

نگرانی هایی در مورد اثرات زیست محیطی تولید انبوه لباس های ارزان قیمت و ضایعاتی که ایجاد می کند وجود دارد.

گروهی از قانونگذاران آمریکایی نیز سال گذشته تماس گرفتند برای شین به دلیل ادعاهایی مبنی بر اینکه از کار اجباری اویغور در چین برای تولید لباس برای فروش استفاده می شود، تحقیق شود.

شین در آن زمان به بی بی سی گفت: «ما تحمل کار اجباری را نداریم.

این شرکت قول داده است که چنین مسائلی را بررسی کند و می‌گوید که به شدت به آیین‌نامه رفتاری پایبند است که همه تامین‌کنندگان آن باید امضا کنند.

همچنین یک پلت فرم فروش مجدد را برای خریداران در ایالات متحده و فرانسه راه اندازی کرده است تا اعتبار سازگار با محیط زیست خود را تقویت کند، در حالی که می گوید تولید لباس در دسته های کوچکتر به معنای هدر رفتن مواد بسیار کمی است.

اما برخی می گویند این کافی نیست.

جس گاوین، دانشجوی 21 ساله، بدون شک در حال خرید از شین بود، زیرا زمانی که خرید آنلاین مد راهی سرگرم کننده برای گذراندن زمان در طول همه گیری بود، دچار مشکل شد.

او فکر می کرد این سایت برای لباس های بالا و لباس شنا خوب است و از قیمت های پایین خوشش می آید. اما مسائل اخلاقی او را آزار می دهد و اکنون او اصلاً از آنجا خرید نمی کند و سایت های دست دوم Vinted و Depop را انتخاب می کند.

من فکر می کنم وقتی جوان هستید کمتر به آن چیزها اهمیت می دهید. اما من حدس می‌زنم که اکنون ما بیشتر از مشکلات آگاه هستیم و احساس مسئولیت بیشتری می‌کنیم.»

طبق گزارش ها، شین در ابتدا می خواست سهام خود را در ایالات متحده عرضه کند، اما سرمایه گذاران محتاط بودند.

این کشور با تردیدهای مشابهی در بریتانیا مواجه شده است و برخی می گویند نگرانی در مورد استانداردهای زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی می تواند سرمایه گذاران را بترساند.

دیگران می گویند که چنین فهرست بزرگی در لندن می تواند بسیار سودمند باشد. این امر می تواند توجه بیشتری را به عملکرد شرکت جلب کند و به اقتصاد انگلستان رونق بخشد، به خصوص که بورس لندن در تلاش برای جذب شرکت های با رشد بالا است.

مایکلا به طور آزمایشی از ایده غول مد سریع که بریتانیا را به مرکز مالی خود تبدیل کند، استقبال می کند.

“من فکر می کنم این چیز خوبی است که آنها نشان می دهند که تلاش می کنند تا رویه های محیطی و کاری خود را بهبود بخشند.”